Valdis Dombrovskis
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 5 sierpnia 1971 |
---|---|
Premier Łotwy | |
Okres | od 12 marca 2009 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister finansów Łotwy | |
Okres | od 7 listopada 2002 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | Gundars Bērziņš |
Następca | Oskars Spurdziņš |
![]() | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() |
Valdis Dombrovskis (ur. 5 sierpnia 1971 w Rydze) – łotewski polityk, fizyk, ekonomista, poseł na Sejmu Republiki Łotewskiej, minister finansów w latach 2002–2004. Premier Łotwy od 12 marca 2009 do 22 stycznia 2014. Deputowany do Parlamentu Europejskiego VI i VIII kadencji, wiceprzewodniczący Komisji Europejskiej (od 2014).
Życiorys
W latach 1989–1996 studiował na wydziale matematyczno-fizycznym Uniwersytetu Łotwy w Rydze, gdzie ukończył kolejno studia licencjackie i magisterskie. W 1995 został absolwentem studiów ekonomicznych na wydziale inżynieryjno-ekonomicznym Ryskiego Uniwersytetu Technicznego. Uzyskał również dyplom ukończenia studiów w zakresie fizyki na Uniwersytecie Johannesa Gutenberga w Moguncji. W 1998 doktoryzował się na wydziale inżynierii elektrycznej Uniwersytetu Marylandu w College Park. W 2007 ukończył studia w dziedzinie ceł i administracji podatkowej na wydziale inżynieryjno-ekonomicznym Ryskiego Uniwersytetu Technicznego.
W latach 1991–1995 pracował jako laborant na wydziale matematyczno-fizycznym Uniwersytetu Łotwy: przez pierwsze dwa lata w instytucie fizyki ciała stałego, a przez kolejne dwa w zakładzie półprzewodników. Przez rok był laborantem w instytucie fizyki Uniwersytetu Johannesa Gutenberga w Moguncji. W 1997 powrócił do pracy w instytucie fizyki ciała stałego, a następnie pracował na wydziale inżynierii elektrycznej Uniwersytetu Marylandu w College Park. W 1998 rozpoczął pracę w zarządzie polityki pieniężnej Banku Łotwy, gdzie zajmował kolejno stanowiska specjalisty, starszego ekonomisty i głównego ekonomisty.
W 2002 brał udział w zakładaniu partii Nowa Era kierowanej przez byłego prezesa Banku Łotwy Einarsa Repšego. W tym samym roku został wybrany na posła na Sejm Republiki Łotewskiej z list zwycięskiej Nowej Ery, a następnie objął stanowisko ministra finansów w rządzie Einarsa Repšego. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004 uzyskał mandat eurodeputowanego. Przystąpił do frakcji Europejskiej Partii Ludowej-Europejskich Demokratów, zasiadał w Komisji Budżetowej[1].
26 lutego 2009 desygnowany przez prezydenta Valdisa Zatlersa na stanowisko premiera Łotwy[2]. 12 marca 2009 parlament Łotwy zatwierdził rząd Valdisa Dombrovskisa[3]. Przez kilka miesięcy był też ministrem ds. dzieci, rodziny i integracji społecznej. W wyborach w 2010 i 2011 z ramienia Jedności odnawiał mandat poselski. 2 listopada 2010 otrzymał od prezydenta Valdisa Zatlersa misję sformowania nowego rządu[4], który następnego dnia został zatwierdzony przez Sejm X kadencji[5]. Do końca roku kierował w tym rządzie również resortem rozwoju regionalnego i samorządności. 25 października 2011 Sejm XI kadencji udzielił akceptacji trzeciemu gabinetowi dotychczasowego premiera[6].
21 października 2013 doszło do katastrofy budowlanej w Rydze, w wyniku której śmierć poniosły 54 osoby. Sześć dni później Valdis Dombrovskis podał się do dymisji, uznając, że jego rząd przyjmuje na siebie polityczną odpowiedzialność[7]. Urząd premiera sprawował do 22 stycznia 2014, kiedy to zakończył się proces formowania nowego gabinetu. 23 stycznia 2014 odnowił mandat poselski, wracając do pracy w parlamencie[8].
W wyborach europejskich w 2014 uzyskał mandat posła do PE VIII kadencji, kandydując z 1. miejsca na liście Jedności. 10 września tego samego roku Jean-Claude Juncker ogłosił nominację Valdisa Dombrovskisa na wiceprzewodniczącego KE oraz komisarza ds. euro i dialogu społecznego (od 1 listopada 2014)[9]. W 2016, po rezygnacji z członkostwa w KE złożonej przez Jonathana Hilla, powierzono mu również odpowiedzialność za stabilność finansową, usługi finansowe i unię rynków kapitałowych[10].
W lutym 2019 został głównym kandydatem Nowej Jedności w wyborach europejskich w 2019[11]. W głosowaniu z maja 2019 uzyskał mandat europosła, jednak zrezygnował z jego objęcia w związku z otrzymaniem nominacji na kolejną kadencję w KE[12]. Dołączył do Komisji Europejskiej kierowanej przez Ursulę von der Leyen jako wiceprzewodniczący wykonawczy odpowiedzialny za gospodarkę, która służy ludziom[13] (z kadencją od 1 grudnia 2019). W październiku 2020, po uprzednim zatwierdzeniu przez Europarlament[14], powołany na komisarza ds. handlu (pozostał jednocześnie wiceprzewodniczącym wykonawczym KE).
Odznaczenia i wyróżnienia
- Nagroda fundacji Friedrich-August-von-Hayek-Stiftung za działania na rzecz wyprowadzenia Łotwy z kryzysu gospodarczego (2011)[15]
- Order Krzyża Ziemi Maryjnej I klasy (Estonia, 2012)[16]
- Krzyż Wielki Orderu Białej Róży Finlandii (Finlandia, 2013)[16]
- Wielki Oficer Orderu Trzech Gwiazd (Łotwa, 2014)[16]
- Order Księcia Jarosława Mądrego II klasy (Ukraina, 2019)[16]
- Order Księcia Jarosława Mądrego I klasy (Ukraina, 2021)[17]
Życie prywatne
Żonaty z Āriją Dombrovską[18]. Jego rodzina ma częściowo polskie korzenie[19].
Przypisy
- ↑ Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2011-10-25].
- ↑ Dombrovskis chosen as Latvian PM (ang.). bbc.co.uk, 26 lutego 2009. [dostęp 2011-10-25].
- ↑ New Latvian PM Takes Office Amid Deepening Crisis (ang.). javno.com, 12 marca 2009. [dostęp 2011-10-25].
- ↑ Zatlers aicina Dombrovski veidot valdību; Saeima par valdības apstiprināšanu lems trešdien (łot.). diena.lv, 2 listopada 2010. [dostęp 2011-10-25].
- ↑ Saeima apstiprina Dombrovska veidoto valdību (łot.). diena.lv, 3 listopada 2010. [dostęp 2011-10-25].
- ↑ Saeima Ministru prezidenta amatā atkārtoti apstiprina Valdi Dombrovski (łot.). saeima.lv, 25 października 2011. [dostęp 2011-10-25].
- ↑ Latvian government falls over Riga supermarket disaster (ang.). bbc.co.uk, 27 listopada 2013. [dostęp 2014-01-22].
- ↑ Saeima apstiprina deputāta pilnvaras un atjauno mandātu sešiem deputātiem (łot.). saeima.lv, 23 stycznia 2014. [dostęp 2014-01-23].
- ↑ The new structure of the Juncker Commission (ang.). ec.europa.eu. [dostęp 2014-10-22].
- ↑ European Commission after Jonathan Hill’s Resignation (ang.). pism.pl, 5 września 2016. [dostęp 2017-01-01].
- ↑ «Jaunās Vienotības» līderi Eiroparlamenta vēlēšanās – arī Kalniete un Ašeradens (łot.). lsm.lv, 23 lutego 2019. [dostęp 2019-02-23].
- ↑ Dombrovskis atsakās no Eiropas Parlamenta deputāta mandāta (łot.). diena.lv, 20 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-20].
- ↑ Kandydaci na komisarzy. ec.europa.eu, 2019. [dostęp 2019-11-27].
- ↑ Mairead McGuinness approved as Irish commissioner in European Parliament (ang.). irishtimes.com, 7 października 2020. [dostęp 2020-10-12].
- ↑ Dombrovskis saņems balvu par ekonomiskās stabilitātes atjaunošanu (łot.). diena.lv, 1 czerwca 2011. [dostęp 2011-10-25].
- ↑ a b c d Valdis Dombrovskis. Biografija, www.valdisdombrovskis.lv [dostęp 2021-08-24] .
- ↑ УКАЗ ПРЕЗИДЕНТА УКРАЇНИ № 399/2021 Про нагородження В. Домбровскіса орденом князя Ярослава Мудрого (ukr.). president.gov.ua, 23 sierpnia 2021. [dostęp 2021-08-24].
- ↑ Dombrovska vizītēs pērn iztērēti 24 tūkstoši latu (łot.). kasjauns.lv, 10 stycznia 2010. [dostęp 2011-10-25].
- ↑ Katarzyna Zuchowicz: Najgorsze już za Łotyszami. rp.pl, 12 lipca 2010. [dostęp 2011-10-25].
Bibliografia
- Ministru prezidents Valdis Dombrovskis (łot.). mk.gov.lv. [dostęp 2021-05-08].
Media użyte na tej stronie
Baretka Orderu Krzyża Ziemi Maryjnej I klasy
Baretka Komandora Orderu Trzech Gwiazd
Ribbon bar of Order of Prince Yaroslav the Wise
Autor: Factio popularis Europaea, Licencja: CC BY 2.0
Jean-Claude Juncker at EPP Dublin Congress, 2014
Coat of arms of Latvia.
Ribbon bar of Order of Prince Yaroslav the Wise
© European Union 2019 – Source: EP, CC BY 4.0
In a debate with MEPs, Ursula von der Leyen outlined her vision as Commission President.
Autor: Saeima, Licencja: CC BY-SA 2.0
Foto: Uldis Pāže, Saeimas Kanceleja