Uriah Grant

Uriah Grant
Pseudonim

Bossman

Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1961
Saint Andrew

Obywatelstwo

Jamajka

Styl walki

praworęczny

Kategoria wagowa

junior ciężka

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

51

Zwycięstwa

30

Przez nokauty

28

Porażki

21

Uriah Grant (ur. 20 stycznia 1961 w Saint Andrew) – jamajski bokser, były mistrz świata federacji IBF w wadze junior ciężkiej.

Kariera zawodowa

Na zawodowych ringach zadebiutował 22 czerwca 1984 nokautując w drugiej rundzie Rogelio Bolanosa. 21 lutego 1986 pokonał przez jednogłośną decyzję byłego mistrza WBC wagi półciężkiej Matthew Saad Muhammada. 9 kwietnia 1987 zmierzył się z Ramzi Hassanem o tytuł mistrza stanu Kalifornia w wadze półciężkiej ulegając jednogłośnie na punkty. Sześć miesięcy później pokonał Erica Holleya zdobywając mistrzostwo stanu Floryda. 15 września 1989 pokonał przez TKO w czwartej rundzie Manuela Murillo zdobywając pas IBF Inter-Continental w wadze półciężkiej. Sześć miesięcy później przegrał jednogłośną decyzją z byłym mistrzem IBF Bobbym Czyzem[1]. 10 lutego 1991 przegrał jednogłośną decyzją z byłym mistrzem IBF w wadze średniej Frankiem Tate w pojedynku gdzie stawką był pas IBF Inter-Continental. Rok później zmierzył się z mistrzem IBF Alfredem Cole przegrywając na punkty[2]. a sześć miesięcy później wygrał przez TKO w pierwszej rundzie mało wymagającego Perfecto Gonzaleza. Po prawie dwuletniej przerwie w boksowanie 24 czerwca 1995 stoczył rewanżowy pojedynek z Alfredem Cole ponownie ulegając jednogłośną decyzją[3]. 6 sierpnia 1996 stanął do walki z niepokonanym przyszłym mistrzem wagi ciężkiej Chrisem Byrdem przegrywając na punkty a dziesięć miesięcy później 21 czerwca 1997 zmierzył się z Adolpho Washingtonem pokonując go decyzją większości i odbierając pas IBF[4] w wadze junior ciężkiej który stracił już w pierwszej obronie pięć miesięcy później przegrywając z Imamu Mayfieldem[5]. 8 kwietnia 2000 pokonał przez RTD Thomasa Hearnsa zdobywając pas IBO, pojedynek został przerwany z drugiej rundzie z powodu kontuzji kostki Hearnsa[6]. Ten pas również stracił w pierwszej obronie przegrywając przez techniczny nokaut w piątej rundzie z Carlem Thompsonem. Po stoczeniu jeszcze ośmiu pojedynków zakończył karierę w 2004 roku.

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Boxing pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Boxing. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.