Urban V
Guillaume de Grimoard | ||
Papież Biskup Rzymu | ||
(c) Sailko, CC BY-SA 4.0 | ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | ||
Data i miejsce śmierci | ||
Miejsce pochówku | opactwo św. Wiktora↗ | |
Papież | ||
Okres sprawowania | 1362–1370 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Pontyfikat | 28 września 1362 |
Czczony przez | |
---|---|
Beatyfikacja | 10 marca 1870 |
Wspomnienie |
Data konsekracji | 6 listopada 1362 |
---|---|
Konsekrator |
Urban V (łac. Urbanus V, właśc. Guillaume de Grimoard OSB; ur. w 1310 w Le Pont-de-Montvert, zm. 19 grudnia 1370 w Awinionie[1]) – papież w okresie od 28 września 1362 do 19 grudnia 1370[2], błogosławiony Kościoła katolickiego[3].
Życiorys
Dzieciństwo i młodość
Urodził się na zamku Grisac, w Le Pont-de-Montvert i pochodził z rodziny szlacheckiej[1]. Był benedyktynem w klasztorze S. Victor w Marsylii (od 1361 był opatem)[2]. Studiował w Tuluzie i Montpellier i uzyskał w 1342 doktorat z prawa kanonicznego[1]. W latach 1352, 1354, 1360, 1362 był legatem papieskim we Włoszech[1].
Wybór na papieża
Po śmierci Innocentego VI, Kolegium kardynałów zebrało się na konklawe i początkowo wybrało brata Klemensa VI, Huguesa Rogera, który jednak wyboru nie przyjął[1]. Ponieważ kardynałowie nie mogli wyłonić żadnego kandydata, postanowili jednogłośnie wybrać, niebędącego kardynałem, Guillaume'a de Grimoarda[1]. Święcenia biskupie i koronację przyjął w Awinionie.
Pontyfikat
Po wyborze na Stolicę Piotrową, nadal prowadził mnisze życie, poświęcając się modlitwie i studiom[1]. Starał się zwalczać luksus, panujący na dworze papieskim; zmniejszył dziesięciny i potępił kumulowanie beneficjów[1]. Papież od samego początku pontyfikatu dążył do unii z Kościołem bizantyńskim – nakłonił króla Cypru Piotra I, do zorganizowania krucjaty aleksandryjskiej[1]. Wprawdzie udało się zdobyć Aleksandrię (w 1365), lecz nie udało się jej utrzymać, zatem wyprawa nie osiągnęła swojego celu[1]. Ponadto w 1364 roku, papież musiał podpisać traktat pokojowy z władcą Mediolanu, Bernabo Viscontim i wypłacić mu ogromne odszkodowania[1].
Od początku swojej posługi, Urban pragnął przenieść się z powrotem do Rzymu[2]. Za namowami m.in. Brygidy Szwedzkiej i wbrew francuskim kardynałom, 30 kwietnia 1367 roku opuścił Awinion i przybył do Rzymu 16 października[2]. Budynki kościelne (w tym Pałac Laterański) nie nadawały się do zamieszkania, więc papież zatrzymał się na Watykanie[1]. Natychmiast nakazał też remont bazyliki św. Piotra i Lateranu[2]. Wkrótce potem mianował ośmiu kardynałów, z czego sześciu było Francuzami[1]. W 1368 do Rzymu przybył cesarz rzymsko-niemiecki Karol IV, a rok później cesarz bizantyński Jan V Paleolog[2]. Celem wizyty tego drugiego, była pomoc w walce z Turkami – w zamian, Jan V był gotów wyrzec się wiary prawosławnej i przyłączyć się do łacinników[1]. Do zjednoczenia jednak nie doszło, gdyż w negocjacjach nie brał udziału kler bizantyński[1].
Ostatnie lata i śmierć
Ze względu na trudności w Państwie Kościelnym i nacisk francuskich kardynałów, Urban zaczął poważnie rozważać powrót do Awinionu[2]. Pomimo ostrzeżeń Brygidy Szwedzkiej i Katarzyny ze Sieny, papież opuścił Rzym we wrześniu 1370, a 27 września wjechał do Awinionu[2]. W listopadzie tego samego roku ciężko zachorował i zmarł 19 grudnia[1]. Został pochowany w Awinionie, lecz 5 czerwca 1372 roku, brat papieża, kardynał Angelic de Grimoard przeniósł grób do Marsylii[1].
Ciekawostki
1 września 1364, już jako papież, wydał bullę powołującą do życia Akademię Krakowską[2].
Do kanonizacji papieża Urbana V próbował doprowadzić Waldemar IV, władca Danii. Obiecał do niej doprowadzić także papież Grzegorz XI już w 1375. Do kanonizacji papieża nie doszło jednak z powodu perturbacji w Europie w owym okresie.
Kult Urbana V zaaprobował papież Pius IX, beatyfikując go 10 maca 1870[3]. Jego wspomnienie w Kościele katolickim obchodzone jest 19 grudnia.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 311-314. ISBN 83-06-02633-0.
- ↑ a b c d e f g h i Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 112. ISBN 83-7006-437-X.
- ↑ a b Bl. Guillaume Grimoard, O.S.B.. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-02-28]. (ang.).
Bibliografia
- Pope Bl. Urban V. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2013-02-28]. (ang.).
- ISNI: 0000 0001 2135 5888
- VIAF: 61553322
- ULAN: 500275699
- LCCN: n83215563
- GND: 118803514
- BnF: 11927353c
- SUDOC: 027172740
- SBN: CFIV038628
- NKC: mzk2010609814
- BNE: XX1665117
- NTA: 072711345
- CiNii: DA06078667
- Open Library: OL5572757A
- PLWABN: 9810671575905606
- NUKAT: n00011923
- J9U: 987007421799505171
- CANTIC: a19578246
- WorldCat: lccn-n83215563
Media użyte na tej stronie
Emblem of the Papacy: Triple Tiara and Keys
Portrait of pope Urban V