Václav Kliment Klicpera

Václav Kliment Klicpera
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia23 listopada 1792
Chlumec nad Cidlinou
Data i miejsce śmierci15 września 1859
Praga
Dziedzina sztukipisarz, dramaturg

Václav Kliment Klicpera (ur. 23 listopada 1792 w Chlumcu nad Cidlinou, zm. 15 września 1859 w Pradze) – czeski pisarz i dramaturg[1].

Życiorys

Pochodził z wielodzietnej rodziny. Jego ojciec pracował jako krawiec i pełnił funkcje kościelnego, brat František Klicpera był pisarzem. Początkowo Václav uczył się na krawca i rzeźnika, porzucił jednak te rzemiosła. Od 1808 roku uczył się w gimnazjum w Pradze. W 1813 roku rozpoczął studia filozoficzne. W tym samym roku wstąpił do Stowarzyszenia Patriotów Praskich. Stowarzyszenie stawiało sobie za cel popularyzowanie literatury czeskiej oraz prezentowanie czeskich przedstawień teatralnych. W Teatrze Stanów Czeskich stowarzyszenie przygotowywało popołudniowe spektakle. Klicpera zadebiutował tam jako aktor i scenarzysta teatralny.

Od 1819 do 1846 roku był profesorem gimnazjalnym w Hradcu Králové. W 1819 roku zawarł związek małżeński z aktorką Anną Švamberkovą (zm. 1837). Przyszłą żonę poznał w miejskim teatrze amatorskim (późniejszy Teatr Kajetański), którego był współzałożycielem i w którym pracował jako dyrektor do 1837 roku. Za zasługi dla miasta został mianowany honorowym obywatelem Hradca Králové. W 1838 roku zawarł, po raz drugi, związek małżeński z A. Trnkovą. Z dwóch małżeństw miał piątkę dzieci. Jego synem był pisarz Ivan Klicpera.

W 1846 roku powrócił do Pragi, gdzie nauczał w Szczepańskim Gimnazjum Akademickim (Akademické gymnázium Štěpánská). Jego uczniami byli m.in. Vítězslav Hálek, Jan Neruda, Alois Vojtech Šmilovský oraz pisarz i rewolucjonista Josef Václav Frič. W 1848 roku został członkiem Komitetu Narodowego i trybunem Legii Akademickiej. Wkrótce został również członkiem Królewskiego Czeskiego Towarzystwa Naukowego. W 1850 roku zasiadał w radzie szkolnej, a 1852 roku został dyrektorem Szczepańskiego Gimnazjum Akademickiego, w którym językiem wykładowym był język czeski. Niebawem został zmuszony do rezygnacji z tej funkcji. Pretekstem do jego odwołania było, niezgodne z obowiązującym austriackim prawem, wydawanie czeskojęzycznego czasopisma przez uczniów tej szkoły. Po tym wydarzeniu dokonano zmian, wprowadzono język niemiecki jako język wykładowy.

Václav Kliment Klicpera zmarł we wrześniu 1859 roku w Pradze. Jego pogrzeb stał się antyaustriacką demonstracją czeskich patriotów. Pochowany został na Cmentarzu Olszańskim w Pradze.

Twórczość

Był pierwszym dramaturgiem czeskiego odrodzenia narodowego, autorem 57 dramatów historycznych, eposów rycerskich, fraszek, komedii i wielu innych. Zasłynął również jako poeta i prozaik.

Dramat

  • Soběslav (1824),
  • Libušin soud (1820),
  • Svatislav, poslední Svatoplukovec (1832),
  • Bělouši (1818),
  • Divotvorný klobouk (1820),
  • Hadrián z Římsů (1821),
  • Potopa světa (1816),
  • Rohovín Čtverrohý (1825),
  • Veselohra na mostě (1826),
  • Zlý jelen (1849),
  • Žižkův meč (1815),
  • Uhlířka (1817),
  • Valdek (1822),
  • Loketský zvon (1822),
  • Loupež (1829).

Proza

  • Blaník (1813),
  • Jan za chrta dán (1829),
  • Česká Meluzina (1847),
  • Zlato neblaží (1823),
  • Točník (1828),
  • Příchod Karla IV. do Čech (1855),
  • Král Jan Slepý (1858).

Opera

  • Žižkův dub (1823).

Przypisy

  1. ↑ Čtenářský deník (Český rozhlas). [Dostęp 3-12-2010]

Bibliografia

  • J. Skowronek, M. Tanty, T. Wasilewski: Słowianie południowi i zachodni VI – XX wiek. Wyd. 1. Warszawa: Książka i Wiedza, 2005. ISBN 83-05-13401-6.

Media użyte na tej stronie