VIII Batalion Saperów
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Dowódcy | |
Pierwszy | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
VIII Batalion Saperów (VIII bsap) – pododdział saperów Wojska Polskiego II RP.
Dzieje VIII batalionu saperów
VIII baon saperów powstał 5 maja 1920 roku w Warszawie jako część składowa tworzonego na nowo 1 pułku inżynieryjnego[1]. W 1921 roku baon został włączony w skład 1 pułk saperów Legionów w Puławach. W 1929 roku, w następstwie reorganizacji wojsk saperskich, batalion został rozformowany.
2 kompania VIII bsap. Kompania zorganizowana w listopadzie 1918 roku w Warszawie w 90 procentach ze studentów politechniki warszawskiej. Dowództwo kompanii objął porucznik Wacław Damrosz. W grudniu kompania przygotowuje się do wyjazdu na front, co następuje w dniu 9 stycznia 1919 r. z przydziałem do grupy pułkownika Berbeckiego. Chrztem bojowym była akcja, zdobycia wsi Wola Wysocka pod Żółkwią. W Rawie Ruskiej kompania fortyfikuje część wschodnią pozycji do wsi Klebany Potylickie, potem – 26 stycznia rusza w kierunku Uhnowa. Pod wsią Michałówka saperzy staczają bój z Ukraińcami, zdobywając wieś i biorąc jeden karabin maszynowy i kuchnię połową. Po nastaniu wiosny saperzy prowadzą prace fortyfikacyjne w Rawie Ruskiej i we wsiach: Hoły Rawskie, Biłuty, Lipniki, Łucyki, Sienkowicze i Zaborze. 21 kwietnia kompania przechodzi w skład 2 dywizji generała Hallera do Milatyna. Buduje most długości 45 metrów na Bugu, a później – 1000 metrów długą groblę pod Kamionką Strumiłową. W maju i czerwcu kwaterują w Busku pod Krasnem, gdzie budują umocnienia, reperują drogi, budują mosty na Bugu i jeden wiszący na linach przez rzekę Pełtę. W lipcu kompania przybywa do Brodów, gdzie również przeprowadza roboty fortyfikacyjne. Następnie kompania udaje się do Dubna, i dalej do Zdołbunowa, fortyfikuje pozycje na brzegu Horynia i odbudowuje most. W końcu wrześniu kompania udaje się do Mokwina. W październiku pracują saperzy nad umacnianiem pozycji pod Kostopolem, Jabłonną i nad brzegiem rzeki Słuczy. W marcu 1920 roku kompania zostaje przydzielona do VIII batalionu saperów i odtąd traci wszelką łączność z I batalionem saperów, przechodząc na stałe w skład VIII batalionu saperów.
Dowódcy batalionu
- mjr Stanisław Magnuszewski
- mjr Emil Strumiński - 1924[2])
- mjr Bohdan Stanisław Rządkowski - 1928[3])
Oficerowie
- por Wacław Damrosz - dowódca 2 kompanii
- ppor. Edward Bałtusis
Przypisy
Bibliografia
- Wiktor Brummer, Wacław Zawadzki. Spis byłych oddziałów Wojska Polskiego. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2 (183), 2000. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.
- Zdzisław Józef Cutter: Saperzy II Rzeczypospolitej. Warszawa [etc.]: Pat, 2005. ISBN 83-921881-3-6.
- Rocznik oficerski 1924, 1928
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).