Ustronie (Kłodzko)
Część miasta Kłodzka | |
Kościół św. Ignacego w Kłodzku | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Miasto | |
Data założenia | |
W granicach Kłodzka | |
SIMC | 0984114 |
Powierzchnia | ok. 3,06 km² |
Wysokość | 290–310 m n.p.m. |
Populacja (2001) • liczba ludności |
|
Kod pocztowy | 57–300 |
Tablice rejestracyjne | DKL |
Położenie na mapie Kłodzka | |
50°27′29″N 16°39′13″E/50,458056 16,653611 | |
Portal Polska |
Ustronie (właściwie Ustronie Dolne; niem.: Halbendorf) – historyczna dzielnica Kłodzka, położona w północnej części miasta, na lewym brzegu Nysy Kłodzkiej[1]. Powstała w średniowieczu jako podmiejska osada i został włączona w granice miasta w 1890 roku[2]. Zamieszkuje ją kilkuset mieszkańców.
Geografia
Położenie
Ustronie położone jest w północnej części Kłodzka. Graniczy na zachodzie z Leszczynami, na południu z osiedlem Nowy Świat (właściwie Ustroniem Górnym), na wschodzie poprzez rzekę z Jurandowem, a na północy z Gołogłowami oraz Ścinawicą w gminie Kłodzko[3]. Od centrum miasta oddalone jest o ok. 1,8 km[1].
Warunki naturalne
Ustronie położone jest na wysokości 290–320 m n.p.m., przy czym największym jego wzniesieniem jest Szpitalna Górka, znajdująca się w centrum dzielnicy. Zabudowania Ustronia ciągną się na rozległym terenie na północnym zboczu Szpitalnej Górki, łagodnie opadającym do spływu Nysy Kłodzkiej i Ścinawki. Otoczenie stanowią głównie użytki rolne, z dużym udziałem łąk i ogrodów. Występują tu dobre gleby o podłożu osadów polodowcowych. Widoczne są także ślady eksploatacji gliny ceramicznej na potrzeby cegielni[4].
Historia
Daty wzmianek
o miejscowości i
jej oficjalne
nazwy według źródeł[5]
1343 | Dorf Halbendorf | |
1351 | Halbedorf | |
1355 | Halbedorff | |
1400 | Halbendorff | |
1478 | Halbindorf | |
1748 | Halvendorf | |
1816 | Halbendorf | |
1945 | Ustronie |
Ustronie jest starą czeską osadą, która powstała prawdopodobnie w XII wieku. Przez cały okres związana była z pobliskim Kłodzkiem Od początku należała do parafii św. Wacława na kłodzkim zamku[6]. Jednocześnie ze względu na bliskie sąsiedztwo z miastem wieś była wielokrotnie niszczona podczas wojen. W 1343 roku Peschke Rücker sprzedał swoją posiadłość w Ustroniu joannitom z Kłodzka za 27 marek groszy praskich. W średniowieczu istniało tutaj także wolne sędziostwo, które w 1372 roku obejmowało 9 prętów gruntów. Mieszkali także wolni chłopi. W 1381 roku sędzią był Henil Mertil. Z 1394 roku pochodzi wzmianka o istnieniu we wsi folwarku sędziowskiego, który obejmował 2,5 łana. W 1404 roku sędzia Nicols Melnik sprzedał Nicolowi Steinwitzowi 0,5 łana gruntu sędziowskiego z klauzulą wieczystej daniny w zbożu na rzecz kłodzkich franciszkanów[4].
Na początku XV wieku Ustronie należało do Hansa von Tschetterwanga, lecz w 1420 roku już tylko część była w posiadaniu jego córki Jadwigi. Pozostała część znajdowała się w rękach augustianów. Wieś była zamieszkiwana przez ludność słowiańską, o czym świadczą imiona i nazwiska takie jak: Pessko czy Janko. Okresowo Ustronie należały do franciszkanów, np. w 1472 roku. W końcu XV wieku praktycznie cała wieś była własnością augustianów poza wolnym sędziostwem[4].
Przez cały czas zacieśniały się związki Ustronia z Kłodzkiem. W 1575 roku na zboczu Szpitalnej Górki powstała cegielnia, która produkowała głównie na potrzeby kłodzkiego kościoła farnego. W połowie XVII wieku Ustronie zamieszkiwało 9 kmieci i znajdowało się tu 27 gospodarstw. Wojna trzydziestoletnia (1630–1648) nie sprzyjała rozwojowi wsi[4], która prawdopodobnie w 1597 roku przeszła w posiadanie jezuitów, którzy przejęli majątki po augustianach na mocy decyzji papieża Klemensa VIII[7].
W 1687 roku południowa część wsi – tzw. Ustronie Górne została włączona do Kłodzka, co związane było z rozbudową twierdzy. Były to zabudowania położone na północ od Przedmieścia Ząbkowickiego[8].
Kolejne zmiany przyniosło nowe stulecie. Wtedy to Ustronie Dolne dzieliło się na dwie części. Jedna należąca do szpitala w Kłodzku i obejmowała 14 zagrodników oraz chałupników. Druga była własnością kolegium jezuickiego, a obejmowała 10 zagrodników oraz chałupników. W 1765 roku już cała wieś znajdowała się w rękach jezuitów. Pod koniec XVIII wieku mieszkał tutaj kmieć, 8 zagrodników i 3 chałupników-rzemieślników. Ustronie pozostało osada rolniczą, w której rozbudowie przeszkadzała rozwijająca się twierdza[9].
Ustronie zaczęło się rozrastać dopiero w 2 połowie XIX wieku, w wyniku rozwoju sąsiedniego Kłodzka. W latach 1876–1880 przez wieś przeprowadzono linię kolejową z Wałbrzycha do Kłodzka. Jej budowa wywołała zainteresowanie tymi terenami przez przemysłowców. Mimo to zachowany został rolniczy charakter osady, która w 1890 roku całkowicie została przyłączona do Kłodzka[10].
Po zakończeniu II wojny światowej Ustronie wraz z całym Kłodzkiem zostało przejęte przez polską administrację[11]. Nastąpiło wysiedlenie dotychczasowych mieszkańców, na których miejsce przybyli Polacy ze wschodu. W 1958 r. podjęto decyzję o budowie nowej gazowni w Kłodzku-Ustroniu, przy ul. Fabrycznej 1. Część instalacji sukcesywnie przenoszono do Ustronia ze starego obiektu przy ul. Śląskiej 21. Wzrosła powierzchnia zajmowana przez zakłady składowe i przemysłowe. Pracy zaprzestała cegielnia. W latach 80. XX wieku na obszarze dzielnicy wybudowano północną obwodnicę Kłodzka Estakadę Doliny Nysy Kłodzkiej (ok. 800 m), dzięki której wyprowadzono częściowo ruch ciężarówek z centrum miasta. W kolejnej dekadzie zbudowano tutaj także miejską oczyszczalnię ścieków[10].
Podczas powodzi tysiąclecia (7/8 lipca 1997 roku) część zabudowań dzielnicy znalazła się pod wodą. Naprawa zniszczeń i usuwanie skutków tego kataklizmu trwały przez kolejne kilka lat[12]. W latach 2008–2011 na zachodnich rubieżach Ustronia na terenie dawnego chmielnika powstało centrum handlowe Galeria Twierdza Kłodzko[13].
Administracja
Obszar Ustronia od zawsze dzielił losy polityczno-administracyjne z Kłodzkiem, zostając do niego oficjalnie włączony pod koniec XIX wieku[14]. Po zakończeniu II wojny światowej znalazł się w granicach Polski. Ustronie weszło jako część Kłodzka w skład powiatu kłodzkiego w województwie wrocławskim[11]. W latach 1961–1972 Ustronie było siedzibą gromady Kłodzko, nie wchodząc jednak w skład tej jednostki[15].
Na terenie Kłodzka nie występują pomocnicze jednostki administracyjne, takie jak: osiedla, czy dzielnice, dlatego też o większości spraw decyduje samorząd miejski, którego siedziba znajduje się w ratuszu przy pl. Bolesława Chrobrego, na Starym Mieście. Mieszkańcy wybierają do Rady Miasta pięciu radnych co 5 lat (do 2018 roku kadencja wynosiła 4 lata), tworząc okręg wyborczy nr 2, wraz z całą środkową i północno-zachodnią częścią miasta, położoną na lewym brzegu Nysy Kłodzkiej[16].
Edukacja i kultura
Na Ustroniu nie istnieje żadna placówka kulturalno-oświatowa. Dzieci w wieku 7–15 lat zamieszkujące przy ul. Półwiejskiej pobierają naukę w mieszczącej się na pobliskim osiedlu Kruczkowskiego – Szkole Podstawowej nr 3 im. kpt. Betleja przy ul. Jana Pawła II 2-4. Z kolei pozostała część dzielnicy podlega pod obwód szkolny należący do Szkoły Podstawowej nr 2 im. Jana Pawła II, znajdującej się na prawym brzegu Nysy Kłodzkiej, przy ul. Zamiejskiej 24[17]. Młodzież po jego ukończeniu szkoły podstawowej kontynuuje naukę w zdecydowanej większości w szkołach średnich położonych w centrum miasta[18].
Religia
Większość mieszkańców dzielnicy stanowią wyznawcy Kościoła rzymskokatolickiego. Ustronie wchodzi w skład katolickiej parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, która obejmuje swoim zasięgiem całą środkową i północno-zachodnią część miasta oraz Gołogłowy. Została ona utworzona w średniowieczu[19]. Jej siedziba znajduje się na terenie starówki. Parafia wchodzi w skład diecezji świdnickiej i dekanatu kłodzkiego[20].
Na terenie dzielnicy znajduje się kościół filialny św. Ignacego Loyoli[21].
Architektura i urbanistyka
Zabudowania Ustronia Dolnego tworzą skupione są zasadniczo wokół dwóch najważniejszych ulic: Półwiejskiej i Skośnej. Centrum osady stanowi niewielki kościół filialny św. Ignacego Loyoli. Dominuje tutaj zabudowa, której początki sięgają końca XVIII wieku, jednak większość budynków powstała w XIX i XX wieku. Sporo miejsca zajmują obiekty przemysłowe oraz magazynowo-składowe[10].
W skład dzielnicy wchodzi 7 ulic[22]:
- ul. Fabryczna
- ul. Kowalska
- ul. Marszałka Józefa Piłsudskiego (część)
- ul. Noworudzka (część)
- ul. Półwiejska
- ul. Sierpowa
- ul. Skośna
Do ważniejszych zabytków znajdujących się na terenie Ustronia Dolnego zaliczyć możemy[23]:
- kościół filialny pw. św. Ignacego Loyoli – znajduje się przy ul. Półwiejskiej, wybudowany w 1880 roku w stylu neogotyckim. Jest budowlą prostokątną z sygnaturką na dachu. Okna i portal ostrołukowe. Wewnątrz skromne wyposażenie z końca XIX wieku.
- Zespół zabudowań dawnych zakładów mięsnych – ul. Półwiejska 29. Powstał w latach 1906–1907 w stylu eklektycznym. Składa się z budynków administracji, hali produkcyjnej i wieży wodnej.
- kapliczka domowa – stoi na ul. Nadrzecznej, powstała pod koniec XIX wieku założona na planie kwadratu, nakryta daszkiem namiotowym zwieńczonym kulą z kutym krzyżykiem.
- figura Archanioła Rafała – barokowa okazała figura, stoi przy ul. Półwiejskiej. Na cokole inskrypcja zawierająca chronostych.
- Na obszarze Ustronia zachowało się sporo dawnych domów mieszkalnych i zabudowań gospodarczych z przełomu XIX i XX wieku.
Rekreacja
Ustronie Dolne nie posiada osobnych terenów rekreacyjnych. Przy większości z domów oraz zabudowań gospodarczych znajdują się prywatne, małe ogródki działkowe. Poza tym dzieci i młodzież korzystają z placu zabaw położonego przy ulicy Skośnej. W pobliżu estakady oraz w kierunku Szpitalnej Górki znajdują się łąki. W lecie część mieszkańców wykorzystuje rzekę w celach rekreacyjnych[22].
Gospodarka
Ustronie Dolne jest rolniczo-przemysłową dzielnicą Kłodzka. Działa tu kilka samodzielnych gospodarstw rolnych. Poza tym istnieje tutaj kilka zakładów pracy, do których należą[1][22]:
- byłe Zakłady Mięsne Ceespol – ul. Półwiejska 29.
- Oczyszczalnia Ścieków – ul. Fabryczna 16.
- dawna gazownia miejska (jednostka PGNiG) – ul. Fabryczna 1.
- „Doral” Przetwórstwo Ryb – ul. Półwiejska 8.
- „Tempo” – ul. Fabryczna 2[24].
W latach 2008–2010 na wschodnich rubieżach Ustronia, na terenie dawnego chmielnika powstało duże centrum handlowe – Galeria Twierdza Kłodzko. Składa się ona z hipermarketów: Carrefour i Leroy Merlin oraz kilkunastu sklepów i salonów sprzedaży. W 2011 roku centrum handlowe zostało poszerzone o Park Handlowy Twierdza II, w którego skład weszły: MediaExpert, JYSK, Marks&Spencer, Centrum Chińskie Hua Sheng, Komfort, Martes Sport, Biedronka, Get-Fit Fitness, kino Cinema 3D, Sphinx oraz Wook[25]. W pobliżu otwarto także restaurację KFC, McDonald’s oraz dyskont Lidl[22].
Infrastruktura
Transport
Przez środek Ustronia Dolnego przechodzi niezwykle ruchliwa trasa europejska nr 8 (E67) z Kudowy-Zdroju do przejścia granicznego z Litwą w Budzisku[26]. Bezpośrednio nad centrum osady znajduje się długi wiadukt drogowy, który w pewnym stopniu rozciął pierwotny układ osadniczy Ustronia[10]. Z kolei przez północno-zachodnią granicę dzielnicy przechodzi również ruchliwa droga wojewódzka nr 381 z Wałbrzycha do Kłodzka[27]. Główną oś komunikacyjną Ustronia stanowi ulica Półwiejska, mająca status drogi powiatowej o nr 3226D. Prowadzi ona z Kłodzka do Wojborza[28].
Komunikacja
Komunikacje miejską na terenie Ustronia obsługuje prywatna firma A-Vista. Na terenie dzielnicy znajduje się jeden przystanek autobusowy: Kłodzko, Ustronie[29]. Odjeżdżają z niego busy obsługujące aktualnie jedyną podmiejską linię tego przewoźnika w relacji: Kłodzko/pl. Jedności/Dworzec Autobusowy – Łączna. Trasa tej linii łączy Kłodzko z miejscowościami położonymi w północnej części gminy wiejskiej – Ścinawica, Młynów, Wojbórz, Wilcza i Łączna[30].
Bezpieczeństwo
W zakresie ochrony przeciwpożarowej oraz innych miejscowych zagrożeń – Ustronie podlega rejonowi działania Powiatowej Straży Pożarnej, mieszczącej się przy ul. Traugutta 7 oraz Komendy Powiatowej Policji w Kłodzku, która ma tutaj swoją główną siedzibę przy pl. Chopina 2[1]. Funkcję dzielnicowego pełni st. asp. Rafał Pietrołaj (VI Rejon Służbowy)[31]. Z ramienia kłodzkiej straży miejskiej VI Rejon Służbowy obsługują: st. insp. Robert Garbowski i mł. strażnik Arkadiusz Pawłowicz[32].
Na terenie Ustronia jedyna apteka znajduje w Centrum Handlowym Galeria Twierdza Kłodzko. Jest to „Apteka Bliska” przy ul. Noworudzkiej 2[33].
Przypisy
- ↑ a b c d Kłodzko. Plan miasta, 1:10 000, wyd. 3, wyd. PPWK, Warszawa-Wrocław 1999.
- ↑ Słownik geograficzny Sudetów, pod red. M. Staffy, t. 15, Wrocław 1994, s. 194.
- ↑ Kotlina Kłodzka. Mapa turystyczna, 1:100 000, wyd. Eko-Graf, Wrocław 2011.
- ↑ a b c d Słownik geografii turystycznej Sudetów, op. cit., s. 479.
- ↑ Źródło: F. Volkmer, W. Hohaus, Geschichtsquellen der Grafschaft Glatz, t. I–V. Habelschwerdt 1883–1928; mapa hrabstwa kłodzkiego z XVIII w.; Regesty śląskie, opr. K. Bobowski, J. Gilewska-Dubis, W. Korta, B. Turoń, M. Cetwiński, A. Skowrońska, wyd. Ossolineum, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź 1975–1990, t. 1,2,3.Słownik geografii turystycznej Sudetów, op. cit., s. 479.
- ↑ K. Bartkiewicz, Dzieje ziemi kłodzkiej w wiekach średnich, Wrocław 1970, s. 16–21.
- ↑ A. Herzig, M. Ruchniewicz, Dzieje Ziemi Kłodzkiej, Hamburg-Wrocław 2006, s. 110–113.
- ↑ Kłodzko. Dzieje miasta, pod red. R. Gładkiewicza, Kłodzko 1998, s. 71.
- ↑ Słownik geografii turystycznej Sudetów, pod red. M. Staffy, t. 15, Wrocław 1994, s. 479–480.
- ↑ a b c d Słownik geografii turystycznej Sudetów, pod red. M. Staffy, t. 15, Wrocław 1994, s. 480.
- ↑ a b A. Herzig, M. Ruchniewicz, Dzieje Ziemi Kłodzkiej, Hamburg-Wrocław 2006, s. 385.
- ↑ B. Bogusławska, Requiem dla miasta. Powódź w Kłodzku 1997, w: „Kłodzko. Dzieje miasta”, pod red. R. Gładkiewicza, Kłodzko 1998, s. 4.
- ↑ Informacja o CH Galeria Twierdza Kłodzko [on-line] [dostęp 2012-12-04].
- ↑ Por.: Plan von Glatz, 1:4500, pod red. M. Krausego, Glatz ca 1896.
- ↑ Uchwała Nr 20 Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 6 października 1961 r. w sprawie zniesienia, łączenia, tworzenia, zmiany granic oraz przeniesienia siedzib niektórych gromad w województwie wrocławskim; w Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu” z dnia 20 grudnia 1961 r., Nr. 10, Poz. 51, zatwierdzona uchwałą Rady Ministrów Nr 510/61 z dnia 28 listopada 1961 r. w sprawie zatwierdzenia uchwały Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu w przedmiocie zniesienia i utworzenia niektórych gromad (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 20 grudnia 1961 r., Nr. 10, Poz. 52).
- ↑ Granice okręgu na stronie PKW dotycząca wyborów samorządowych z 2018 roku. [on-line] [dostęp 2020-03-25].
- ↑ Granice obwodów szkół publicznych w Kłodzku od 1.09.2019 r. na podst. Uchwały nr VIII/45/2019 Rady Miejskiej w Kłodzku z dnia 25.04.2019 r.. um.bip.klodzko.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-26)]. [on-line] [dostęp 2020-10-23].
- ↑ Dane Wydziału Edukacji i Spraw Społecznych UM w Kłodzku na rok szkolny 2019/2020.
- ↑ Schematyzm Diecezji Świdnickiej, pod red. A. Bałabucha, Świdnica 2010.
- ↑ Podział administracyjny diecezji świdnickiej na jej oficjalnej witrynie internetowej.. diecezja.swidnica.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-26)]. [on-line] [dostęp 2020-10-23].
- ↑ Informacja dotycząca mszy w kościele filialnym pw. św. Ignacego Loyoli na stronie parafii Wniebowzięcia NMP w Kłodzku. [on-line] [dostęp 2020-11-01].
- ↑ a b c d Interaktywny plan Kłodzka na oficjalnym serwisie miejskim. [on-line] [dostęp 2020-10-23].
- ↑ Słownik geografii turystycznej Sudetów, pod red. M. Staffy, t. 15, Wrocław 1994, s. 480–481.
- ↑ Firma „Tempo” zajmuje się m.in. wywozem odpadów komunalnych i oczyszczaniem miasta; informacja na stronie spółki. [on-line] [dostęp 2020-11-01].
- ↑ Informacje dotycząca sklepów w CH Galeria Twierdza Kłodzko na jej oficjalnej stronie internetowej. [on-line] [dostęp 2012-12-05].
- ↑ Opracowana na podstawie „www.mapasamochodowa.com.pl”. [on-line] [dostęp 2012-12-04].
- ↑ Samochodowa Mapa Polski, 1:750 000, wyd. Daunpol, Warszawa 2008.
- ↑ Wykaz dróg powiatowych podlegających pod zarząd Starostwa Powiatowego w Kłodzku.. zdp.bip.klodzko.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-27)]. [on-line] [dostęp 2020-10-23].
- ↑ Wykaz przystanków komunikacji miejskiej i podmiejskiej w Kłodzku prowadzonej przez A-Vistę. [on-line] [dostęp 2020-10-23].
- ↑ Rozkład jazdy komunikacji miejskiej i podmiejskiej w Kłodzku na oficjalnej stronie A-Visty. [on-line] [dostęp 2020-10-23].
- ↑ Informacja dotycząca dzielnicowych na stronie KPP w Kłodzku. [on-line] [dostęp 2020-10-26].
- ↑ Rejony Służbowe Straży Miejskiej w Kłodzku od 2019 roku.. sm.bip.klodzko.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-27)]. [on-line] [dostęp 2020-10-22].
- ↑ Wykaz aptek na terenie Kłodzka na stronie miasta. [on-line] [dostęp 2020-11-01].
Bibliografia
- Kłodzko. Dzieje miasta, pod red. R. Gładkiewicza, Muzeum Ziemi Kłodzkiej, Kłodzko 1998.
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Kotlina Kłodzka, t. 15, pod red. M. Staffy, wyd. I-BiS, Wrocław 1994, s. 479–481.
Linki zewnętrzne
- Dawne i współczesne zdjęcia z Ustronia na stronie „polska-org.pl” [on-line] [dostęp 2020-11-01]
Media użyte na tej stronie
Flaga województwa dolnośląskiego
Autor: Jacek Halicki, Licencja: CC BY-SA 3.0
Galeria handlowa Twierdza Kłodzko
Autor: Jacek Halicki, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kłodzko, ul. Półwiejska
Autor: Krystian Kuchta, Licencja: CC BY-SA 3.0
Rzut ogólny na kłodzką rzeźnię
Autor: Jacek Halicki, Licencja: CC BY-SA 3.0
Galeria handlowa Twierdza Kłodzko
Autor: Krystian Kuchta, Licencja: CC BY-SA 3.0
Stary folwark przy Półwiejskiej w Kłodzku
Autor: Jacek Halicki, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kościół św. Ignacego w Kłodzku
Autor: Krystian Kuchta, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ścinawka w Kłodzku-Ustroniu
Autor: Jacek Halicki, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kościół św. Ignacego w Kłodzku
Widok na Ustronie z Fortecznej Góry w XIX wieku
Autor: Krystian Kuchta, Licencja: CC BY-SA 3.0
Figura Rafała Archanioła na Ustroniu
Autor: Krystian Kuchta, Licencja: CC BY-SA 3.0
Mapa dzielnicy Ustronie w Kłodzku