Urojeniowe zespoły błędnej identyfikacji

Urojeniowe zespoły błędnej identyfikacji (ang. delusional misidentification syndromes, DMS) – grupa ksobnych zaburzeń urojeniowych towarzyszących różnym chorobom psychicznym i neurologicznym. Głównym objawem jest przekonanie, że osoby, przedmioty lub miejsca z otoczenia chorego straciły lub zmieniły swą tożsamość. Termin wprowadził George N. Christodoulou w 1985 roku.

Do DMS zalicza się następujące zaburzenia:

• Zespół Capgrasa – chory utrzymuje, że osoby z jego otoczenia (zwłaszcza członkowie rodziny) zostały zamienione na obcych, tyle że identycznie wyglądających
• Zespół Fregoliego – przekonanie chorego, że wszystkie osoby, które spotyka to w rzeczywistości ta sama osoba zmieniająca swój wygląd
• Zespół intermetamorfozy – przekonanie, że osoby w otoczeniu chorego wymieniają między sobą nie tylko tożsamość, ale i wygląd
• Zespół sobowtóra – chory jest przekonany, że istnieje osoba identyczna z nim samym zarówno pod względem psychicznym, jak i fizycznym

Bibliografia

• Jacek Wciórka: Psychopatologia. W: Adam Bilikiewicz(red.): Psychiatria. T. I Podstawy psychiatrii. Wrocław: Urban&Partner, 2002, s. 353. ISBN 83-87944-72-6.