Urszula Zajączkowska

Urszula Zajączkowska

Urszula Zajączkowska (2019)
Data i miejsce urodzenia	1978 Starogard Gdański
Zawód, zajęcie	botanika, literatura, sztuki wizualne, animacja kultury, muzyka

Galeria

U. Zajączkowska, J. Sobolewska, V Festiwal Góry Literatury, 2019

U. Zajączkowska, J. Sobolewska, V Festiwal Góry Literatury, 2019

U. Zajączkowska, Małgorzata Lebda, Karol Maliszewski, VII Festiwal Góry Literatury, 2021

Urszula Zajączkowska (ur. 1978 w Starogardzie Gdańskim) – polska botaniczka, poetka, eseistka, animatorka kultury i artystka wideo.

Życiorys

Absolwentka Wydziału Leśnego Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie (magister, 2002). W 2004 roku doktoryzowała się w SGGW na podstawie rozprawy „Regeneracja pnia sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris L.) po zranieniu”. W 2017 roku uzyskała habilitację w specjalności botanika leśna na podstawie pracy „Tworzenie się drewna reakcyjnego w czasie odpowiedzi grawitropicznej pni młodych drzew świerka pospolitego Picea abies (L.)”. Po obronie doktoratu pracowała na stanowisku adiunkta w Samodzielnym Zakładzie Botaniki Leśnej Wydziału Leśnego SGGW, od 2021 r. pracuje na stanowisku profesora uczelni^[1]. Jako botaniczka bada anatomię, biomechanikę, aerodynamikę i ruchy roślin^[2]. Założyła popularnonaukową stronę internetową botanik.pl^[3].

Jako poetka zadebiutowała w 2014 roku tomikiem Atomy, który otrzymał nominację do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius 2015 w kategorii debiut roku^[4] oraz wyróżnienie XI Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego „Złoty Środek Poezji” 2015 na najlepszy debiutancki tom poetycki roku 2014^[5]. W 2017 roku została laureatką Nagrody Fundacji im. Kościelskich za tom minimum^[6], za który była również nominowana do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius 2018 w kategorii książka roku^[7] oraz do Orfeusza – Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego 2018^[8]. Tomik Piach otrzymał w 2020 nominację do Nagrody Poetyckiej im. Wisławy Szymborskiej^[9], w 2021 do nagrody Orfeusz^[10] zaś w 2022 doroczną nagrodę miesięcznika „Nowe Książki”^[11].

W 2019 roku wydała książkę eseistyczną Patyki, badyle (Wydawnictwo Marginesy), w tym samym roku nagrodzoną Złotą Różą przez Instytut Książki oraz magazyn Nowe Książki i Festiwal Nauki^[12]. Otrzymała też za nią Nagrodę Literacką Gdynia 2020 w kategorii eseju^[13] oraz nominacje: do Paszportów Polityki^[14] i do Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza^[15].

Jest inicjatorką powstania Gaju Pamięci Wołomińskich Żydów w Wołominie^[16][17][18]. W 2021 i 2022 roku była dyrektorką artystyczną Festiwalu Literackiego „Znaczenia” w Wołominie^[19][20].

Jest również absolwentką Akademii Filmu i Telewizji na kierunku montaż. Tworzy krótkie formy filmowe^[21]. Gra na flecie i bierze udział w wielu inicjatywach muzycznych. Felietonistka magazynu o kulturze Dwutygodnik^[22].

Twórczość literacka

• Atomy (Zeszyty Poetyckie, Gniezno 2014)
• minimum (Wydawnictwo Warstwy, Wrocław 2017)
• Patyki, badyle (Wydawnictwo Marginesy, Warszawa 2019)^[23]
• Piach (Wydawnictwo Warstwy, Wrocław 2020)^[24]

Twórczość filmowa

W 2015 roku wraz z grupą artystów stworzyła projekt artystyczny „Cambium Killers”, który jest wyrazem sprzeciwu wobec punktowego systemu oceny w nauce.

Jest autorką videoklipu utworu „Doba hotelowa” zespołu Organizm (zespół muzyczny)^[25].

W 2016 roku powstał film „Metamorphosis of Plants” inspirowany dziełem Johanna Wolfganga Goethego. Jest to ekspresja na podstawie naukowych filmów rejestrujących ruchy roślin powiązana z tańcem solisty Baletu Narodowego Patryka Walczaka. Film wygrał Scinema Festival of Science Film w kategorii Najlepszy Film Eksperymentalny/Animacja oraz dostał nagrodę publiczności^[26], a podczas Screen Dance w Miami w 2017 roku zdobył nagrodę publiczności^[27].

W 2017 roku nagrała film „Mów do mnie Polsko, mów”, w którym tekst recytuje Olgierd Łukaszewicz. Film jest wyrazem niezgody wobec języka nienawiści w Polsce^[28][29][30].

W 2020 roku dla tygodnika Polityka stworzyła video spacer po Wołominie pt. „Nocne szwendy po Wołołominie”, nagrany telefonem komórkowym^[31].

Jej poetycki film „Stany skupienia” (2020) o plastyce i światłach wody, został zaprezentowany na Festiwalu Sztuk Efemerycznych w Sokołowsku^[32].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• „Silesius” – nominacje: Urszula Zajączkowska | Silesius
• projekt „Cambium Killers”