Uns Dżabir
Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 28 sierpnia 1994 | ||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 167 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
Gra | praworęczna, oburęczny backhand | ||||||||||||||||||||||||||||||
Zakończenie kariery | aktywna | ||||||||||||||||||||||||||||||
Trener | Issam Jellali | ||||||||||||||||||||||||||||||
Gra pojedyncza | |||||||||||||||||||||||||||||||
Wygrane turnieje | 3 WTA, 11 ITF | ||||||||||||||||||||||||||||||
Najwyżej w rankingu | 2 (27 czerwca 2022) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Australian Open | QF (2020) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Roland Garros | 4R (2020, 2021) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Wimbledon | F (2022) | ||||||||||||||||||||||||||||||
US Open | F (2022) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Gra podwójna | |||||||||||||||||||||||||||||||
Wygrane turnieje | 0 WTA, 1 ITF | ||||||||||||||||||||||||||||||
Najwyżej w rankingu | 116 (3 lutego 2020) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Australian Open | 3R (2020) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Wimbledon | 1R (2019) | ||||||||||||||||||||||||||||||
US Open | 2R (2019) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
|
Uns Dżabir (arab. أُنْس جابر, fr. Ons Jabeur; ur. 28 sierpnia 1994 w Kasr Hallal) – tunezyjska tenisistka, finalistka Wimbledonu i US Open w 2022 roku w grze pojedynczej kobiet, mistrzyni juniorskiego French Open 2011, medalistka igrzysk afrykańskich, igrzysk panarabskich i igrzysk śródziemnomorskich. Pierwsza tenisistka z Afryki, która w erze open awansowała do finału wielkoszlemowego turnieju w grze pojedynczej[1].
Kariera tenisowa
W 2010 roku w juniorskim French Open doszła do finału gry pojedynczej, przegrywając z Ukrainką Eliną Switoliną 2:6, 5:7. W tym samym roku dotarła do półfinału US Open, ulegając Juliji Putincewej. Podczas French Open 2011 odniosła pierwsze zwycięstwo wielkoszlemowe, pokonując w finale Mónicę Puig.
Pod koniec 2018 doszła do finału zawodów rangi WTA Premier w Moskwie, pokonując po drodze między innymi Sloane Stephens.
W 2021 roku osiągnęła finał turnieju kategorii WTA 250 w Charleston, w którym przegrała z Astrą Sharmą 6:2, 5:7, 1:6. W Birmingham awansowała do finału zarówno w grze pojedynczej, jak i w grze podwójnej. W singlu pokonała w meczu mistrzowskim Darję Kasatkinę 7:5, 6:4, a w deblu razem z Ellen Perez uległy parze Marie Bouzková–Lucie Hradecká 4:6, 6:2, 8–10. W październiku zagrała w finale zawodów w Chicago, w którym przegrała 6:3, 3:6, 0:6 z Garbiñe Muguruzą.
W sezonie 2022 zanotowała finał turnieju w Charleston, ulegając w nim Belindzie Bencic 1:6, 7:5, 4:6. Zwyciężyła w zawodach kategorii WTA 1000 w Madrycie, gdzie wygrała w meczu mistrzowskim z Jessicą Pegulą 7:5, 0:6, 6:2. W finale zawodów tej samej rangi w Rzymie przegrała z Igą Świątek 2:6, 2:6. Ponadto wygrała turniej na kortach trawiastych w Berlinie, gdzie w finale pokonała Bencic po kreczu Szwajcarki przy stanie 6:3, 2:1. Na kortach Wimbledonu osiągnęła finał, w którym przegrała 6:3, 2:6, 2:6 z Jeleną Rybakiną. Kolejny wielkoszlemowy finał zanotowała w US Open, jednak przegrała w nim 2:6, 6:7(5) z Igą Świątek.
Życie prywatne
Uns Dżabir jest córką Ridy Dżabira oraz Samiry al-Haszafi. Ma siostrę Jasmin i dwóch braci Hatima i Marwana. Treningi tenisowe rozpoczęła w wieku 6 lat. Interesuje się piłką nożną oraz muzyką.
W 2015 roku wyszła za mąż za Karima Kamouna, który od połowy 2017 roku jest jej trenerem przygotowania fizycznego[2].
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
Turniej | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | 1R | A | Q3 | 1R | 1R | QF | 3R | A | 0 / 5 | 6 – 5 | |||||||||||
French Open | A | A | Q2 | A | Q1 | Q2 | A | 3R | Q2 | 1R | 4R | 4R | 1R | 0 / 5 | 8 – 5 | |||||||||||
Wimbledon | A | A | A | Q1 | Q3 | A | Q1 | 1R | 2R | 1R | NH | QF | F | 0 / 5 | 11 – 5 | |||||||||||
US Open | A | A | A | Q1 | 1R | Q1 | Q1 | 2R | 1R | 3R | 3R | 3R | F | 0 / 7 | 13 – 7 | |||||||||||
Ranking na koniec roku | 601 | 1209 | 264 | 139 | 146 | 210 | 193 | 88 | 62 | 77 | 31 | 10 | 2 | 0 / 22 | 38 – 22 |
Występy w grze podwójnej
Turniej | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Tytuły | Z–P | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 3R | 2R | A | 0 / 2 | 3 – 2 | ||||||||||||
French Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 / 0 | 0 – 0 | ||||||||||||
Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | NH | A | A | 0 / 1 | 0 – 1 | ||||||||||||
US Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 2R | A | A | A | 0 / 1 | 1 – 1 | ||||||||||||
Ranking na koniec roku | 778 | – | – | – | – | – | – | 835 | – | 179 | 215 | 160 | 0 / 4 | 4 – 4 |
Występy w grze mieszanej
Uns Dżabir nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.
Finały turniejów WTA
Gra pojedyncza 10 (3–7)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 20 października 2018 | Moskwa | Twarda (hala) | Darja Kasatkina | 6:2, 6:7(3), 4:6 |
Finalistka | 2. | 18 kwietnia 2021 | Charleston | Ceglana | Astra Sharma | 6:2, 5:7, 1:6 |
Zwyciężczyni | 1. | 20 czerwca 2021 | Birmingham | Trawiasta | Darja Kasatkina | 7:5, 6:4 |
Finalistka | 3. | 3 października 2021 | Chicago | Twarda | Garbiñe Muguruza | 6:3, 3:6, 0:6 |
Finalistka | 4. | 10 kwietnia 2022 | Charleston | Ceglana | Belinda Bencic | 1:6, 7:5, 4:6 |
Zwyciężczyni | 2. | 7 maja 2022 | Madryt | Ceglana | Jessica Pegula | 7:5, 0:6, 6:2 |
Finalistka | 5. | 15 maja 2022 | Rzym | Ceglana | Iga Świątek | 2:6, 2:6 |
Zwyciężczyni | 3. | 19 czerwca 2022 | Berlin | Trawiasta | Belinda Bencic | 6:3, 2:1 krecz |
Finalistka | 6. | 9 lipca 2022 | Wimbledon | Trawiasta | Jelena Rybakina | 6:3, 2:6, 2:6 |
Finalistka | 7. | 10 września 2022 | US Open | Twarda | Iga Świątek | 2:6, 6:7(5) |
Gra podwójna 1 (0–1)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 20 czerwca 2021 | Birmingham | Trawiasta | Ellen Perez | Marie Bouzková Lucie Hradecká | 4:6, 6:2, 8–10 |
Występy w Turnieju Mistrzyń
W grze pojedynczej
Rok | Rezultat | Przeciwniczka | Wynik |
2021 | zawodniczka rezerwowa (nie wystąpiła – zrezygnowała ze startu) | ||
2022 | Faza grupowa | Aryna Sabalenka Jessica Pegula Maria Sakari | 6:3, 6:7(5), 5:7 1:6, 6:3, 6:3 2:6, 3:6 |
Wygrane turnieje rangi ITF
turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza
Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Finalistka | Wynik | |
1. | 26/04/2010 | Antalya | ITF | 10 000 | ceglana | Sandra Zaniewska | 2:1 kr. |
2. | 19/07/2010 | Casablanca | ITF | 10 000 | ceglana | Anna Morgina | 7:5, 6:3 |
3. | 28/04/2013 | Tunis | ITF | 25 000 | ceglana | Sara Sorribes Tormo | 6:3, 6:2 |
4. | 12/05/2013 | Fukuoka | ITF | 50 000 | trawiasta | An-Sophie Mestach | 7:6(2), 6:2 |
5. | 19/05/2013 | Kurume | ITF | 50 000 | trawiasta | An-Sophie Mestach | 6:0, 6:2 |
6. | 27/10/2013 | Saguenay | ITF | 50 000 | twarda | Coco Vandeweghe | 6:7(0), 6:3, 6:3 |
7. | 11/05/2014 | Tunis | ITF | 25 000 | ziemna | Walerija Sawinych | 6:3, 7:6(4) |
8. | 17/01/2016 | Daytona Beach | ITF | 25 000 | ziemna | Olga Fridman | 0:6, 6:2, 6:4 |
9. | 31/01/2016 | Sunrise | ITF | 25 000 | ziemna | Ana Tatiszwili | 3:6, 6:2, 6:1 |
10. | 08/05/2016 | Tunis | ITF | 50 000 | ziemna | Romina Oprandi | 1:6, 6:2, 6:2 |
11. | 17/06/2018 | Manchester | ITF | 100 000 | trawiasta | Sara Sorribes Tormo | 7:6(5), 6:1 |
Gra podwójna
Data | Turniej | Kat. | ($) | Naw. | Partnerka | Mistrzynie | Wynik | |
1. | 19/07/2010 | Casablanca | ITF | 10 000 | ziemna | Katarína Baranová | Galina Fokina Anna Morgina | 6:3, 6:3 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra pojedyncza (2)
Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
Finalistka | 2010 | French Open | Ceglana | Elina Switolina | 2:6, 5:7 |
Zwyciężczyni | 2011 | French Open | Ceglana | Mónica Puig | 7:6(8), 6:1 |
Przypisy
- ↑ Łukasz Iwanek: Olśniewający tenis w Wimbledonie! Pierwsza finalistka wyłoniona. Sportowe Fakty, 2022-07-07. [dostęp 2022-09-10]. (pol.).
- ↑ Reem Abullei , Ons Jabeur Is Tearing Down Walls For Arab Tennis, GQ Middle East, 5 lutego 2020 [dostęp 2022-05-15] (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2022-07-09] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2022-07-09] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2022-07-09] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Flag placeholder. See also Category:Flag placeholders and Coats of arms of None.svg.