Vaino Vahing

Vaino Vahing

Data i miejsce urodzenia	15 lutego 1940 Aravu
Data śmierci	23 marca 2008
Narodowość	estońska
Dziedzina sztuki	literatura

Vaino Vahing (ur. 15 lutego 1940 w miejscowości Aravu, zm. 23 marca 2008 w Tartu) – estoński pisarz i psychiatra.

Vahing ukończył w 1961 r. wydział medycyny na Uniwersytecie w Tartu (est. Tartu Riiklik Ülikool). W latach 1963-1965 pracował w szpitalu w Jämejala, a od 1967 r. w klinice w Tartu. W latach 1975-1981 prowadził zajęcia w Uniwersytecie w Tartu. Pracował jako lekarz sądowy biorąc udział w wielu sprawach sądowych jako ekspert.

Vaino Vahing znany był szerzej jako prozaik i dramaturg. Zadebiutował w 1967 r. na łamach czasopisma Noorus. Chętnie wykorzystywał w swych tekstach elementy psychoanalizy, ukazując bohaterów działających pod wpływem podświadomości.

Od 1973 r. członek Związku Pisarzy Estońskich. W 1975 r. otrzymał nagrodę państwową Estońskiej SRR. W 1982 r. jego opowiadanie Machiavelli kirjad tütrele II, opublikowane w czasopiśmie Looming zostało wyróżnione nagrodą literacką im. Friedeberta Tuglasa. W 1996 r. przyznana została mu nagroda kulturalna Republiki Estońskiej^[1].

Żonaty z pisarką Maimu Berg a następnie, po rozwodzie, z aktorką i piosenkarką Heli Vahing. Jego córką z pierwszego małżeństwa jest Julia Laffranque, prawniczka, pracująca w estońskim sądzie najwyższym (Riigikohus).

Dzieła

• 1970 - Lugu (opowiadanie)
• 1972 - Suvekool (dramat)
• 1972 - Kaemus (opowiadania)
• 1973 - Sina (krótka powieść, wyd. pol. pt. Ty, przekł. Aarne Puu, Kraków 1980)
• 1974 - Mees, kes ei mahu kivile (dramat)
• 1976 - Pulmad (dramat)
• 1976 - Näitleja (opowiadania)
• 1979 - Kirjanik (nowela)
• 1979/1981 - Machiavelli kirjad tütrele (nowela)
• 1983 - Testament (dramat)
• 1984 - Faehlmann. Keskpäev. Õhtuselgus. (dramat, współautor Madis Kõiv)
• 1988 - Endspiel. Laskumine orgu (powieść, współautor Madis Kõiv)
• 1990 - E me ipso (eseje)
• 1996 - Kaunimad jutud (opowiadania)
• 2005 - Vaimuhaiguse müüdi (eseje i krytyka)
• 2006/2007 - Päevaraamat (dzienniki, dwa tomy)

Linki zewnętrzne

• Peeter Järvelaid: Mees, kes püüdis jõuda kivile.... paber.ekspress.ee. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-03-28)]. (Eesti Ekspress, 20 lutego 2006) (est.)
• Nekrolog. postimees.ee. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-27)]. (Postimees, 24 marca 2008) (est.)

Bibliografia

• Vaino Vahing (notka biograficzna), [w:] V. Vahing, Ty, przekł. A. Puu, Kraków 1980

Przypisy