Ursus C-385

Ursus C-385

Producent	Ursus
Okres produkcji	1969–1983[1]
Miejsce produkcji	Polska, Warszawa-Ursus
Następca	Ursus 902
Dane techniczne
Silniki	Z-7501, 55,8 kW (76 KM)
Skrzynia biegów	16 + 8 (do tyłu) 2*(2+1)*4
Masa własna	3525 kg
Dane dodatkowe
Modele bliźniacze	Zetor 8011
Pokrewne	Ursus C-3110, Ursus 1201

Ursus C-385 – ciężki ciągnik rolniczy produkcji zakładów Ursus w Warszawie, konstrukcja Polsko-Czechosłowackiego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Ciągników w Brnie.

Historia modelu

Produkowane przed opracowaniem tego modelu w zakładach Ursus ciągniki miały zbyt małą moc do obsłużenia dużych połaci ziemi. W ramach współpracy Polski i Czechosłowacji, w pierwszej połowie lat sześćdziesiątych, działający w Brnie Polsko-Czechosłowacki Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Ciągników (PCOBR) powstały na mocy umowy z dnia 27.08.1963 r. pomiędzy rządami PRL i CSRS rozpoczął prace konstrukcyjne nad ciągnikiem ciężkim, który otrzymał w Polsce nazwę NUR, a w Czechosłowacji URII Crystal, pod kierownictwem Czesława Sławskiego oraz Jaroslava Zezuli^[2][3]. Zewnętrzny wygląd został zaprojektowany przez czeskiego projektanta wzornictwa przemysłowego Otakara Diblíka. Wyraźne linie ostrych krawędzi dały czechosłowackiemu odpowiednikowi nazwę Crystal^[4]. Zamocowanie kabiny tych ciągników na gumowych amortyzatorach (silentblokach) tłumiących drgania i przenoszenie hałasu było pierwszym takim rozwiązaniem na świecie, współautorstwa inż. Jaroslava Zezuli, inż. Jiri Marka, inż. Gustawa Zbieca, oraz chronione prawem patentowym^[5]. Innymi chronionymi rozwiązaniami stworzonymi w brneńskim PCOBR były: „półoś napędzająca do pojazdów mechanicznych, zwłaszcza ciągników”^[6], „niezależny hamulec ręczny do pojazdów mechanicznych, zwłaszcza ciągników”^[7], „oś przednia resorowana do pojazdów mechanicznych, zwłaszcza ciągników”^[8], „nadwozie ciągnika”^[5], „hamulec tarczowy, zwłaszcza dla ciągników”^[9], „hydrauliczne urządzenie regulacyjne, zwłaszcza do ciągników”^[10], „urządzenie do napędu wału odbioru mocy pojazdów mechanicznych, zwłaszcza ciągników”^[11] Produkcja ciągników ciężkich odbywała się na zasadzie kooperacji. Strona polska produkowała tylny most (w wydzielonym miejscu hali nr 67 montażu ciągników ciężkich w ZM Ursus), podnośnik hydrauliczny (Archimedes Wrocław), oś przednią nienapędzaną, które w ramach współpracy wysyłała do Czechosłowacji skąd otrzymywała skrzynię biegów (Závod 02 n.p. PRAGA v Lounech), silnik z osprzętem (Zetor Brno), zbiornik paliwa, przednią oś napędzaną. Z okazji uruchomienia produkcji seryjnej ciągnika C-385 w lipcu 1969 roku w hali nr 67 fabrykę wizytował I Sekretarz PZPR – Władysław Gomułka i przybyły z przyjacielską wizytą bułgarski przywódca – Todor Żiwkow^[12][13]. W 1970 roku zbudowany został prototypowy ciągnik Ursus 1100 z andrychowskim licencyjnym silnikiem Leylanda SW-400. 2 listopada 1970 r. został wyprodukowany pięćsetny ciągnik C-385 zaś 15 marca 1971 r. – tysięczny.

Ciągnik przeszedł większą modernizację w 1973 roku^[14], wdrożoną do produkcji seryjnej w 1975, zmieniono wówczas silnik Z 7501 na Z 8001, zwiększając moc silnika z 76 KM do 82 KM. Wprowadzono skrzynię biegów umożliwiającą montaż przedniego napędu, wprowadzono wersję ciągnika z przednim napędem produkowanym w rumuńskim Uzina Tractorul Brașov oznaczaną Ursus C-385A. Wdrożono montaż silników 6-cylindrowych: Perkins 6.354 w ciągnikach Ursus C-3110 oraz Zetor Z8601 w ciągnikach Ursus 1201/Ursus 1204. Wdrażając zmiany w 1976 roku rozpoczęto produkcję wersji z turbodoładowanym silnikiem o mocy 100 KM (C-385 turbo)^[1].

Fabrykę opuściło 9559 egzemplarzy tych ciągników, głównie wersji podstawowej. Analogicznym modelem był czechosłowacki Zetor 8011.

Ciągnik ten dał początek serii ciągników ciężkich 4 i 6 cylindrowych, bez doładowania i z doładowaniem, z napędem na 2 albo 4 koła (7 modeli).

Na początku lat 80. dokonano kolejnej modyfikacji zmieniając jednocześnie oznaczenia ciągników. Oznaczenie podstawowego C-385 zmieniono na URSUS 902.

Dane techniczne

Parametry techniczne ciągników produkowanych w latach 1975–1983^[15]

Dane po modyfikacji 1973 wdrażane w latach 1974–1976 zamieszczono po „/”.

• klasa ciągnika: 1,4

Silnik:

• typ Z-8001 / Z-7501, wysokoprężny, chłodzony cieczą
• moc znamionowa 55,8 kW (76 KM) / 60 kW (82 KM)
• max. moment obrotowy 260 Nm przy 1500 obr./min /268 Nm
• liczba cylindrów: 4
• pojemność: 4562 cm³
• pompa wtryskowa Motorpal PP4M85P1c-2456
• rozrusznik R11b, 12V, 2,95 kW

Układ napędowy:

• sprzęgło cierne suche, jednotarczowe, 325 mm
• skrzynia przekładniowa niesynchronizowana z reduktorem i dwustopniowym wzmacniaczem momentu
• całkowita liczba biegów przód/tył: 16/8
• układ biegów 2*(2+1)*4
• mechanizm różnicowy blokowany mechanicznie

Układ zmiany biegów składa się z 3 skrzyń biegów:

• Załączany hamulcem pasowym sterowanym hydraulicznie wzmacniacz momentu obrotowego. Sterowanie dźwignią przy kierownicy.
• Trójbiegowej skrzyni: biegi polowe, drogowe, wsteczne. Sterowanej drążkiem z lewej strony siedziska kierowcy lub przed siedziskiem.
• Czterobiegowej skrzyni: 1, 2, 3, 4. Sterowanej drążkiem z prawej strony siedziska kierowcy.

Układy jezdne:

• oś przednia nienapędzana sztywna, uchylna z resorowaniem przy kołach, po modyfikacji możliwa przednia oś napędzana, uchylna, nieresorowana
• mechanizm kierowniczy: śrubowo-kulkowy wspomagany hydraulicznie
• hamulec zasadniczy: tarczowy, hydrauliczny
• prędkość jazdy: 2,37 – 24,68 km/h, przy ogumieniu tylnym 16,9-34
• układ pneumatyczny hamowania przyczep

Układy agregowania

• pompa hydrauliczna o wydajności 31 l/min / 36 l/min
• regulacja podnośnika: siłowa, pozycyjna, mieszana, ciśnieniowa
• TUZ kat. II wg ISO
• udźwig na końcach ramion 1700 kg / 2350 kg
• WOM tylny zależny i niezależny 540 i 1000 obr./min

• masa ciągnika suchego z kabiną, bez obciążników 3525 kg / 4040 kg

Zobacz też

• Ursus (ciągnik rolniczy)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona producenta [dostęp 2014-01-15]
• Specyfikacja techniczna (ang. • niem.)