Urszula Radwańska

Urszula Radwańska
Ilustracja
Państwo

 Polska

Data i miejsce urodzenia

7 grudnia 1990
Ahaus

Wzrost

177 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Status profesjonalny

2005

Zakończenie kariery

aktywna

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 7 ITF

Najwyżej w rankingu

29 (8 października 2012)

Australian Open

2R (2012)

Roland Garros

2R (2012, 2013)

Wimbledon

2R (2008, 2009, 2013, 2015)

US Open

2R (2010, 2013)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

1 WTA, 10 ITF

Najwyżej w rankingu

74 (21 września 2009)

Australian Open

2R (2009, 2012)

Roland Garros

QF (2009)

Wimbledon

3R (2012)

US Open

1R (2008–2010)

Strona internetowa

Urszula Radwańska (ur. 7 grudnia 1990 w Ahaus) – polska tenisistka.

Zwyciężczyni jednego turnieju WTA w grze podwójnej. Zdobywczyni juniorskiego Małego Szlema w grze podwójnej w 2007 roku (French Open, Wimbledon i US Open), triumfatorka juniorskiego Wimbledonu 2007 w grze pojedynczej oraz finalistka juniorskiego US Open 2007 w grze pojedynczej oraz juniorskiego Australian Open 2007 w grze podwójnej. Reprezentantka kraju w Pucharze Federacji. Uczestniczka Letnich Igrzysk Olimpijskich 2012. Trzecia najwyżej klasyfikowana polska zawodniczka w historii rankingu WTA[1].

Życie prywatne

Urodziła się w Ahaus na terenie Niemiec. Pochodzi ze sportowej rodziny: jej dziadek Władysław (zm. 2013) był hokeistą i trenerem Cracovii[2], a ojciec i zarazem trener Robert Radwański był tenisistą klubu KS Nadwiślan Kraków, uprawiał też łyżwiarstwo figurowe w KS Krakowianka. Jej starsza siostra, Agnieszka, także była tenisistką. Ich matka, pochodząca ze sportowej rodziny Marta (z domu Pietrzykowska, absolwentka studiów wyższych z dyplomem inżyniera), zajmowała się finansami córek[3]

Ukończyła gimnazjum i liceum ogólnokształcące w Zespole Szkół Ogólnokształcących Mistrzostwa Sportowego im. Mikołaja Kopernika w Krakowie[4]. W 2009 podjęła studia na kierunku turystyka i rekreacja na Akademii Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie (zaocznie studiuje również siostra Agnieszka)[5][6][7]. 11 grudnia 2017 obydwie siostry obroniły tam prace licencjackie[8].

Urszula Radwańska spotyka się z polskim tenisistą Piotrem Gadomskim[9].

Kariera

2005

Wraz z siostrą Agnieszką wygrała rywalizację deblistek w juniorskim turnieju Tomaszewski Cup by Microsoft. W październiku 2005 Urszula Radwańska wraz z siostrą i Maksymilią Wandel wygrała w Barcelonie Junior Fed Cup, czyli drużynowe Mistrzostwo Świata do lat 16.

Z pięcioma punktami na koncie, sezon 2005 zakończyła na 1025. miejscu w rankingu WTA.

2006

W kwietniu wygrała swój pierwszy profesjonalny turniej tenisowy. Był to turniej ITF z pulą 10 000 dolarów, rozegrany w brytyjskim Bath. W pięciu meczach pokonała pięć wyżej notowanych przeciwniczek, w tym w I rundzie rozstawioną z numerem pierwszym Sarah Leah Borwell i w finale rozstawioną z numerem piątym Kanadyjkę Valérie Tétreault 7:6(6), 6:2.

W maju dostała „dziką kartę” od organizatorów J&S Cup, ale w I rundzie przegrała z Venus Williams. Kilka tygodni później odniosła swój największy sukces w karierze: po przejściu eliminacji awansowała do drugiej rundy turnieju WTA w Stambule, eliminując w I rundzie 53. zawodniczkę rankingu, Marię Elenę Camerin. Było to jej pierwsze zwycięstwo nad zawodniczką z czołowej setki rankingu WTA. W pierwszym tygodniu sierpnia 2006 Radwańska powtórzyła sukces ze Stambułu, przechodząc eliminacje turnieju WTA w Sztokholmie, ponownie awansując do drugiej rundy, gdzie przegrała mając nawet piłki setowe z rozstawioną z numerem pierwszym Anastasiją Myskiną.

Odniosła kolejny sukces w juniorskim Wimbledonie 2006. Po pokonaniu Mayi Bhorozowej w meczu o szesnastkę, uporała się z rozstawioną z numerem piątym Soraną Mihaelą Cirsteą. W kolejnej rundzie pokonała Tyrę Calderwood 7:5, 6:3 i w ćwierćfinale Naomi Cavaday 6:3, 6:2. W walce o finał uległa 6:3, 3:6, 6:8 Caroline Wozniacki, nie wykorzystując trzech piłek meczowych. Była też w półfinale debla, w parze z Ariną Rodionową.

Kolejnym sukcesem była wygrana juniorskiego turnieju Eddie Herr International na Florydzie, nie tracąc nawet seta. W finale Polka pokonała turniejową dwójkę, Soranę Mihaelę Cirstea 6:3, 6:1. Na początku grudnia wygrała w parze z Soraną Mihaelą Cirsteą rywalizację deblową prestiżowego turnieju juniorskiego Orange Bowl na Florydzie.

Sezon 2006 zakończyła na 310. miejscu w rankingu WTA.

2007

Podczas Australian Open 2007 juniorów, Radwańska doszła do ćwierćfinału gry pojedynczej oraz finału gry podwójnej razem z Julią Cohen, jako najwyżej rozstawiona para, gdzie uległy Jewgieniji Rodinie i Arinie Rodionowej.

Radwańska wystartowała pod koniec lutego w eliminacjach do turnieju II kategorii w Dosze. W pierwszym meczu uległa Anne Kremer 4:6, 0:6. Podczas turnieju na kortach Warszawianki przegrała z Jeleną Wiesniną 6:2, 6:7, 3:6, nie wykorzystując trzech piłek meczowych. W ostatnim secie meczu, gdy Wiesnina korzystała z pomocy medycznej, Radwańska zamiast rozgrzewać się, spędziła ten czas na ławce.

W maju Radwańska wystąpiła w turnieju WTA w Stambule. Start w singlu zakończyła na trzeciej rundzie kwalifikacji po porażce z Jekateriną Dzechalewicz. Z kolei w deblu występowała z siostrą Agnieszką i nieoczekiwanie wygrały turniej bez straty seta. W drodze do finału pokonały m.in. siostry Bondarenko, a w finale łatwo zwyciężyły 6:1, 6:3 z Sanią Mirzą grającą w parze z Chan Yung-jan.

W czerwcu w parze z Kseniją Mileuską wygrała juniorski turniej French Open 2007 w deblu, pokonując parę Sorana Cîrstea/Alexa Glatch 6:1, 6:4.

Największy sukces w dotychczasowej karierze odniosła wygrywając turniej gry pojedynczej juniorek podczas Wimbledonu. Rozstawiona z numerem szóstym w finale, pokonała Madison Brengle 2:6, 6:3, 6:0. Wygrała ten turniej również w grze podwójnej juniorek, w parze z Anastasiją Pawluczenkową, pokonując Misaki Doi/Kurumi Nara 6:4, 2:6, 10:7. Urszula Radwańska jest trzecią Polką, która wygrała Wimbledon i drugą po Aleksandrze Olszy, która dokonała tego zarówno w singlu, jak i w deblu.

Podczas US Open 2007 w parze z Kseniją Mileuską wygrały grę podwójną juniorek, w finale pokonując parę Łykina/Kalasznikowa 6:2 6:1.

Po raz pierwszy w karierze osiągnęła ćwierćfinał singla, występując w październiku w turnieju WTA w Bangkoku. Startując z „dziką kartą” (sklasyfikowana wówczas na 407. miejscu w rankingu WTA), pokonała w 1/8 Virginie Razzano 7:6(3), 7:5, przerywając jej serię jedenastu zwycięstw z rzędu. W ćwierćfinale przegrała z reprezentantką Chin Chan Yung-jan 2:6, 3:6.

Sezon 2007 zakończyła na 288. miejscu w rankingu WTA i na pierwszym miejscu w rankingu ITF juniorek[10].

2008

Na początku roku wystartowała w eliminacjach kwalifikacyjnych do turnieju wielkoszlemowego Australian Open 2008. Odpadła w ostatniej, III fazie eliminacji, przegrywając z numerem trzecim eliminacji, Julią Schruff 3:6, 0:6. Dzięki dzikiej karcie wystąpiła w turnieju Pattaya Women’s Open 2008. Jednakże odpadła tam w pierwszej rundzie. Polka dotarła także w tym roku do drugiej rundy Wimbledonu. W I rundzie tego turnieju Urszula Radwańska pokonała Czeszkę Klarę Zakopalovą 6:4, 6:1, w II rundzie musiała jednak uznać wyższość Sereny Williams, z którą przegrała 4:6, 4:6.

Na przełomie lipca i sierpnia wystąpiła w turnieju VanOpen rangi ITF z pulą nagród 50 000 dolarów, rozegranym w Vancouver. Rozstawiona z numerem drugim, bez straty seta dotarła do finału, gdzie pokonała turniejową czwórkę, Francuzkę Julie Coin 2:6, 6:3, 7:5, wygrywając cały turniej.

Na przełomie września i października wystąpiła w ostatnim w sezonie turnieju najniższej kategorii, Tier IV, Tashkent Open 2008. Występ był dla niej udany, ponieważ pierwszy raz w sezonie i drugi raz w karierze dotarła do ćwierćfinału singla turnieju WTA. W pierwszej rundzie pokonała faworytkę gospodarzy, rozstawioną z numerem siódmym, Akgul Amanmuradovą 7:6(5), 6:3, w drugiej rundzie wyeliminowała Sopię Szapatawę 7:5, 6:2, a w ćwierćfinale po zaciętej walce uległa turniejowej czwórce, Sabine Lisicki 6:3, 5:7, 6:7. Z kolei w deblu w parze z Andreją Klepač dotarły do półfinału.

Sezon 2008 zakończyła na 127. miejscu w rankingu WTA.

2009

Sezon 2009 rozpoczęła od udziału w turnieju w Hobart, w którym osiągnęła drugą rundę. W kwalifikacjach pokonała wówczas 31. w rankingu singlowym Francescę Schiavone 6:3, 7:6(4). W turnieju głównym w I rundzie wygrała z rozstawioną z numerem szóstym Aleksandrą Woźniak w trzech setach. W II rundzie Polka skreczowała.

Podczas Australian Open dotarła do III rundy kwalifikacji, w której przegrała ze Stéphanie Dubois. Z kolei w Dubaju sprawiła niespodziankę, eliminując w pierwszej rundzie swoją starszą siostrę, Agnieszkę Radwańską 6:4, 6:3. W drugiej rundzie turnieju oddała jednak mecz poprzez krecz.

W Indian Weels doszła do czwartej rundy zawodów. W pierwszym spotkaniu pokonała Michelle Larcher de Brito 4:6, 6:2, 6:4. W kolejnej rundzie zwyciężyła z ósmą wówczas na świecie Rosjanką Swietłaną Kuzniecową 6:2, 4:6, 6:3. W trzecim meczu pokonała Alexę Glatch 6:3, 7:6(3). Następnie uległa Caroline Wozniacki 5:7, 3:6. W turnieju w Miami w I rundzie uległa Chince Li Na, na tym samym etapie turnieju zakończyła rozgrywki na kortach Roland Garros, przegrywając z Yaniną Wickmayer 6:4, 3:6, 0:6. W Birmingham Radwańska doszła do ćwierćfinału pokonując kolejno Mariję Kirilenko, Petrę Cetkovską, Julię Görges. W meczu ćwierćfinałowym przegrała z Magdaléną Rybárikovą 3:6, 3:6.

Podczas wielkoszlemowego Wimbledonu doszła do II rundy, ulegając w niej Dominice Cibulkovej 2:6, 4:6. W Los Angeles doszła do ćwierćfinału pokonując między innymi Dominikę Cibulkovą i Li Na. W ćwierćfinale uległa po spotkaniu z Mariją Szarapową, przegrany przez Polkę 4:6, 5:7. Na kortach Flushing Meadows uległa w pierwszej rundzie Kristinie Barrois.

Sezon 2009 zakończyła na 66. miejscu w rankingu singlowym WTA.

2010

Urszula Radwańska podczas turnieju w Stanford w 2010

Sezon 2010 rozpoczęła od kwalifikacji w Sydney, gdzie przegrała w trzeciej rundzie z Jill Craybas. W Australian Open trafiła na rozstawioną z jedynką Serenę Williams, z którą przegrała 2:6, 1:6. Po tym turnieju wykryto u niej kontuzję pleców, która zmusiła ją do półrocznej przerwy w startach w turniejach i treningach. Efektem przerwy był spadek z 72. miejsca na 189. miejsce w rankingu WTA.

Wróciła na turniej w San Diego, gdzie przegrała w I rundzie kwalifikacji. Tak samo było w Cincinnati. W Montrealu odpadła natomiast w II rundzie kwalifikacji. W US Open dotarła do drugiej rundy, dzięki zwycięstwie nad Anną Czakwetadze 6:3, 6:3. W drugiej rundzie uległa jednak Hiszpance Lourdes Domínguez Lino 2:6, 5:7. Dzięki US Open awansowała z 339. na 234. miejsce w rankingu WTA.

W Seulu przegrała w pierwszej rundzie z Mariją Kirilenko 3:6, 1:6. Później, w turnieju ITF w Tokio doszła do drugiej rundy, przechodząc przez kwalifikacje. W pierwszej rundzie turnieju pokonała Stefanie Vögele 6:0, 6:3. W drugiej rundzie uległa Ayumi Moricie 6:2, 1:6, 2:6. W turnieju ITF w Saint Raphael doszła do finału pokonując kolejno Laurę Thorpe, Jelenę Dokić, Esterella Cabezę Candezę i Laurę Pous Tió, by w finale ulec Alison Riske 4:6, 2:6.

W Ismaning (z pulą nagród 50 000 dolarów), Radwańska zdobyła swój trzeci singlowy tytuł w rozgrywkach z cyklu ITF. Polka przeszła przez kwalifikacje, a w turnieju głównym pokonała kolejno Sarę Gronert 6:2, 6:2, Ewę Birnerovą 6:1, 6:0, Annikę Beck 4:6, 6:4, 6:1, turniejową jedynkę Kristinę Barrois 6:7(4), 6:4, 6:4, a w finale rozstawioną z numerem piątym Andreę Hlaváčkovą 7:5, 6:4. Był to jej ostatni turniej w tym roku.

Sezon 2010 zakończyła na 191. miejscu w rankingu WTA.

2011

Podczas Australian Open, w Dubaju i w Dosze odpadała w kwalifikacjach. Później wystąpiła w turnieju głównym w Kuala Lumpur, gdzie w I rundzie pokonała Junri Namigatę 6:1, 6:3. W II rundzie przegrała z Serbką Bojaną Jovanovski 6:1, 5:7, 4:6.

W Indian Wells doszła do trzeciej rundy pokonując wcześniej Bojanę Jovanovski 3:6, 6:4, 7:6(6). W drugiej rundzie zwyciężyła z wówczas 34. w rankingu, Czeszką Klárą Zakopalovą 6:3, 5:7, 6:2. W trzeciej rundzie po meczu z Wiktoryją Azaranką odpadła z turnieju przegrywając 6:7(7), 3:6.

W Miami i Fezie odpadała w I rundzie, przegrywając z Simoną Halep i Eleni Daniilidu. W Estoril doszła do II rundy, wygrywając przedtem z rozstawioną z numerem czwartym Anastasiją Sevastovą 5:7, 7:6(5), 6:1. W II rundzie odpadła po meczu z Johanną Larsson.

W Rzymie, na kortach Roland Garros i podczas Wimbledonu odpadała w pierwszych rundach kwalifikacji. W Stanford dotarła do drugiej rundy, pokonując Olgę Sawczuk. Na kortach Flushing Meadows odpadła w pierwszej rundzie po przegranym meczu z siostrą, Agnieszką 2:6, 3:6.

W Taszkencie osiągnęła swój największy sukces w sezonie, dochodząc do półfinału turnieju. W I rundzie tego turnieju pokonała Słowaczkę Janę Čepelovą 6:1, 6:4. W kolejnym spotkaniu wygrała z reprezentantką gospodarzy, Akgul Amanmuradovą 6:7(7), 6:4, 6:3. W ćwierćfinale pokonała Greczynkę Eleni Daniilidu 6:3, 4:6, 6:4, by w półfinale ulec Kseniji Pierwak 2:6, 4:6. W Kantonie doszła do ćwierćfinału, gdzie przegrała mając kilka piłek meczowych z późniejszą zwyciężczynią tego turnieju Chanelle Scheepers 6:4, 6:7(8), 3:6.

Sezon 2011 zakończyła na 109. miejscu w rankingu WTA.

2012

Urszula Radwańska na igrzyskach olimpijskich

Sezon 2012 rozpoczęła od udanych kwalifikacji w turnieju w Sydney. W pierwszej rundzie turnieju znów trafiła na swoją siostrę, Agnieszkę, z którą przegrała 1:6, 1:6. W Australian Open doszła do drugiej rundy pokonując w poprzedzającej rundzie Amerykankę Alison Riske 6:4, 1:6, 6:2. W drugim spotkaniu przegrała z Soraną Cîrsteą 6:1, 2:6, 3:6.

W Pattai doszła do II rundy pokonując wcześniej Ansatazję Piwowarową 6:4, 6:1. W II rundzie Polka przegrała z rozstawioną z numerem trzecim Danielą Hantuchovą 3:6, 2:6. Następnie Polka wzięła udział w turnieju w Dosze, gdzie po przebrnięciu kwalifikacji, została pokonana w I rundzie turnieju głównego przez Lucie Šafářovą 3:6, 4:6. Później wystąpiła w turniejach w Indian Wells i Miami. W obu imprezach przegrała w I rundach. W Indian Wells uległa Michaëlli Krajicek 6:3, 4:6, 4:6, a w Miami przegrała z Kateryną Bondarenko 6:3, 6:7(7), 4:6, wcześniej przechodząc przez kwalifikacje.

Pomiędzy turniejami w USA, wystąpiła w turnieju z cyklu ITF w Nassau, gdzie odpadła w drugiej rundzie po porażce 2:6, 2:6 z Amerykanką Marią Sanchez. Później polska tenisistka pojechała na turniej do Charleston, gdzie w pierwszej rundzie przegrała z Czeszką Lucie Hradecką 1:6, 4:6. Następnie Radwańska udała się na turniej do Kopenhagi, gdzie w pietwszej rundzie zmierzyła się z turniejową jedynką, Caroline Wozniacki. Polka miała trzy piłki setowe przy stanie 5:2 i jej serwisie w pierwszym secie, ale pomimo tego przegrała z byłą liderką rankingu WTA, 6:7(4), 2:6.

Po nieudanym starcie w Kopenhadze Polka pojechała na turniej w Fezie, gdzie w I rundzie przegrała z późniejszą zwyciężczynią turnieju, Kiki Bertens, 4:6, 5:7. Następnym turniejem na jaki pojechała Radwańska, były zawody z cyklu ITF w Cagnes-sur-Mer z pulą nagród 100 tysięcy dolarów. W I rundzie singla pokonała Chorwatkę Mirjanę Lučić 6:4, 6:4. W II rundzie uległa Węgierce Melindzie Czink 3:6, 2:6. Lepiej Polce poszło w turnieju deblowym, który w parze z Aleksandrą Panową wygrały, pokonując w finale parę Katalin Marosi/Renata Voráčová 7:5, 4:6, 10-6. Swój pierwszy singlowy ćwierćfinał w tym sezonie osiągnęła startując w Brukseli, dzięki przejściu do turnieju głównego przez kwalifikacje. Wygrała w pierwszej rundzie z Varvarą Lepczenko 6:2, 6:2, a w drugiej rundzie pokonała turniejową dwójkę, Marion Bartoli 6:4, 6:2. Było to jej trzecie zwycięstwo w karierze z zawodniczką z pierwszej dziesiątki rankingu WTA. Odpadła następnie z Sofią Arvidsson, przegrywając w dwóch setach 5:7, 4:6.

Podczas French Open miała zapewniony udział w rundzie głównej. W pierwszej rundzie pokonała reprezentantkę gospodarzy, Pauline Parmentier, 6:4, 6:3. W drugiej rundzie przegrała z rozstawioną z numerem czwartym Petrą Kvitovą 1:6, 3:6. Po tej porażce, Radwańska podjęła szybką decyzję startu w turnieju ITF w Nottingham z pulą nagród 75 000 dolarów i rozpoczęła w ten sposób sezon na kortach trawiastych. Polka wygrała angielski turniej, dzięki czemu awansowała na 63. miejsce w rankingu WTA i to zapewniło jej kwalifikację olimpijską.

W Birmingham, w pierwszej rundzie pokonała Brytyjkę Samanthę Murray 6:4, 6:4. W drugiej rundzie spotkała się z turniejową dwójką Niemką Sabine Lisicki, którą pokonała 6:3, 6:4. W trzeciej rundzie uległa Amerykance Irinie Falconi 5:7, 3:6. Następnie wzięła udział w rozgrywkach w ’s-Hertogenbosch, gdzie musiała przebrnąć przez kwalifikacje. W pierwszej rundzie turnieju głównego pokonała Kazaszkę Ksieniję Pierwak 4:6, 6:1, 6:4. W drugiej pokonała rozstawioną z numerem czwartym Włoszkę Flavię Pennettę 6:1, 6:1, odnosząc tym samym piąte w karierze zwycięstwo w meczu z zawodniczką z czołowej dziesiątki rankingu WTA. W ćwierćfinale pokonała Szwedkę Sofię Arvidsson 6:2, 7:6(3), rewanżując się za porażkę odniesioną w ćwierćfinale w Brukseli. W półfinale miała zmierzyć się z byłą liderką światowego rankingu, Belgijką Kim Clijsters, jednak przeciwniczka nie wyszła na kort i oddała mecz walkowerem. W finale zmierzyła się z Rosjanką Nadieżdą Pietrową. Polka przegrała 4:6, 3:6.

Podczas Wimbledonu zagrała tylko jeden mecz singla – w pierwszej rundzie przegrała z Nowozelandką Mariną Erakovic 4:6, 4:6, natomiast w turnieju deblowym, w parze ze swoją siostrą Agnieszką, dotarła do trzeciej rundy. W Stanford osiągnęła ćwierćfinał, pokonując w trzech setach Eleni Daniilidu 3:6, 6:3, 6:4 oraz Marinę Erakovic 6:3, 3:6, 6:4. Odpadła w meczu z Coco Vandeweghe, przegrywając 4:6, 4:6. W Carlsbadzie powtórzyła wynik ze Stanford, wygrywając z Danielą Hantuchovą 6:4, 7:5 oraz z Melanie Oudin 6:2, 6:1. Przegrała z rozstawioną z numerem drugim Dominiką Cibulkovą 4:6, 4:6. Na Igrzyskach Olimpijskich w Londynie w pierwszej rundzie wygrała z Niemką Moną Barthel 6:3, 6:4. W kolejnym meczu przegrała z późniejszą zwyciężczynią tego turnieju, Sereną Williams, wynikiem 2:6, 3:6, ugrywając największą liczbę gemów ze wszystkich przeciwniczek Williams, takich jak Wiera Zwonariowa, byłe liderki rankingu Jelena Janković, Caroline Wozniacki, Marija Szarapowa oraz aktualna liderka Wiktoryja Azaranka. W turnieju deblowym ze swoją siostrą Agnieszką odpadły w drugiej rundzie, po wygranej z parą słowacką i przegranej z deblem amerykańskim.

W zawodach w Montrealu wystąpiła jako szczęśliwa przegrana, lecz w pierwszej rundzie odpadła po porażce z Jekatieriną Makarową 4:6, 2:6. W Cincinnati doszła do trzeciej rundy, w której przegrała z Sereną Williams 4:6, 3:6. W wielkoszlemowym US Open w pierwszej rundzie uległa rozstawionej z numerem dwudziestym Robercie Vinci wynikiem 1:6, 1:6. Podczas turnieju w Taszkencie rozstawiona była z numerem drugim. W zawodach pokonywała kolejno Maríę-Teresę Torró-Flor, Witaliję Djaczenko oraz Aleksandrę Panową. W półfinałowym spotkaniu uległa Irinie-Camelii Begu wynikiem 3:6, 3:6. Z numerem czwartym występowała w chińskim Kantonie. Pokonała tam kolejno Melindę Czink, Mandy Minellę oraz Chanelle Scheepers. W półfinale uległa Hsieh Su-wei 1:6, 6:3, 0:6. W swoim ostatnim turnieju w roku w Moskwie dotarła do II rundy. W pierwszej rundzie wygrała z Włoszką Francescą Schiavone 6:3, 6:1. W kolejnym spotkaniu uległa Dunce Caroline Wozniacki 1:6, 3:6. Sezon zakończyła na 31. miejscu w rankingu singlowym.

2013

Urszula Radwańska podczas BNP Paribas Open

Sezon 2013 Urszula Radwańska rozpoczęła od udziału w turnieju w Brisbane. W pierwszej rundzie wygrała z Tamirą Paszek 2:6, 6:0, 6:2, a w kolejnym spotkaniu uległa Ksieniji Pierwak 6:3, 2:6, 6:7(6). W kolejnym tygodniu wystąpiła w turnieju w Sydney, gdzie w pierwszym meczu przegrała z Caroline Wozniacki wynikiem 1:6, 2:6. Podczas wielkoszlemowego Australian Open rozstawiona była z numerem trzydziestym pierwszym. Z pojedynku z Jamie Hampton wyszła jednak jako pokonana, w setach do dwóch i czterech wygranych gemów. Na turnieju w Paryżu Polka przegrała w pierwszej rundzie z Moną Barthel 6:7(1), 0:6. Podczas zawodów w Dosze Radwańska pokonała w pierwszej rundzie Nadiję Kiczeniok 6:1, 6:0, a w następnym spotkaniu zwyciężyła z rozstawioną z numerem 15. Robertą Vinci 6:2, 5:7, 6:0. W walce o ćwierćfinał została pokonana przez Serenę Williams wynikiem 0:6, 3:6. W Dubaju, po przejściu kwalifikacji, w pierwszej rundzie trafiła na inną kwalifikantkę – Zheng Jie. Radwańska uległa przeciwniczce wynikiem 2:6, 6:2, 5:7.

Na turnieju w Indian Wells w pierwszej rundzie wygrała z Arantxą Rus 6:3, 6:3. W pojedynku drugiej rundy wyeliminowała Sloane Stephens wynikiem 6:3, 6:4. W trzeciej rundzie pokonała Jamie Hampton 6:0, 7:6(4). Z turnieju odpadła w meczu o ćwierćfinał, po porażce z wiceliderką rankingu Wiktoryją Azaranką 3:6, 1:6. W Miami pokonała Annikę Beck 6:3, 6:1 w pierwszej rundzie, a przegrała z Aną Ivanović 2:6, 1:6 w drugiej. Następnie osiągnęła ćwierćfinał w Monterrey, w którym uległa Marii Kirilenko 1:6, 4:6.

W Oeiras pokonała w pierwszej rundzie rozstawioną z numerem drugim Dominikę Cibulkovą, by następnie przegrać z Ayumi Moritą 2:6, 3:6. W Madrycie przegrała w pierwszej rundzie z Sarą Errani. W Rzymie wygrała w pierwszej rundzie z Aną Ivanović, jednak w następnym meczu ponownie przegrała z Moritą 3:6, 1:6. Na French Open pokonała w pierwszej rundzie Venus Williams, aby następnie przegrać z kwalifikantką Dinah Pfizenmaier 3:6, 3:6.

Okres gry na kortach trawiastych rozpoczęła od udziału w turnieju w Birmingham, gdzie, jako rozstawiona z numerem ósmym, rywalizowała począwszy od drugiej rundy. Przegrała w niej z Donną Vekić 3:6, 2:6. W ’s-Hertogenbosch Radwańska awansowała do ćwierćfinału, w którym uległa Kirsten Flipkens 4:6, 4:6. Na Wimbledonie osiągnęła drugą rundę, wygrywając najpierw z Mallory Burdette, a następnie ulegając w trzech setach Alison Riske.

W okresie przygotowawczym do US Open wystąpiła w turnieju w Stanford. Doszła w nim do ćwierćfinału, ulegając Dominice Cibulkovej 5:7, 3:6. Tydzień później również ćwierćfinał osiągnęła w Carsbadzie, tym razem przegrywając z Wiktoryją Azaranką 1:6, 2:6. W Toronto uległa w pierwszej rundzie Flavii Pennettcie 3:6, 6:3, 2:6. W Cincinnati przegrała w pierwszej rundzie kwalifikacji. Na US Open dotarła do drugiej rundy, pokonując Irinę-Camelię Begu 6:1, 6:3, a następnie przegrywając ze Sloane Stephens 1:6, 1:6.

W Kantonie uległa w pierwszej rundzie Wiesnie Dołonc 5:7, 2:6, natomiast w Tokio przegrała w pierwszym meczu Dominice Cibulkovej 3:6, 3:6. W turnieju WTA Premier Mandatory w Pekinie awansowała do drugiej rundy.

Sezon 2013 zakończyła na 43. miejscu w rankingu singlowym WTA Tour.

2014

Pod koniec grudnia 2013 roku Urszula Radwańska poinformowała o zrezygnowaniu ze startu w wielkoszlemowym Australian Open. Swoją absencję Polka wyjaśniała niewyleczoną kontuzją barku. Radwańska ogłosiła również, że skończyła współpracę z dotychczasowym trenerem, Maciejem Synówką[11]. Na początku 2014 trenerem Urszuli Radwańskiej został Martin Fassati[12]. Pierwszy wygrany mecz w rozgrywkach WTA Tour odniosła w lipcu w Baku. We wrześniu doszła do ćwierćfinału turnieju w Taszkencie, przegrywając z Bojaną Jovanovski 6:4, 4:6, 3:6.

2015

Radwańska rozpoczęła sezon od udziału w kwalifikacjach w Auckland, przechodząc przez nie pomyślnie. W turnieju głównym osiągnęła ćwierćfinał, ulegając w nim Lauren Davis. Następnie przebrnęła przez kwalifikacje do Australian Open, jednak w pierwszej rundzie przegrała z rozstawioną Zariną Dijas. W Monterrey ponownie awansowała do ćwierćfinału jako kwalifikantka. Tym razem pokonała ją Timea Bacsinszky.

W Miami Urszula Radwańska również przeszła przez eliminacje, zaś swój udział zakończyła na drugiej rundzie, w której zmierzyła się z Venus Williams. W Katowicach otrzymała dziką kartę, lecz przegrała w pierwszym meczu ze szczęśliwą przegraną Jelizawietą Kuliczkową 0:6, 1:6.

Na kortach ceglanych w Marrakeszu została szczęśliwą przegraną, ale przegrała w pierwszej rundzie z Robertą Vinci. Po zwycięstwie w kwalifikacjach w Rzymie, w pierwszym meczu uległa Irinie-Camelii Begu. Następnie przegrała w pierwszej rundzie kwalifikacji do French Open.

Okres gry na nawierzchni trawiastej rozpoczęła od pierwszej rundy w ’s-Hertogenbosch (porażka z Anniką Beck), gdzie występowała także w eliminacjach. W Wimbledonie grała dzięki wysokiemu rankingowi. W pierwszej rundzie zwyciężyła z Ediną Gallovits-Hall, a w kolejnym spotkaniu uległa Samancie Stosur 3:6, 4:6.

W Stambule Polka osiągnęła finał. W turnieju pokonała m.in. rozstawione Jelenę Janković i Cwetanę Pironkową. W meczu mistrzowskim przegrała z Łesią Curenko 5:7, 1:6. W US Open zakończyła udział na I rundzie ulegając w niej rodaczce Magdzie Linette 6:7(3), 1:6.

W sezonie 2015 trenerem Urszuli Radwańskiej był Maciej Domka[13].

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Finalistka1.23 czerwca 2012’s-HertogenboschTrawiastaRosja Nadieżda Pietrowa4:6, 3:6
Finalistka2.26 lipca 2015StambułTwardaUkraina Łesia Curenko5:7, 1:6

Gra podwójna

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Zwyciężczyni1.21 maja 2007StambułCeglanaPolska Agnieszka Radwańska Chan Yung-jan
Indie Sania Mirza
6:1, 6:3

Historia występów

Przypisy
A= nie uczestniczyła w turnieju
= turniej nie odbywał się
LQ= odpadła w kwalifikacjach
xR= x runda (x – numer rundy)
QF= ćwierćfinał
SF= półfinał
F= finał
W= zwycięstwo
Legenda
aLista obejmuje tylko te turnieje International i zlikwidowane w których zawodniczka wystąpiła.
bWliczając spotkania w kwalifikacjach do turniejów wielkoszlemowych.
cWystępy w turniejach głównych, bez turniejów w których odpadła w kwalifikacjach.
QDo turnieju głównego dostała się przez kwalifikacje.
LLDo turnieju głównego dostała się jako szczęśliwa przegrana, mimo porażki w kwalifikacjach.
WCDo turnieju dostała się dzięki dzikiej karcie.
T2Turniej był wówczas turniejem kategorii II
P5Turniej był wówczas turniejem kategorii Premier 5
PTurniej był wówczas turniejem kategorii Premier

Gra pojedyncza

TurniejKat.
do '08
20062007200820092010201120122013201420152016Suma
Zw.-Por.
Wielki Szlem
Australia Australian OpenAALQLQ1RLQ2R1RA1RQ1R8–7
Francja French OpenAALQ1RALQ2R2R1RLQA2–7
Wielka Brytania WimbledonAA2RWC2RALQ1R2R1R2RLQ4–7
Stany Zjednoczone US OpenAALQ1R2R1RQ1R2RLQ1RLQ7–7
Zw.-Por. w Wielkim Szlemieb0–00–04–43–41–23–42–43–41–34–321–28
Igrzyska olimpijskie
Letnie igrzyska olimpijskieA2R1–1
Mistrzostwa kończące sezon
Singapur SingapurWTA Tour ChampionshipsAAAAAAAAAA0–0
ZhuhaiWTA Elite TrophyA0–0
Turnieje Premier Mandatory
Stany Zjednoczone Indian WellsT1AA1RWC4RWCA3R1R4R1RLQA8–7
Stany Zjednoczone MiamiT1AAA1RQA1R1RQ2R1R2RQA8–6
Hiszpania MadrytAAAA1RLQA0–2
PekinT2AAA1RQALQ1R2RAA3–4
Turnieje Premier 5
Katar DohaT1AT2LQT21RQLQ1RQ, P53RP5AAA7–5
Włochy RzymT1AAAAALQA2RLQ1RQ4–4
Stany Zjednoczone CincinnatiT3AAA1RQLQA3RQLQLQLQ6–5
Kanada Toronto/MontrealT1AAALQLQA1RLL1RLQLQ4–6
WuhanAA0–0
Turnieje Premier
Australia Gold Coast/BrisbaneT3AAAAAAA2RAAA1–1
Australia SydneyT2AAAALQA1RQ1RAAA4–3
Rosja PetersburgT2A0–0
Zjednoczone Emiraty Arabskie DubajT2AALQWC2RQALQA1RQ, PAAA8–4
Stany Zjednoczone CharlestonT1AAAAAA1RAAA0–1
Niemcy StuttgartT1AAAAAAAAAA0–1
Wielka Brytania BirminghamT3AAAQFA1R3R2R1RLQ5–6
Wielka Brytania EastbourneT2AALQ1RQAAAAAA3–2
Stany Zjednoczone StanfordT2AAAAA2RQQFQFAA7–3
Stany Zjednoczone New HavenT2AAALQALQAAALQ3–2
Japonia TokioT1AAA1RQLQWC1RQ3R1RAA6–5
Rosja MoskwaT1AAAAALQ2RAAA2–2
Turnieje Internationala
Australia AucklandT4AAAAAAAAAQFQA5–1
ShenzhenT2AAAA0–0
Australia HobartT4AALQ2RQAAAAAAA5–2
KaohsiungT42R1–1
Brazylia Rio de JaneiroT2AAA0–0
Meksyk Monterrey1RWCAAAQF1RQFQA7–4
Malezja Kuala LumpurT2A2RWCAAAAA1–1
Meksyk AcapulcoT3AAAAAAAA1RLQ1RQ1–3
Polska KatowiceAA1R0–1
Kolumbia BogotaT2AAAAAAAAAA0–0
Maroko Marrakesz/RabatT4AAA1RA1RQ1RA1R1RQ5–6
Czechy PragaT4ALQLQAAA1–2
Francja StrasburgT2AAAAAAAAAA0–0
Turcja StambułT32RQLQAQFAAF8–3
Niemcy NorymbergaT2AAA0–0
Wielka Brytania NottinghamT2A0–0
Holandia ’s-HertogenboschT3AAAAAAFQQFLQ1RQ11–4
Hiszpania MajorkaT20–0
Rumunia BukaresztT2AA0–0
Szwecja Båstad/SztokholmT42RQLQA1RAAAAAA5–3
Austria Bad GasteinT2AAAAAAAAA0–0
Brazylia FlorianópolisT2AAA0–0
NanchangT20–0
Stany Zjednoczone WaszyngtonT2AAAAA0–0
Stany Zjednoczone LouisvilleT20–0
Uzbekistan TaszkentT4AAQFAASFSFAQF1R8–4
Kanada QuébecT3AA1RAAAAAAA0–1
Japonia Osaka/TokioT2AAAAAAA0–0
KantonT3AAAAAQFSF1RA2R5–3
Korea Południowa SeulT4AAA1R1RAAAAA0–2
TiencinT2A2R1–1
Hongkong HongkongT2AA0–0
Austria LinzT2AAA2RAAAAAA1–1
Luksemburg LuksemburgT3AAA1RAAAAA1R0–2
Dawne Turnieje WTAa
Polska WarszawaT21RWC1RWC0–2
Tajlandia BangkokT3AQFWC2–1
Japonia TokioT3A2RWCA1–1
Stany Zjednoczone Los AngelesT2AAAQF2–1
Polska Warszawa2RA1–1
Dania KopenhagaT2AA1R0–1
Portugalia Oeiras/EstorilT4AAAAA2RA2R1R2–3
Belgia BrukselaT2AQFQA4–1
Francja ParyżT2AAAAAAA1RA0–1
Stany Zjednoczone San Diego/CarlsbadT2AALQAQFQF4–3
Węgry BudapesztT3LQT2LQAAAAAAA1–2
Belgia AntwerpiaT2AAAA0–0
Tajlandia PattayaT4AA1RWC1RAA2RAAA1–3
Azerbejdżan BakuT4AAA2RA1–1
Ranking na koniec roku31028812766191109314318094

Gra podwójna

Turniej2006200720082009201020112012Suma
Zw.-Por.
Wielki Szlem
Australia Australian OpenAAA2RAgRa1RABA2RPH2-3
Francja French OpenAA1RAgRaQFAgRaAA1RPH3-3
Wielka Brytania WimbledonAAA1RAgRaA2RQ, ArRo3RAgRa3-2
Stany Zjednoczone US OpenAA1RAgRa1RAgRa1RABAA0-3
Zw.-Por. w Wielkim Szlemie0–00–00–24–40-21-13-28–11
Turnieje Premier Mandatory
Stany Zjednoczone Indian WellsAAAAAAA0-0
Stany Zjednoczone MiamiAAAAAAA0-0
Hiszpania MadrytAAAAAAA0-0
PekinAAA1RMCAAA0-1
Turnieje Premier 5
Zjednoczone Emiraty Arabskie DubajAAAAAAA0-0
Włochy RzymAAAAAAA0-0
Stany Zjednoczone CincinnatiAAAAAAA0–0
Kanada Montreal/TorontoAAAAA1RABA0-1
Wuhan0–0
Turnieje Premiera
Katar DohaAA2RJMAAAA1-1
Stany Zjednoczone StanfordAAAAA1ROSA0–1
Stany Zjednoczone San DiegoQFCSAA1–1
Stany Zjednoczone New HavenAAAQFLDAAA1-1
Japonia TokioA1RASAAAAA0-1
Rosja MoskwaAAAAASFJRA2–1
Turnieje Internationala
Tajlandia PattayaAAQFAgRaAAAA1–1
Malezja Kuala LumpurAQFCKA1-1
Maroko FezAAA1RMDAAQFAT1-2
Portugalia EstorilAAAAA1RPMA0-1
Wielka Brytania BirminghamAAAAA1RArRoA0-1
Szwecja Båstad/SztokholmAAQFAgRa1RELAAA0-1
Turcja StambułQFAgRaWAgRaAAAAA4–1
Uzbekistan TaszkentAASFAKAASFJRA4-2
Kanada QuébecAASFGWAAAA1–1
Austria LinzAAA1RMKAAA0–1
Luksemburg LuksemburgAAA1RJGAAA0–1
Dawne Turnieje WTAa
Polska Warszawa1RAC, Q1RAG, WC0–2
Węgry BudapesztQFAlKlAAAAAA1–1
Tajlandia BangkokA1RCW0–1
Czechy PragaAA1RWKAA0–1
Dania KopenhagaAA1RAKe0-1
Zw.-Por. ogółem2–34–45–75-101-36-84-427-39
Partnerka (liczba wspólnych turniejów)
AgRaPolska Agnieszka Radwańska (8)
ABWłochy Alberta Brianti (3)
PHSłowenia Polona Hercog (2)
ArRoRosja Arina Rodionowa (2)
JRRosja Jewgienija Rodina (2)
JMRosja Jekatierina Makarowa (1)
MCWęgry Melinda Czink (1)
OSUkraina Olha Sawczuk (1)
LDŁotwa Līga Dekmeijere (1)
CSPołudniowa Afryka Chanelle Scheepers (1)
WKUkraina Weronika Kapszaj (1)
MKRosja Marija Kondratjewa (1)
JGNiemcy Julia Görges (1)
AKSłowenia Andreja Klepač (1)
GWKazachstan Galina Woskobojewa (1)
MDPolska Marta Domachowska (1)
ATGruzja Ana Tatiszwili (1)
ELFinlandia Emma Laine (1)
CK Chang Kai-chen (1)
PMChorwacja Petra Martić (1)
AkeNiemcy Angelique Kerber (1)
ACRosja Anna Czakwetadze (1)
AlKlRosja Alisa Klejbanowa (1)
AGNiemcy Anna-Lena Grönefeld (1)
ASRumunia Agnes Szatmari (1)
CWDania Caroline Wozniacki (1)

Turnieje ITF

Gra pojedyncza

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 75 000 $
turnieje z pulą nagród 50 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $
RezultatLp.DataTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik
Zwyciężczyni1.2 kwietnia 2006Bath, Wielka BrytaniaTwardaKanada Valérie Tétreault7:6(6), 6:2
Finalistka1.14 maja 2006Warszawa, PolskaCeglanaPolska Natalia Kołat6:3, 5:7, 1:6
Finalistka2.18 listopada 2007Kunming, ChinyTwardaBelgia Yanina Wickmayer5:7, 4:6
Zwyciężczyni2.28 lipca 2008Vancouver, KanadaTwardaFrancja Julie Coin2:6, 6:3, 7:5
Finalistka3.20 grudnia 2008Dubaj, Zjednoczone Emiraty ArabskieTwardaRosja Witalija Djaczenko5:7, 6:2, 5:7
Finalistka4.18 października 2010Saint-Raphaël, FrancjaTwardaStany Zjednoczone Alison Riske4:6, 2:6
Zwyciężczyni3.7 listopada 2010Ismaning, NiemcyDywanowaCzechy Andrea Hlaváčková7:5, 6:4
Zwyciężczyni4.9 czerwca 2012Nottingham, Wielka BrytaniaTrawiastaStany Zjednoczone Coco Vandeweghe6:1, 4:6, 6:1
Finalistka5.13 października 2014Joué-lès-Tours, FrancjaTwarda (hala)Niemcy Carina Witthöft3:6, 6:7(6)
Finalistka6.23 kwietnia 2018Joué-lès-Tours, PortugaliaDywanowaWielka Brytania Katie Boulter6:4, 3:6, 3:6
Zwyciężczyni5.20 stycznia 2019Petit-Bourg, GwadelupaDywanowaMeksyk Ana Sofía Sánchez6:1, 2:6, 6:1
Finalistka7.17 marca 2019Kazań, RosjaTwarda (hala)Kazachstan Jelena Rybakina2:6, 3:6
Finalistka8.12 maja 2019Óbidos, PortugaliaDywanowaTurcja Pemra Özgen5:7, 0:3
Zwyciężczyni6.29 września 2019Clermont-Ferrand, FrancjaTwardaBelgia Lara Salden6:7(2), 6:3, 6:1
Finalistka9.1 grudnia 2019Solarino, WłochyDywanowaHolandia Indy de Vroome1:6, 2:6
Zwyciężczyni7.28 lutego 2021Moskwa, RosjaTwarda (hala)Białoruś Julija Hatouka4:6, 6:3, 6:4
Finalistka10.14 marca 2021Kazań, RosjaTwarda (hala)Białoruś Julija Hatouka6:7(6), 6:4, 4:6

Gra podwójna

100 000 $ turnieje
75 000 $ turnieje
50 000 $ turnieje
25 000 $ turnieje
10 000 $ turnieje
RezultatLp.DataTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik
Zwyciężczyni1.14 sierpnia 2005Gdynia, PolskaCeglanaPolska Agnieszka RadwańskaUkraina Katerina Awdijenko
Ukraina Natalia Bogdanowa
6:1, 6:1
Zwyciężczyni2.21 sierpnia 2005Kędzierzyn-Koźle, PolskaCeglanaPolska Agnieszka RadwańskaCzechy Renata Voráčová
Czechy Sandra Záhlavová
6:1, 6:4
Finalistka1.30 października 2005Stambuł, TurcjaTwardaPolska Agnieszka RadwańskaWęgry Zsófia Gubacsi
Ukraina Marija Korytcewa
3:6, 3:6
Finalistka2.6 listopada 2005Mińsk, BiałoruśDywanowaPolska Agnieszka RadwańskaBiałoruś Kaciaryna Dziehalewicz
Białoruś Darja Kustawa
3:6, 3:6
Zwyciężczyni3.19 lutego 2006Buchen, NiemcyDywanowaUkraina Katerina AwdijenkoCzechy Lucie Kreigsmanova
Czechy Zuzana Zálabská
walkower
Zwyciężczyni4.2 kwietnia 2006Bath, Wielka BrytaniaTwardaSłowacja Martina BabákováFrancja Marie-Perrine Baudouin
Francja Karla Mraz
6:3, 6:1
Finalistka3.13 maja 2006Warszawa, PolskaCeglanaNiemcy Justine OzgaŁotwa Irina Kuzmina
Ukraina Oksana Tiepliakowa
0:6, 1:6
Finalistka4.10 lutego 2007Tipton, Wielka BrytaniaTwarda (hala)Rosja Ksienija ŁykinaHolandia Kim Kilsdonk
Holandia Elise Tamaëla
3:6, 3:6
Zwyciężczyni5.18 lutego 2007Biberach an der Riß, NiemcyTwardaRosja Nina BratczikowaChorwacja Darija Jurak
Bośnia i Hercegowina Sandra Martinović
6:2, 6:0
Zwyciężczyni6.18 sierpnia 2007Bronx, Stany ZjednoczoneTwardaCzechy Lucie HradeckáUkraina Marija Korytcewa
Białoruś Darja Kustawa
6:3, 1:6, 6:1
Zwyciężczyni7.18 listopada 2007Kunming, ChinyTwardaBelgia Yanina Wickmayer Han Xinyun
Xu Yifan
6:4, 6:1
Zwyciężczyni8.9 listopada 2008Kraków, PolskaTwardaNiemcy Angelique KerberPolska Olga Brózda
Polska Sandra Zaniewska
6:3, 6:2
Finalistka5.11 października 2010Tokio, JaponiaTwardaUkraina Olha SawczukStany Zjednoczone Jill Craybas
Tajlandia Tamarine Tanasugarn
3:6, 1:6
Zwyciężczyni9.8 lipca 2011Biarritz, FrancjaCeglanaRosja Aleksandra PanowaJaponia Erika Sema
Brazylia Roxane Vaisemberg
6:2, 6:1
Zwyciężczyni10.13 maja 2012Cagnes-sur-Mer, FrancjaCeglanaRosja Aleksandra PanowaWęgry Katalin Marosi
Czechy Renata Voráčová
7:5, 4:6, 10–6

Osiągnięcia juniorskie

Gra pojedyncza

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Końcowy wynikRokTurniejNawierzchniaPrzeciwniczkaWynik finału
Zwyciężczyni2007Wielka Brytania WimbledonTrawiastaStany Zjednoczone Madison Brengle2:6, 6:3, 6:0
Finalistka2007Stany Zjednoczone US OpenTwardaSłowacja Kristína Kučová3:6, 6:1, 6:7(4)

Historia występów

Turniej200520062007Suma
Zw.-Por.
Wielki Szlem
Australia Australian OpenAAQF3–1
Francja French OpenLQA2R1–2
Wielka Brytania Wimbledon1RQSFW12–2
Stany Zjednoczone US Open1R2RF6–3
Zw.-Por. w Wielkim Szlemie2–35–215–322–8

Gra podwójna

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Końcowy wynikRokTurniejNawierzchniaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik finału
Finalistka2007Australia Australian OpenTwardaStany Zjednoczone Julia CohenRosja Jewgienija Rodina
Rosja Arina Rodionowa
6:2, 3:6, 1:6
Zwyciężczyni2007Francja French OpenCeglanaBiałoruś Ksienija MileuskaRumunia Sorana Cîrstea
Stany Zjednoczone Alexa Glatch
6:1, 6:4
Zwyciężczyni2007Wielka Brytania WimbledonTrawiastaRosja Anastasija PawluczenkowaJaponia Misaki Doi
Japonia Kurumi Nara
6:4, 2:6, 10–7
Zwyciężczyni2007Stany Zjednoczone US OpenTwardaBiałoruś Ksienija MileuskaGruzja Oksana Kalasznikowa
Rosja Ksienija Łykina
6:1, 6:2

Historia występów

Turniej200520062007Suma
Zw.-Por.
Wielki Szlem
Australia Australian OpenAAFJC4–1
Francja French Open1RAgRaAWKM5–1
Wielka Brytania Wimbledon2RAgRaSFArRoWAP9–2
Stany Zjednoczone US Open1RAgRa1RADWKM5–2
Zw.-Por. w Wielkim Szlemie1–33–219–123–6
Partnerka
AgRaPolska Agnieszka Radwańska
ArRoRosja Arina Rodionowa
ADRumunia Alexandra Dulgheru
JCStany Zjednoczone Julia Cohen
KMBiałoruś Ksienija Mileuska
APRosja Anastasija Pawluczenkowa

Igrzyska olimpijskie

Gra pojedyncza kobiet

RundaPrzeciwniczkaWynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012
I rundaNiemcy Mona Barthel6:4, 6:3
II rundaStany Zjednoczone Serena Williams [4]2:6, 3:6

Gra podwójna kobiet

RundaPartnerkaPrzeciwniczkiWynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012
I rundaPolska Agnieszka RadwańskaSłowacja Dominika Cibulková / Daniela Hantuchová6:2, 6:1
II rundaStany Zjednoczone Liezel Huber / Lisa Raymond [1]4:6, 6:7(3)

Puchar Federacji

Urszula Radwańska reprezentuje Polskę w Pucharze Federacji od 2006. W ciągu dziewięciu edycji rozegrała 30 meczów, w tym 25 singlowych i 5 deblowych. 15 meczów wygrała, 15 przegrała.

Gra pojedyncza (12-13)

RokRundaData i miejscePrzeciwnikNawierzchniaRywalZwycięstwo/PorażkaRezultat
2006Europa/Afryka Grupa II26–29 kwietnia 2006
Antalya, Turcja
 Portugalia (3:0)CeglanaAna-Catarina NogueiraZwycięstwo6:2, 6:1
 Grecja (3:0)Ana JerasimuZwycięstwo7:6(5), 6:4
 Łotwa (3:0)Ieva IrbeZwycięstwo6:3, 6:1
 Gruzja (3:0)Ia JikiaZwycięstwo6:2, 2:6, 6:1
2007Europa/Afryka Grupa I18–21 kwietnia 2007
Płowdiw, Bułgaria
 Bułgaria (3:0)Dia EwtimowaZwycięstwo6:1, 6:3
2008Europa/Afryka Grupa I30 stycznia–1 lutego 2008
Budapeszt, Węgry
 Rumunia (0:3)Dywanowa (hala)Monica NiculescuPorażka5:7, 6:2, 4:6
 Serbia (1:2)Ana IvanovićPorażka3:6, 1:6
 Gruzja (3:0)Tatia MikadzeZwycięstwo6:1, 6:0
2009Grupa światowa II Play-off25–26 kwietnia 2009
Gdynia, Polska
 Japonia (3:2)CeglanaAi SugiyamaPorażka3:6, 1:6
Ayumi MoritaPorażka2:6, 4:6
2012Europa/Afryka Grupa I1–4 lutego 2012
Ejlat, Izrael
 Luksemburg (3:0)TwardaClaudine SchaulZwycięstwo6:2, 6:2
 Chorwacja (3:0)Donna VekićZwycięstwo6:3, 6:3
 Rumunia (2:1)Simona HalepPorażka6:7(7), 4:6
 Szwecja (1:2)Sofia ArvidssonPorażka1:6, 2:6
2013Europa/Afryka Grupa I6–9 lutego 2013
Ejlat, Izrael
 Rumunia (2:1)TwardaCristina DinuZwycięstwo7:5, 6:2
 Turcja (3:0)Pemra ÖzgenZwycięstwo6:2, 4:6, 6:2
 Izrael (2:1)Julja GluszkoPorażka4:6, 4:6
 Chorwacja (2:1)Ana KonjuhPorażka6:2, 3:6, 6:7(6)
Grupa Światowa II Play-off20–21 kwietnia 2013
Koksijde, Belgia
 Belgia (4:1)Twarda (hala)Kirsten FlipkensPorażka4:6, 3:6
Alison Van UytvanckZwycięstwo6:1, 6:4
2014Grupa Światowa Play-off19–20 kwietnia 2014
Barcelona, Hiszpania
 Hiszpania (3:2)CeglanaMaría-Teresa Torró-FlorPorażka6:4, 0:6, 1:6
Sílvia Soler EspinosaPorażka1:6, 3:6
2015Grupa Światowa7–8 lutego 2015
Kraków, Polska
 Rosja (0:4)TwardaMarija SzarapowaPorażka0:6, 3:6
Grupa Światowa Play-off18–19 kwietnia 2015
Zielona Góra, Polska
 Szwajcaria (2:3)Twarda (hala)Timea BacsinszkyPorażka2:6, 1:6
Martina HingisZwycięstwo4:6, 7:5, 6:1

Gra podwójna (3-2)

RokRundaData i miejscePrzeciwnikNawierzchniaPartnerkaRywalkiZwycięstwo/PorażkaRezultat
2007Europa/Afryka Grupa I18–21 kwietnia 2007
Płowdiw, Bułgaria
 Ukraina (1:2)CeglanaMarta DomachowskaAlona Bondarenko
Kateryna Bondarenko
Porażka6:3, 3:6, 3:6
2012Europa/Afryka Grupa I1–4 lutego 2012
Ejlat, Izrael
 Rumunia (2:1)TwardaAgnieszka RadwańskaIrina-Camelia Begu
Simona Halep
Zwycięstwo4:6, 6:0, 6:0
 Szwecja (1:2)Sofia Arvidsson
Johanna Larsson
Porażka4:6, 3:6
2013Europa/Afryka Grupa I6–9 lutego 2013
Ejlat, Izrael
 Izrael (2:1)Julia Glushko
Szachar Pe’er
Zwycięstwo4:6, 6:3, 6:4
 Chorwacja (2:1)Darija Jurak
Ana Konjuh
Zwycięstwo6:2, 6:4

Bilans spotkań przeciwko pierwszej dziesiątce rankingu WTA

Bilans spotkań w turniejach WTA Tour i w kwalifikacjach do tych turniejów przeciwko zawodniczkom klasyfikowanym w pierwszej dziesiątce rankingu w przeciągu kariery (stan na 31 lipca 2015).

TenisistkaLiczba meczówWygrane:przegraneLista spotkań
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 1. miejscu w rankingu WTA
Stany Zjednoczone Serena Williams50:5
Serbia Ana IvanovićKK42:2
Dania Caroline Wozniacki40:4
Stany Zjednoczone Venus Williams31:2
Białoruś Wiktoryja Azaranka30:3
Rosja Marija Szarapowa20:2
Serbia Jelena Janković22:0
Szwajcaria Martina Hingis11:0
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 2. miejscu w rankingu WTA
Polska Agnieszka RadwańskaKK41:3
Rosja Swietłana Kuzniecowa11:0
Li NaKK10:1
Czechy Petra Kvitová10:1
Rosja Anastasija MyskinaKK10:1
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 3. miejscu w rankingu WTA
Rosja Nadieżda Pietrowa20:2
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 4. miejscu w rankingu WTA
Włochy Francesca Schiavone33:0
Japonia Kimiko Date10:1
Australia Samantha Stosur10:1
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 5. miejscu w rankingu WTA
Słowacja Daniela Hantuchová64:2
Niemcy Angelique Kerber20:2
Włochy Sara Errani20:2
Rosja Anna CzakwetadzeKK11:0
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 7. miejscu w rankingu WTA
Czechy Lucie Šafářová30:3
Francja Marion BartoliKK11:0
Szwajcaria Patty SchnyderKK10:1
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 8. miejscu w rankingu WTA
Australia Alicia MolikKK11:0
Japonia Ai SugiyamaKK10:1
Tenisistki sklasyfikowane najwyżej na 10. miejscu w rankingu WTA
Słowacja Dominika Cibulková72:5
Rosja Marija Kirilenko52:3
Włochy Flavia PennettaKK21:1

KK Zawodniczka już zakończyła karierę.

Nagrody i odznaczenia

Przypisy

  1. Polki w Top 100 rankingu WTA, historiapolskiegotenisa.pl [dostęp 2022-05-23] (pol.).
  2. Nie żyje Władysław Radwański, dziadek sióstr Radwańskich. niezalezna.pl, 2013-08-12. [dostęp 2013-08-12]. (pol.).
  3. Marek Bartosik: Mama Radwańska i córka z najwyższej półki. gazetakrakowska.pl, 2012-07-30. [dostęp 2022-08-17].
  4. Olimpijczycy. zsoms.krakow.pl. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-24)]. (pol.).
  5. Agnieszka Radwańska: Zaliczyłam kolejny semestr!. interia.pl, 2012-12-12. [dostęp 2013-08-12]. (pol.).
  6. Non stop tenis, czyli druga część rozmowy z Urszulą Radwańską. tenisklub.pl, 2012-01-01. [dostęp 2013-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-22)]. (pol.).
  7. Słowo od JM Rektora. esr.awf.krakow.pl, 16 czerwca 2014. [dostęp 2014-07-07].
  8. Agnieszka i Urszula Radwańskie obroniły prace licencjackie. Onet.pl, 11 grudnia 2017. [dostęp 2017-12-12].
  9. Te pary połączyła miłość do tenisa. Onet, 2015-06-03. s. 6. [dostęp 2016-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-02-17)]. (pol.).
  10. ITF Tennis – Juniors – Current Rankings, ITFTennis.com, 17 grudnia 2007. Link sprawdzony 2007-12-30. (ang.).
  11. Rafał Smoliński: Urszula Radwańska rozstała się z trenerem, Polka nie zagra w Australian Open. sportowefakty.pl, 2013-12-22. [dostęp 2013-12-22]. (pol.).
  12. My new coach became Martin Fassati. teamula.com, 13 stycznia 2014. [dostęp 2014-01-16].
  13. Pod koniec sezonu Urszula Radwańska podziękowała za współpracę Maciejowi Domce. – Rozstaliśmy się podczas turnieju w Chinach. Przyjąłem jej decyzję ze spokojem – powiedział dla Eurosport.Onet.pl, były już opiekun Polki.. eurosport.onet.pl, 2015-11-05. [dostęp 2015-11-06].
  14. Medal Św. Brata Alberta / Fundacja Św. Brata Alberta, albert.krakow.pl [dostęp 2022-09-02].
  15. Bartosz Gębicz: Wspaniała Gala 100-lecia PZT. Wybrano Złotą Dziesiątkę Polskiego Tenisa!. Przegląd Sportowy, 2021-09-12. [dostęp 2021-12-28]. (pol.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Tennis pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Chinese Taipei (Olympics; 1986–2010).svg
Official flag used by the Fédération Internationale de Football Association (FIFA) to represent Chinese Taipei in association football matches. Also used at the Olympics from 1986 to 2010.
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Olympic flag.svg
Olympic Movement flag

Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.

Flag of Canada (Pantone).svg
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Flag of Malaysia.svg
Flag of Malaysia – Jalur Gemilang (Stripes of Glory)
Flag of Thailand.svg
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
  • Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
  • White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
  • Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Flag of Portugal.svg
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flag of Chinese Taipei for Olympic games.svg
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
Flag of Croatia.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Urszula Radwańska practicing at Bank of the West Classic 2010-07-25 2.JPG
Autor: BrokenSphere, Licencja: CC BY 3.0
Urszula Radwańska practicing at the Bank of the West Classic at Stanford. Note: Urszula did not play in the Bank of the West Classic, but her sister Agnieszka did.
Urszula Radwańska 4, 2015 Wimbledon Championships - Diliff.jpg
Autor: Diliff, Licencja: CC BY 3.0
Urszula Radwańska competing in the first round of the 2015 Wimbledon Championships.
Urszula Radwanska Olympics 2012.jpg
Autor: Carine06, Licencja: CC BY-SA 2.0
Practising with sister & doubles partner Agnieszka.