Uszkodzenie w kierunku bezpiecznym

Uszkodzenie w kierunku bezpiecznym (ang. fail-safe) – zasada projektowania układu (regulacji, wykonywania, sterowania), aby po uszkodzeniu samoczynnie przechodził w stan bezpieczniejszy[1].

Przykładem zastosowania „fail-safe” w automatyce jest utrzymywanie prętów kontrolnych reaktora jądrowego w stanie podniesionym przy pomocy elektromagnesów. Gdy z jakiegokolwiek powodu w obwodzie elektromagnesu zabraknie prądu, pręty opadną do rdzenia wygaszając reaktor, niezależnie od woli i intencji operatora[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Podstawy zapewnienia bezpieczeństwa elektrowni jądrowych. W: Andrzej Strupczewski: Awarie reaktorowe a bezpieczeństwo energetyki jądrowej. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1990, s. 21. (pol.)