Uromyces ervi
 Ecja Uromyces ervi na wyce drobnokwiatowej | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek | Uromyces ervi |
| Nazwa systematyczna | |
| Uromyces ervi (Wallr.) Westend. Bull. Acad. R. Sci. Belg., Cl. Sci. 21(2): 246 (1854) | |
Uromyces ervi (Wallr.) Westend. – gatunek grzybów z rodziny rdzowatych (Pucciniaceae)[1]. Grzyb pasożytniczy wywołujący rdzę wyki[2].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Uromyces, Pucciniaceae, Pucciniales, Incertae sedis, Pucciniomycetes, Pucciniomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1833 r. Karl Friedrich Wallroth, nadając mu nazwę Aecidium ervi. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę, nadał mu w 1854 r. Gérard Daniel Westendorp[1].
- Aecidium albidum Bonord. 1860
- Aecidium ervi Wallr. 1833
- Capitularia ervi (Wallr.) Syd. 1922
- Coeomurus ervi (Wallr.) Kuntze 1898[3].
Morfologia i rozwój
Jest pasożytem jednodomowym, tzn. że jego pełny cykl życiowy odbywa się na jednym żywicielu. Na obydwu stronach liści porażonej rośliny powstają ecja o miedzianej barwie z białym perydium. Przez lato tworzą się w nich żółte ecjospory. Później powstają jasnobrązowe uredinia, ale są rzadko spotykane. Powstają w nich urediniospory z dwoma, rzadziej trzema porami rostkowymi. Jesienią, głównie na ogonkach i szypułkach, tworzą się ciemnobrązowe telia. Teliospory jednokomórkowe, gładkie, o wyraźnie pogrubionej ścianie wierzchołkowej, z trwałymi trzonkami dwukrotnie dłuższymi od zarodnika[4]. Teliospory są przetrwalnikami. Wiosną kiełkują, a powstające z nich bazydiospory infekują nowe rośliny[5].
Uromyces ervi jest wąskim oligofagiem pasożytującym wyłącznie na roślinach z rodzaju wyka (wyka drobnokwiatowa, wyka siewna, wyka czteronasienna, Vicia articulata, Vicia disperma, Vicia kulingana, Vicia parviflora) i na soczewicy jadalnej. Wyka drobnokwiatowa jest powszechnie uważana za główną roślinę żywicielską[4].
Przypisy
- ↑ a b c Index Fungorum [dostęp 2022-06-04].
- ↑ Zbigniew Borecki, Małgorzata Solenberg (red.), Polskie nazwy chorób roślin uprawnych, wyd. 2, Poznań: Polskie Towarzystwo Fitopatologiczne, 2017, ISBN 978-83-948769-0-6.
- ↑ Species Fungorum [dostęp 2022-06-04].
- ↑ a b Uromyces ervi Westendorp, 1854, Plant Parasites of Europe [dostęp 2022-06-04].
- ↑ Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7.
Media użyte na tej stronie
Autor: janetgraham84new, Licencja: CC BY 2.0
Uromyces ervi on Vicia hirsuta, Bagillt, North Wales, Oct 2015