Uszacz (obwód witebski)

Uszacz
	; Nieistniejący kościół Dominikanów w Uszaczu
Herb	Flaga
Państwo	Białoruś
Obwód	witebski
Wysokość	148 m n.p.m.
Populacja (2010); • liczba ludności	; 5500
Nr kierunkowy	+375 2158
Kod pocztowy	211524
Tablice rejestracyjne	2
	Położenie na mapie obwodu witebskiego Uszacz
	Położenie na mapie Białorusi (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Uszacz
	55°11′N 28°37′E/55,183333 28,616667
	Portal Białoruś

Uszacz, Uszacze (biał. Ушачы, Uszaczy; Вушачы Wuszaczy) – osiedle typu miejskiego na Białorusi, stolica rejonu uszackiego obwodu witebskiego, 100 km od Witebska; 5,5 tys. mieszkańców (2010).

Historia

Miasto hospodarskie lokowane w latach 1576-1577 położone było w województwie połockim^[2]. Prywatne miasto szlacheckie położone było w końcu XVIII wieku w województwie połockim^[3]. Miejsce obrad sejmików ziemskich części województwa połockiego pozostałego przy Rzeczypospolitej po 1773 roku^[4]. Po II rozbiorze Polski przyłączona do Rosji.

Po ataku Niemiec na ZSRR, 25 czerwca 1941 przez miejscowość przechodziła kolumna więźniów z Berezwecza, którzy zostali rozstrzelani następnego dnia w Mikałajewie (zob. droga śmierci Berezwecz-Taklinowo).

Kościół św. Hieronima i klasztor Dominikanów

W 1716 roku w Uszaczy podwojewodzic połocki Hieronim Żaba ufundował kościół św. Hieronima i klasztor Dominikanów. W 1787 r. wybudowano nowy piętrowy klasztor, w którym umieszczono także szkołę. W 1791 roku Komisja Edukacji Narodowej zamieniła ją z parafialnej na podwydziałową. W latach 1833-1866 proboszczem w parafii był Wincenty Mienicki. W 1862 r. obsługiwano kościoły i kaplice w miejscowościach: Krupicze, Woroń, Susza, Orzechowo. Nieco później doszła jeszcze jedna kiedy proboszcz ks. Mienicki poświęcił bez zgody Rosjan, neogotycki kościół p.w. św. Tadeusza w Uchwiszczy, fundacji Arkadiusza Łudzińskiego z 1861 r.^[5] W 1868 roku proboszczem został ks. Nikodem Worowski, jednak w lipcu tego samego roku Rosjanie odebrali kościół katolikom i postanowili urządzić w niej cerkiew, przy okazji zmieniając zwieńczenia wież. Kościół częściowo uszkodzony podczas II wojny światowej, został zburzony po 1945 roku.

Zabytki

W 1913 roku zbudowano neogotycki kościół pod wezwaniem św. Wawrzyńca

Kościół św. Wawrzyńca
(c) Иван Бай, CC BY-SA 3.0
Cerkiew św. Michała Archanioła w trakcie budowy (2014)

Przypisy

↑ Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ros.).
↑ Stanisław Alexandrowicz, Geneza i rozwój sieci miasteczek Białorusi i Litwy do połowy XVII w., w: Acta Baltico‑Slavica t. 7, 1970, s. 100.
↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 83.
↑ Wojciech Kriegseisen, Sejmiki Rzeczypospolitej szlacheckiej w XVII i XVIII wieku, Warszawa 1991, s. 33.
↑ K.K. Shastouski K.K., Kaplica Św. Tadeusza | wieś Uchwiszcze obwód witebski, radzima.org [dostęp 2020-01-13] .

Bibliografia

Pławiński Rafał, W szponach gułagu Młodość w niewoli, Wydawnictwo Jot Ka Sp. z o.o., Złotogłowice, 2010

Linki zewnętrzne

Uszacz, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 852 .

[1] Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ros.).

[2] Stanisław Alexandrowicz, Geneza i rozwój sieci miasteczek Białorusi i Litwy do połowy XVII w., w: Acta Baltico‑Slavica t. 7, 1970, s. 100.

[3] Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 83.

[4] Wojciech Kriegseisen, Sejmiki Rzeczypospolitej szlacheckiej w XVII i XVIII wieku, Warszawa 1991, s. 33.

[5] K.K. Shastouski K.K., Kaplica Św. Tadeusza | wieś Uchwiszcze obwód witebski, radzima.org [dostęp 2020-01-13] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne