Usłyszcie mój krzyk

„Usłyszcie mój krzyk”
Gatunek

film dokumentalny

Rok produkcji

1991

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

46 min

Reżyseria

Maciej Drygas

Scenariusz

Maciej Drygas

Muzyka

Anna Iżykowska-Mironowicz

Zdjęcia

Stanisław Śliskowski

Montaż

Dorota Wardęszkiewicz

Produkcja

Studio Filmowe Logos, Zespół Filmowy Zodiak

Usłyszcie mój krzykpolski film dokumentalny z 1991 w reżyserii Macieja Drygasa, poświęcony okolicznościom samospalenia Ryszarda Siwca. Film był wielokrotnie nagradzany; otrzymał między innymi Srebrnego Smoka na Krakowskim Festiwalu Filmowym, Europejską Nagrodę Filmową w kategorii filmu dokumentalnego oraz nagrodę im. Andrzeja Munka za debiut dokumentalny.

Treść

Film opowiada o Ryszardzie Siwcu, 59-letnim urzędniku z Przemyśla. 8 września 1968 podczas uroczystości dożynkowych na Stadionie Dziesięciolecia w Warszawie, na oczach wielotysięcznego tłumu Siwiec dokonał aktu samospalenia, oblewając się rozpuszczalnikiem i podpalając na znak protestu przeciwko komunistycznemu totalitaryzmowi i wkroczeniu wojsk Układu Warszawskiego do Czechosłowacji. Ciężko poparzonego przewieziono do Szpitala Praskiego, gdzie zmarł. Protest Siwca został jednak praktycznie zignorowany przez publiczność, a następnie w wyniku działań cenzury „przez lata nieujawniony i skryty za zasłoną milczenia”[1].

Produkcja

Reżyser filmu, Maciej Drygas, wyrażał zainteresowanie sprawą Siwca już od lata 1989, gdy przeczytał w „Gazecie Wyborczej” wywiad z Adamem Macedońskim, założycielem Wspólnoty im. Ryszarda Siwca i Jana Palacha w Krakowie[2]. Drygas wcześniej przygotowywał scenariusz dla filmu fabularnego Raimondasa Banionisa Dzieci z hotelu Ameryka o samospaleniu Litwina Romasa Kalanty[2]. W Przemyślu Drygas poznał żonę Siwca, Marię oraz jej córkę Elżbietę. Dzięki nim reżyser zyskał dostęp do nagrania, jakie Siwiec zarejestrował dwa dni przed wyjazdem na dożynki[3]. Drygasa poruszyła metodyka, z jaką Siwiec przygotowywał się do samospalenia[4], ale również – po przejrzeniu dostępnych reżyserowi materiałów Służby Bezpieczeństwa – całkowita obojętność, z jaką spotkał się protest Siwca w chwili jego śmierci[5].

Ostatecznie Drygas dotarł do 7-sekundowej sekwencji archiwalnej zarejestrowanej przez operatora Polskiej Kroniki Filmowej, Zbigniewa Skoczka. Jak pisał w swojej pracy doktorskiej: „Gdy założyłem taśmę na stół montażowy i przed moimi oczyma mignęło zaledwie siedem sekund z tego dramatycznego wydarzenia, trudno mi było ukryć emocje”[6]. Pisząc na podstawie zebranego materiału scenariusz do filmu, Drygas starał się ułożyć go tak, aby widz był emocjonalnie zaangażowany w historię losów Siwca[7]:

Liczyłem na to, że pod jej koniec przestanie być tylko obserwatorem i sam stanie się świadkiem protestu Siwca. Daleki byłem od publicystycznej retoryki. To widz-świadek miał rozstrzygnąć we własnym sumieniu swój stosunek do protestu Siwca[8].

Z każdą sceną filmu stopniowo Drygas zbliżał widza ku tragicznemu finałowi w postaci wspomnianego nagrania:

Siedmiosekundowe ujęcie rozrzedzone do ponad siedmiu minut, rozbite na kilkadziesiąt mikrosytuacji, które zostały tak ułożone, by do ostatniej chwili nie odkrywać sceny płonącego Siwca. Z każdym ujęciem zbliżaliśmy się do jego twarzy. Ta scena miała być zarezerwowana tylko i wyłącznie dla niego, kiedy już wszystko zostało powiedziane. A potem długie napisy końcowe, na kompletnej ciszy[9].

Nagrody

RokInstytucjaNagrodaOdbiorca[10]
1991Krakowski Festiwal FilmowySrebrny SmokMaciej Drygas
Lubuskie Lato FilmoweNagroda Specjalna Jury
Europejska Nagroda FilmowaNajlepszy film dokumentalny
Międzynarodowy Festiwal Filmu Dokumentalnego „Vision du Reel” w NyonieSrebrna Sestercja
Festiwal Mediów „Człowiek w zagrożeniu” w ŁodziNagroda Główna
Rada Ministrów RPNagroda Artystyczna Młodych im. Stanisława Wyspiańskiego
1992Międzynarodowy Festiwal Filmów Dokumentalnych w MelbourneGrand Prix
Międzynarodowy Festiwal Filmowy w San FranciscoGolden Gate Award
Państwowa Wyższa Szkoła FIlmowa, Telewizyjna i Teatralna w ŁodziNagroda im. Andrzeja Munka
Tarnowska Nagroda FilmowaNagroda Specjalna Jury
Nagroda Specjalna Jury Młodzieżowego

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne