Urle (gmina)
gmina wiejska | |||
1930–1940[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | 1930–39: warszawskie | ||
Powiat | |||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1930) | |||
| |||
Portal ![]() |
Urle – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1930–1940 w woj. warszawskim. Siedzibą gminy były Urle[2].
Gminę Urle utworzono 1 lipca 1930 roku w powiecie radzymińskim w woj. warszawskim z części obszaru gmin Jadów (wsie Urle, Borzymy, Pogorzelec i Kaliska oraz majątki Julin, Malwinów, Pogorzelec, Pogorzelec A, Nowy Pogorzelec, Podbrzezie A, Kępa, Gromek i Letnisko Urle) i Zabrodzie (wsie Iły i Adampol)[3]. Na terenie gminy znajdowała się duża enklawa powiatu węgrowskiego (gminy Łochów), należącego wówczas do woj. lubelskiego[2].
Gminę Urle zniesiono w 1940 roku i nie występuje ona w wykazie gmin z maja 1948 roku[4]. Pojawia się natomiast w rozporządzeniu z 20 stycznia 1947, gdzie niejako miała być odtworzona w formie gminy wiejskiej o miejskich uprawnieniach finansowych[5]. O ile informacja ta jest zgodna ze stanem rzeczywistym, to brak jest informacji o dacie (ponownego) zniesienia gminy, lecz w wykazie z 1 lipca 1952 roku Urle wchodzą już w skład gminy Jadów.
Przypisy
- ↑ W czasie II wojny światowej poza administracją polską.
- ↑ a b Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej – podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
- ↑ Dz.U. z 1930 r. nr 43, poz. 372
- ↑ Podział administracyjny Rzeczypospolitej Polskiej: Praca zespołowa pod redakcją prof. Stanisława Srokowskiego. Warszawa: Biblioteka Samorządowca Nr 77, 1948.
- ↑ Dz.U. z 1947 r. nr 25, poz. 96
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).