Uwały Północne

Uwały Północne

Megaregion	Nizina Wschodnioeuropejska
Prowincja	Podstrefa północnej tajgi
Podprowincja	Uwały Północne
Zajmowane jednostki administracyjne	Rosja – obwód wołogodzki – obwód kostromski – obwód archangielski – obwód kirowski – Kraj Permski – Republika Komi

Uwały Północne (825; ros. Северные Увалы – Siewiernyje Uwały) – pasmo wzgórz w północnej części Niziny Wschodnioeuropejskiej.

Uwały Północne ciągną się z zachodu na wschód, w poprzek Niziny Wschodnioeuropejskiej, w przybliżeniu wzdłuż równoleżnika 60°N, na długości około 600 km. Na zachodzie przechodzą w Wyżynę Galicką, na wschodzie łączą się z podnóżami Uralu Północnego.

Uwały Północne stanowią pasmo falistych wzniesień (do 293 m n.p.m.). Zbudowane są z osadów polodowcowych i fluwioglacjalnych z wychodniami skał podłoża w wyższych miejscach. Są pokryte głównie lasami iglastymi, w dużej części zabagnione.

Uwały Północne stanowią dział wód między zlewnią Wołgi (Wiatki i Kamy) w zlewisku Morza Kaspijskiego na południu a zlewniami Dwiny i Peczory na północy.

Bibliografia

• Wielka Encyklopedia Radziecka – hasło Северные Увалы
• Borys Dobrynin Geografia fizyczna ZSRR, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1956
• Teodor Naumienko (red.) Atlas świata, Służba Topograficzna Wojska Polskiego – Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1962
• Mieczysław Hess, Bogumił Rychłowski Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich w: August Zierhoffer (red.) Geografia powszechna – tom IV. Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. Azja. Afryka, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1965
• Bogumił Rychłowski (red.), Roman Biesiada, Tadeusz Lenczowski, Lech Ratajski Słownik Geografii ZSRR, Państwowe Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 1974
• Teresa Zakrzewska, Grażyna Gadomska Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (część europejska). Mapa przeglądowa Europy. Skala 1:3 000 000, wydanie drugie, Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych im. Eugeniusza Romera, Warszawa-Wrocław 1987