V
V (minuskuła: v) (fał) – dwudziesta druga litera alfabetu łacińskiego. W ortografii polskiej używana przy zapisywaniu części zapożyczeń z innych języków, a także jako symbol lub skrót oraz w tak nietypowych zastosowaniach jak tablice rejestracyjne pojazdów. W dawnym języku polskim stosowana była niekiedy do zapisywania samogłoski u. Litera ta występuje w etnolekcie słowińskim, przez niektórych językoznawców uważanym za dialekt języka polskiego[1].
Litera V oznacza zwykle spółgłoskę wargową [v], [ʋ] lub [f]. Nazwę tej litery w języku polskim wymawia się (z niemieckiego) fał, rzadziej spotyka się wymowę we[2].
Inne reprezentacje litery V
Sygnalizacja | Język migowy | Alfabet Braille’a | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
flaga Międzynarodowego Kodu Sygnałowego | Alfabet semaforowy | Kod Morse’a | francuski | kanadyjski | polski | |
V | i |
Przypisy
- ↑ Friedrich Lorentz, Slovinzische Grammatik, I, St.Petersburg 1903
- ↑ prof. Jan Miodek, Be, ce, wu, fał
Media użyte na tej stronie
Morse Code Character V
Braille letter/symbol V; pattern dots: 1236, U+2827 ⠧
(c) Lucyna Długołęcka, CC BY-SA 3.0
Zapis SignWriting znaku Polskiego Języka Migowego oznaczającego V (wersja kolorowa)
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Denelson83 (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC-BY-SA-3.0
Semaphore signal for the letter V.
Based on the diagrams at http://www.anbg.gov.au/flags/semaphore.html