Urs Rechn

Urs Rechn
Data i miejsce urodzenia18 stycznia 1978
Halle, Niemcy
Zawódaktor
Lata aktywnościod 1999

Urs Rechn (ur. 18 stycznia 1978 w Halle) – niemiecki aktor teatralny, telewizyjny i filmowy[1], najbardziej znany z występu w nagradzanym Grand Prix na festiwalu w Cannes dramacie Syn Szawła (Saul fia, 2015)[2][3][4] jako Oberkapo Biederman[5][6].

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w byłej NRD, w Halle jako drugie z trójki dzieci Günthera Rechna (wybitnego malarza i grafika z Niemiec Wschodnich, NRD) i Beate Rechn[7][8]. Począwszy od 1987 roku, uczęszczał do gimnazjum Hochschule für Musik und Theater „Felix Mendelssohn Bartholdy” w Halle, gdzie grał na wiolonczeli, waltorni i uczył się śpiewu. Po upadku muru berlińskiego, rodzina przeniosła się do Chociebuża, Brandenburgii, gdzie uczęszczał 1. Akademickiego Liceum Muzyki i Sztuk Pięknych „Heinrich Heine” oraz Konservatorium Cottbus, gdzie występował z klasą jak Junior Dyrygent młodzieżowej orkiestry symfonicznej i orkiestry dętej.

Kariera

Mimo że nie otrzymał formalnego wykształcenia aktorskiego, zachęcony przez reżysera i impresario NRD Christopha Schrotha, rozpoczął karierę sceniczną. Pojawił się na scenie grając w sztukach: Hamlet (1995), Futro bobrowe (Der Biberpelz, 1996) Gerharta Hauptmanna i Steig’in das Traumboot der Liebe (1996) i jako chórzysta w operze Czarodziejski flet (1995) w Theater Cottbus.

W 1997, ze względu na pobór udał się do niemieckich spadochroniarzy, a później do niemieckich sił specjalnych. W międzyczasie, dzięki porozumieniu ze swoim pułkownikiem, grywał w kilku seriali telewizyjnych. Po zakończeniu czynnej służby, w 2002 studiował na University of Music and Theatre „Felix Mendelssohn Bartholdy” Leipzig, które ukończył w 2004. Występował w teatrach: Staatsschauspiel Dresden (2003-2005), Landestheater Tübingen (2005-2007), Theater Chemnitz (2008-2013), m.in. w sztukach: Mewa Antona Czechowa jako Treblew; Kotka na gorącym blaszanym dachu Tennessee Williamsa jako Brick Pollitt, mąż Margaret; Kupiec wenecki jako Antonio; Juliusz Cezar jako Marek Antoniusz; jako tytułowy Kaligula; Tramwaj zwany pożądaniem Tennessee Williamsa jako Stanley Kowalski czy Opera za trzy grosze Bertolta Brechta jako Jonathan Peachum.

Filmografia

Filmy fabularne

  • 1999: Bis zum Horizont und weiter jako urzędnik
  • 2001: Ob sie wollen oder nicht
  • 2004: Pragnienie życia (Hunger auf Leben, TV)
  • 2006: Aufrecht stehen (film krótkmetrażowy) jako Fred, Joes Kollege
  • 2007: Das Wilde Leben jako bokser
  • 2013: Biegnij, chłopcze, biegnij (Lauf, Junge, lauf) jako SS-man 2 Janczyk Village
  • 2014: Wir waren Könige jako Jenne
  • 2015: Syn Szawła (Saul fia)jako Oberkapo Biederman
  • 2016: Was kostet die Liebe? – Ein Großstadtmärchen (TV) jako Christian May
  • 2016: Die Informantin (TV)

Seriale TV

  • 1999: Die Strandclique jako Armin
  • 2001: Powder Park jako Ben Keller
  • 2001: Bronski i Bernstein (Bronski & Bernstein) jako Leo
  • 2001-2002: Klinikum Berlin Mitte – Leben in Bereitschaft jako Neonazi
  • 2002: Nasz Charly (Unser Charly) jako Tassilo
  • 2003: Der Ermittler jako Ole
  • 2004: Die Kommissarin jako Fred Eisenmann
  • 2005: Tatort (Miejsce zbrodni) jako ratownik
  • 2008: GSG 9 – Die Elite Einheit jako Sebastian Hartmann
  • 2012: Flemming jako Max
  • 2015: Telefon 110 (Polizeiruf 110) jako Ralf Gellert
  • 2016: X Company jako Marszałek polny Brandt
  • 2016: SOKO Leipzig jako Frank Moltke
  • 2017: Kobra – oddział specjalny - odc.: Miłość bez granic (Atemlose Liebe) jako Robert Schischek

Przypisy

  1. Urs Rechn (niem.). Moviepilot. [dostęp 2016-06-29].
  2. So fühlt sich der Goldjunge an! (niem.). „Bild”. [dostęp 2016-06-29].
  3. Urs Rechn (niem.). FILMSTARTS.de. [dostęp 2016-06-29].
  4. Urs Rechn (niem.). Filmportal.de. [dostęp 2016-06-29].
  5. Urs Rechn – Über diesen Star – Star (niem.). Cinema.de. [dostęp 2016-06-29].
  6. Urs Rechn (ang.). Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-06-29].
  7. Urs Rechn in „Son of Saul” Oscar für einen Hallenser (niem.). Mitteldeutsche Zeitung. [dostęp 2016-06-29].
  8. Oscar-Gewinner teilt seinen Traum mit den Cottbusern (niem.). Lausitzer Rundschau. [dostęp 2016-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-08)].

Bibliografia