Ustawa o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach
| Nazwa potoczna | ustawa archiwalna |
|---|---|
| Państwo | |
| Data wydania | 14 lipca 1983 |
| Miejsce publikacji | |
| Tekst jednolity | |
| Data wejścia w życie | 1 stycznia 1984 |
| Rodzaj aktu | |
| Przedmiot regulacji | |
| Status | obowiązujący |
| Ostatnio zmieniony przez | |
| Wejście w życie ostatniej zmiany | 1 stycznia 2021 |
| Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych | |
Ustawa z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach, w skrócie zwana czasem ustawą archiwalną — polska ustawa całościowo regulująca prawo archiwalne. Razem z przepisami wykonawczymi oraz resortowymi aktami prawnymi tworzy prawo archiwalne. Weszła w życie z dniem 1 stycznia 1984 r., po 1989 r. była wielokrotnie zmieniana.
Ustawa archiwalna w obecnym kształcie składa się z 9 rozdziałów:
- Przepisy ogólne,
- Postępowanie z materiałami archiwalnymi,
- Państwowy zasób archiwalny,
- Niepaństwowy zasób archiwalny,
- Działalność gospodarcza w zakresie przechowywania dokumentacji osobowej i płacowej pracodawców o czasowym okresie przechowywania,
- Postępowanie z dokumentacją osobową i płacową w przypadku likwidacji lub upadłości pracodawcy,
- Przepisy karne,
- Zmiany w przepisach obowiązujących,
- Przepisy przejściowe i końcowe.
Dla archiwistyki stanowi ona fundamentalny akt prawny, który definiuje podstawowe pojęcia prawa archiwalnego, normuje zasady postępowania z materiałami archiwalnymi, określa sankcje prawno – karne za naruszenie ustawy, ustala warunki prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie przechowywania dokumentacji pracowniczej i określa zasady postępowania z dokumentacją w razie ustania działalności pracodawcy.
Bibliografia
- Kancelaria i archiwum zakładowe, red. Zbigniew Pustuła, Warszawa 2006
