VI wojna austriacko-turecka

Wojna austriacko-turecka 1715-1718

Wojny austriacko-tureckie
Eugeniusz Sabaudzki w bitwie pod Belgradem
Czas	1715-1718
Terytorium	Bałkany, Wołoszczyzna
Wynik	zwycięstwo Habsburgów
Strony konfliktu
Imperium Osmańskie Chanat Krymski Austria Republika Wenecka
Dowódcy
Silahdar Damat Ali Pasza Eugeniusz Sabaudzki
Siły
120 000 70 000
Straty
nieznane nieznane
brak współrzędnych

VI wojna austriacko-turecka – wojna toczona w latach 1715-1718.

Powodem konfliktu było zajęcie przez Turków Półwyspu Morea (Peloponez) w 1714 (VIII wojna wenecko-turecka). Reakcją na to wydarzenie było zawarcie przeciwko Turcji sojuszu austriacko-weneckiego.

5 sierpnia 1716 r. doszło do pierwszej większej bitwy pod Petrovaradinem, w której wojska austriackie dowodzone przez księcia Eugeniusza Sabaudzkiego pokonały przeważające liczebnie siły Osmanów. Latem 1717 r. doszło do oblężenia Belgradu przez siły austriackie, który zdobyto po zwycięskiej bitwie 16 sierpnia 1717 r.

Po utracie Belgradu Turcy poprosili o rozejm. Traktat pokojowy podpisano 21 lipca 1718 w Pożarowaczu (Passarowitz). W jego wyniku Austria uzyskała Banat, północną część Bośni, Serbię z Belgradem i zachodnią tzw. Małą Wołoszczyznę po rzekę Alutę (tj. Oltenię). Wenecja odzyskała tereny w Dalmacji, ale straciła Peloponez i Kretę^[1].

Przypisy

Zobacz też

• VIII wojna wenecko-turecka
• Traktat w Požarevacu (1718)