Unzer Ekspres
Częstotliwość | dziennik |
---|---|
Państwo | |
Adres | |
Tematyka | informacyjna |
Język | |
Pierwszy numer | 9 stycznia 1927 |
Ostatni numer | 1939 |
Średni nakład | 40–60 tys. |
„Unzer Ekspres” (jid. אונזער עקספרעס) – dziennik warszawski mniejszości żydowskiej wydawany w latach 1927–1938 w języku jidysz.
Gazeta była kontynuacją dziennika „Warszewer Ekspres”, jej pierwszy numer ukazał się 9 stycznia 1927[1]. Nakład wynosił 40–60 tys.[1] Ukazywały się także pozawarszawskie, lokalne odmiany gazety: „Unzer Czenstochower Ekspres”, „Lubliner Unzer Ekspres”, „Lider Unzer Ekspres” oraz „Kaliszer Unzer Ekspres”[1].
„Unzer Ekspres” opierał się na popularnej i sensacyjnej publicystyce[1], publikowano także powieści sensacyjne w odcinkach, jak np. powieści Znachor i Profesor Wilczur Tadeusza Dołęgi-Mostowicza[1]. Do gazety dodawano również dodatki tematyczne[1]. Redaktorami naczelnymi byli G. Aptekar i Lazar Kahan[1], zaś redaktorem literackim Elchanan Cajtlin[2]. Do ważniejszych autorów piszących dla gazety należeli Aron Cajtlin, Isaac Bashevis Singer, Joel Mastbaum, Abraham Zak czy Jakir Warszawski[2].
„Unzer Ekspres” miał znaczącą konkurencję: na początku jego działalności w Warszawie ukazywało się już pięć innych gazet w jidysz[2]. W porównaniu do konkurencyjnych dzienników gazeta posiadała więcej stron i niższą cenę, a także wyróżniała się czerwonymi nagłówkami[2]. Jej wzorem była polska prasa popularna, tak zwana „prasa czerwona”[1]. Inny był także model zarządzania: gazeta była prowadzona przez kooperatywę[2].
Ostatni numer ukazał się 11 września[1] lub 5 listopada 1939 roku[2].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i Marian Fuks , Unzer Ekspres, [w:] Polski Słownik Judaistyczny, Żydowski Instytut Historyczny, 17 czerwca 2014 [dostęp 2021-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2014-06-17] .
- ↑ a b c d e f Nathan Cohen , Unzer Express – אונזער עקספרעס, The National Library of Israel [dostęp 2021-10-23] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).