Ural-375D
Ten artykuł od 2016-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| ||
Ural-375D należący do sił zbrojnych NRD | ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | ZSRR | |
Typ pojazdu | Samochód ciężarowo-terenowy o ładowności na szosie 4500 kg, w terenie 4000 kg | |
Trakcja | kołowa 6x6 | |
Historia | ||
Prototypy | 1963 | |
Dane techniczne | ||
Silnik | widlasty 8-cylindrowy o mocy 175 KM | |
Transmisja | mechaniczna | |
Długość | 7,35 m | |
Szerokość | 2,69 m | |
Wysokość | 2,98 m | |
Prześwit | 0,41 m | |
Masa | 8000 kg | |
Moc jedn. | 14 KM/t | |
Osiągi | ||
Prędkość | 75 km/h | |
Zasięg | 800 km | |
Pokonywanie przeszkód | ||
Brody (głęb.) | 1,5 m | |
Kąt podjazdu | 29° | |
Dane operacyjne | ||
Wyposażenie | ||
wciągarka o uciągu 7 t |
Ural-375D – radziecka 4,5-tonowa ciężarówka wielozadaniowa produkowana od początku lat 60. XX wieku, w fabryce UralAZ, mająca zastąpić pojazdy ZiŁ-157. Od 1979 roku była to podstawowa ciężarówka używana w Armii Radzieckiej. Z czasem Ural-375D został zastąpiony pojazdami Ural-4320.
Ural-375D jest podwoziem dla wyrzutni rakietowej BM-21 Grad. Poza tym służył głównie do transportu piechoty oraz zaopatrzenia.
Media użyte na tej stronie
Autor: Uralaz, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ural-375D der NVA - hier als Werkstattfahrzeug
Autor: Delta 51, Licencja: CC BY 3.0
Ural-375 na Międzynarodowym Zlocie Pojazdów Wojskowych 2007 w Bornem Sulinowie