VII dynastia

VII i VIII dynastia – dynastie władców starożytnego Egiptu rozpoczynające Pierwszy Okres Przejściowy (1 poł. XXII w. p.n.e.). Przyjmuje się na ogół, że VII dynastia jest fikcją literacką, mającą podkreślić chaos panujący w tych czasach (70 władców panujących w ciągu 70 dni)^[1][2]. Tablica z Abydos^[3] wymienia jednak 18 władców pomiędzy Pepi II a Mentuhotepem II, których zalicza się zwykle do dynastii VIII^[4][5]. Niektórzy autorzy rozdzielają jednak władców wymienionych na Tablicy z Abydos w ten sposób, że królowie od Neferkare Pepisenebu do Neferirkare II zaliczani są do dynastii VIII, natomiast władcy wcześniejsi wydzielani są w dynastię VII^[6][7], co jest jednak podziałem dowolnym. Z braku więc jednoznacznych kryteriów podziału obie dynastie omówione zostały w jednym artykule. Za Toby Wilkinsonem przyjęto także, iż Stare Państwo kończy się wraz ze śmiercią Pepi II, I Okres Przejściowy rozpoczyna się więc krótkotrwałym panowaniem jego syna, Merenre II. Poniższa lista znanych władców panujących w tym okresie podana została za Tablicą z Abydos:

Poniższa tabela zawiera imiona innych władców znanych z tego okresu, prawdopodobnie lokalnych, być może w części tożsamych z wymienionymi wyżej królami^[7]:

Przypisy

Bibliografia

• Nicolas Grimal: A History of Ancient Egypt. Oxford, UK & Cambridge, USA: Blackwell, 1994. ISBN 0-631-17472-9.