Uriah Hall
 Hall na gali UFC 232 | |
| Pełne imię i nazwisko | Uriah Alexander Hall |
|---|---|
| Pseudonim | Prime Time |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost | 183 cm |
| Masa ciała | 84 kg |
| Styl walki | |
| Debiut | 2005 |
| Federacja | |
| Kategoria wagowa | |
| Klub | Fortis MMA |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk | 28 |
| Zwycięstwa | 17 |
| Przez nokauty | 13 |
| Przez poddania | 1 |
| Przez decyzje | 3 |
| Porażki | 11 |
| |
Uriah Alexander Hall (ur. 31 lipca 1984 w Spanish Town[1]) – jamajko-amerykański zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) oraz były kick-bokser. Od 2013 roku zawodnik największej federacji MMA na świecie – UFC. Finalista 17 części „The Ultimate Fightera”. Przed pojawieniem się w programie walczył m.in. dla Bellator MMA czy Ring of Combat, gdzie zdobył aż dwa razy mistrzowski pas tejże federacji. Od 4 lipca 2022 zajmuje 12. miejsce w rankingu wagi średniej UFC, dawniej kwalifikowany na 9 miejscu[2].
Życiorys
Urodził się w Spanish Town na Jamajce, jednak w wieku 13 lat przeniósł się do Queens w Nowym Jorku. Po przybyciu do USA był zastraszany w szkole[3].
W wieku 16 lat zaczął trenować sztuki walki. Pod okiem znanego trenera karate – Tigera Schulmanna zdobył czarny pas drugiego stopnia w stylu shōtōkan[4]. W przeszłości startował także w kick-boxingu dla World Combat League[5].
Zagrał w trzech filmach m.in. Street (2015), The Favorite (2018) oraz Seized (2020)[6].
Kariera MMA
Wczesna kariera
Zawodowo w mieszanych sztukach walki zadebiutował 29 października 2005 roku, zwyciężając w 44 sekundzie walki z Mikiem Iannonem. Dwie kolejne walki wygrał ponownie przez TKO na galach Bellator 11 oraz Ring of Combat 27.
11 czerwca 2010 dostał szansę walki o mistrzowski pas federacji Ring of Combat w wadze średniej. Pojedynek zwyciężył dzięki mocnym ciosem, które spadały na głowę rywala, po czym przeciwnik odklepał w matę, a sędzia ringowy przerwał to starcie.
24 września 2010 stracił pas mistrzowski w pierwszej obronie, przegrywając z Chrisem Weidmanem w 1. rundzie przez TKO (ciosy pięściami). Następny swój pojedynek przegrał po większościowej decyzji z Costasem Philippousem. Dwie kolejne walki wygrał na galach Ring of Combat 35 oraz 39.
Hall będąc na fali dwóch zwycięstw z rzędu dostał ponownie szansę walki o tytuł ROC. 13 kwietnia 2013 w Las Vegas zwyciężył jednogłośną decyzją z niepokonanym Gruzinem – Nodarem Kuduxashvilim, zapewniając rywalowi pierwszą porażkę w karierze oraz zdobywając po raz drugi tytuł Ring of Combat wagi średniej.
The Ultimate Fighter
Hall po ponownym zdobyciu pasa ROC został zauważony przez najlepszą federację MMA na świecie – UFC. Jako jeden z 16 zawodników dostał szansę angażu w 17 turnieju The Ultimate Fightera w drodze do UFC.
Pierwszy pojedynek zwyciężył decyzją jednogłośną 22 stycznia 2013 z Andym Enzem, wykluczając rywala z całego programu. W drugiej walce znokautował przeciwnika efektywnym kopnięciem z pół obrotu w głowę, po którym przeciwnik padł półprzytomny na matę (5 lutego 2013).
Ćwierćfinałowy pojedynek zwyciężył błyskawicznie już w 8 sekundzie walki, trafiając rywala (Bubba McDaniela) mocnym prawym ciosem oraz dobijając go ciosami kończącymi (2 kwietnia 2013).
W półfinale wygrał walkę w drugiej rundzie przez TKO (ciosy pięściami), odprawiając zawodnika z Nowej Zelandii – Dylana Andrewsa (9 kwietnia 2013).
Finałowy ostateczny pojedynek stoczył 13 kwietnia 2013 na gali "The Ultimate Fighter 17: Team Jones vs. Team Sonnen Finale". Batalię po niejednogłośnej decyzji przegrał z Kelvinem Gastelumem.
UFC
10 sierpnia 2022 Hall poinformował fanów o zakończeniu sportowej kariery[7].
Osiągnięcia
Mieszane sztuki walki
- 2010–24.09.2010: Mistrz Ring of Combat w wadze średniej[8].
- 2012–2013: Mistrz Ring of Combat w wadze średniej[9].
- 2013: Finalista turnieju „The Ultimate Fighter 17 ”w wadze średniej[10].
- 2015: UFC Bonus – Występ wieczoru „UFC Fight Night: Barnett vs. Nelson”[11].
- 2017: UFC Bonus – Występ wieczoru „UFC Fight Night: Rockhold vs. Branch”[12].
- 2021: 9. miejsce w rankingu UFC[2].
Lista walk w MMA
Zawodowe
| Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Przegrana | 17-11 |  André Muniz (22-4) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 276 | 02.07.2022 |  Las Vegas | |
| Przegrana | 17-10 | Sean Strickland (23-3) | Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | UFC on ESPN: Hall vs. Strickland | 31.06.2021 | Las Vegas | Main Event |
| Wygrana | 17-9 | Chris Weidman (15-5) | TKO (kontuzja – złamanie nogi) | 1 | 0:17 | UFC 261 | 24.04.2021 | Jacksonville | Pierwsza walka w historii UFC, w której zwycięzca nie oddał ani jednego uderzenia |
| Wygrana | 16-9 | Anderson Silva (34-10) | TKO (ciosy pięściami) | 4 | 1:24 | UFC Fight Night: Hall vs. Silva | 31.10.2020 | Las Vegas | Main Event |
| Wygrana | 15-9 | Antônio Carlos Júnior (10-3) | Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC Fight Night: Cowboy vs. Gaethje | 14.09.2019 |  Vancouver | |
| Wygrana | 14-9 | Bevon Lewis (6-0) | KO (cios pięścią) | 3 | 1:32 | UFC 232 | 29.12.2018 | Inglewood | |
| Przegrana | 13-9 | Paulo Costa (11-0) | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 2:38 | UFC 226 | 07.07.2018 | Las Vegas | |
| Wygrana | 13-8 |  Krzysztof Jotko (19-2) | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 2:25 | UFC Fight Night: Rockhold vs. Branch | 16.09.2017 | Pittsburgh | Bonus za występ wieczoru |
| Przegrana | 12-8 |  Gegard Mousasi (40-6-2) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 4:37 | UFC Fight Night: Mousasi vs. Hall 2 | 19.11.2016 |  Belfast | Main Event |
| Przegrana | 12-7 | Derek Brunson (15-3) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 1:41 | UFC Fight Night: Poirier vs. Johnson | 17.09.2016 | Hidalgo | Co-Main Event |
| Przegrana | 12-6 |  Robert Whittaker (14-4) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 193 | 15.11.2015 | Melbourne | |
| Wygrana | 12-5 | Gegard Mousasi (37-5-2) | TKO (latające kolano i ciosy pięściami) | 2 | 0:25 | UFC Fight Night: Barnett vs. Nelson | 27.09.2015 |  Saitama | Co-Main Event, Bonus za występ wieczoru |
| Wygrana | 11-5 |  Oluwale Bamgbose (5-0) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 2:32 | UFC Fight Night: Teixeira vs. Saint Preux | 08.08.2015 | Nashville | |
| Przegrana | 10-5 | Rafael Natal (19-6-1) | Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 187 | 23.05.2015 | Las Vegas | |
| Wygrana | 10-4 | Ronald Stallings (12-6) | TKO (przerwanie przez lekarza) | 1 | 3:37 | UFC Fight Night: McGregor vs. Siver | 18.01.2015 | Boston | |
| Wygrana | 9-4 | Thiago Santos (9-2) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 175 | 05.07.2014 | Las Vegas | |
| Wygrana | 8-4 | Chris Leben (22-11) | TKO (niezdolność do kontynuowania walki) | 1 | 5:00 | UFC 168 | 28.12.2013 | Las Vegas | |
| Przegrana | 7-4 | John Howard (20-8) | Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC Fight Night: Shogun vs. Sonnen | 17.08.2013 | Boston | Debiut w UFC |
| Przegrana | 7-3 | Kelvin Gastelum (6-0) | Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 5:00 | The Ultimate Fighter 17: Team Jones vs. Team Sonnen Finale | 13.04.2013 | Las Vegas | Finał 17 turnieju The Ultimate Fighter w wadze średniej |
| Wygrana | 7-2 |  Nodar Kuduxashvili (6-0) | Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | Ring of Combat 41 | 15.06.2012 | Atlantic City | Zdobył mistrzowski pas Ring of Combat w wadze średniej |
| Wygrana | 6-2 | Daniel Akinyemi (2-0) | Poddanie (dźwignia skrętowa na staw skokowy | 1 | 4:48 | Ring of Combat 39 | 10.02.2012 | Atlantic City | |
| Wygrana | 5-2 |  Aung La N Sang (11-5) | KO (cios pięścią) | 3 | 1:37 | Ring of Combat 35 | 08.04.2011 | Atlantic City | |
| Przegrana | 4-2 |  Costas Philippou (6-1) | Decyzja (większościowa) | 3 | 4:00 | Ring of Combat 34 | 04.02.2011 | Atlantic City | |
| Przegrana | 4-1 | Chris Weidman (2-0) | TKO (ciosy pięściami) | 1 | 3:06 | Ring of Combat 31 | 24.09.2010 | Atlantic City | Stracił mistrzowski pas Ring of Combat w wadze średniej |
| Wygrana | 4-0 | Roger Carroll (7-3) | TKO (poddanie się po ciosach) | 1 | 2:41 | Ring of Combat 30 | 11.06.2010 | Atlantic City | Zdobył mistrzowski pas Ring of Combat w wadze średniej |
| Wygrana | 3-0 | Mitch Whitesel (14-13) | TKO (ciosy) | 3 | 2:34 | Ring of Combat 27 | 20.11.2009 | Atlantic City | |
| Wygrana | 2-0 |  Edwin Aguilar (20-14) | TKO (kopnięcia na głowę i ciosy pięściami) | 3 | 4:31 | Bellator 11 | 12.06.2009 | Uncasville | Debiut w wadze średniej. |
| Wygrana | 1-0 | Mike Iannone (1-0) | TKO (ciosy) | 1 | 0:44 | Ring of Combat 9 | 29.10.2005 | Asbury Park | Debiut w MMA |
Wystawowe
| Wynik | Bilans | Przeciwnik | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wygrana | 4-0 |  Dylan Andrews | TKO (ciosy pięściami) | 2 | 4:50 | The Ultimate Fighter 17: Team Jones vs. Team Sonnen | 09.04.2013 (data emisji) | Las Vegas | Półfinał TUF 17 |
| Wygrana | 3-0 | Bubba McDaniel | KO (cios pięścią i ciosy kończące) | 1 | 0:08 | 02.04.2013 (data emisji) | Ćwierćfinał TUF 17 | ||
| Wygrana | 2-0 | Adam Cella | KO (kopniecie z pół obrotu w głowę) | 1 | 4:50 | 05.02.2013 (data emisji) | Runda wstępna, Eliminacja sezonu | ||
| Wygrana | 1-0 | Andy Enz | Decyzja (jednogłośna) | 2 | 5:00 | 22.01.2013 (data emisji) | Runda eliminacyjna |
Przypisy
- ↑ Sherdog.com, Uriah, Sherdog [dostęp 2020-11-26].
- ↑ a b Rankings | UFC, www.ufc.com [dostęp 2020-11-26].
- ↑ Dave Walsh, Uriah Hall Was Bullied as a Kid in New York, MMANUTS, 26 lutego 2014 [dostęp 2021-03-12] (ang.).
- ↑ Meet 'The Ultimate Fighter 17' cast: Uriah Hall, Van Damme and 'Tekken' pupil, MMA Junkie, 23 stycznia 2013 [dostęp 2021-03-12] (ang.).
- ↑ Leland Roling, Middleweight Scouting Report: #8 – Uriah Hall, Bloody Elbow, 23 grudnia 2010 [dostęp 2021-03-12] (ang.).
- ↑ Uriah Hall, IMDb [dostęp 2021-10-19].
- ↑ Polsatsportpl, Polak wyzwał rywala do walki. Ten kilka dni później zakończył karierę, www.polsatsport.pl [dostęp 2022-08-10] (pol.).
- ↑ Roger Carroll vs. Uriah Hall, Ring of Combat 30 | MMA Bout, Tapology [dostęp 2020-11-26] (ang.).
- ↑ Uriah Hall vs. Nodar Kudukhashvili, Ring of Combat 41 | MMA Bout, Tapology [dostęp 2020-11-26] (ang.).
- ↑ Jordy McElroy, TUF 17 Results: Uriah Hall Upset Proves No One Is Invincible in MMA, Bleacher Report [dostęp 2020-11-26] (ang.).
- ↑ UFC Fight Night 75: Nelson vs. Barnett – bonusy i konferencja – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [dostęp 2020-11-26] (pol.).
- ↑ | UFC Fight Night 116: Rockhold vs Branch – bonusyFIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [dostęp 2020-09-25].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
.svg)
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
.svg){kind=link}
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Autor: MMAnytt, Licencja: CC BY 3.0
Uriah Hall at UFC 232 Inglewood, California, United States
