Valetudo (księżyc)
| ||
![]() | ||
Planeta | Jowisz | |
Odkrywca | Scott Sheppard | |
Data odkrycia | 23 marca 2017[1] | |
Tymczasowe oznaczenie | S/2016 J 2 | |
Charakterystyka orbity | ||
Półoś wielka | 18 950 000 km[2] | |
Mimośród | 0,222[2] | |
Okres obiegu | 533,3 d[2] | |
Nachylenie do ekliptyki | 34,0°[2] | |
Długość węzła wstępującego | 240,3°[2] | |
Argument perycentrum | 116,8°[2] | |
Anomalia średnia | 160,3°[2] | |
Własności fizyczne | ||
Średnica równikowa | ~1 km[2] | |
Jasność obserwowana (z Ziemi) | 24,0m |
Valetudo (Jowisz LXII) – mały księżyc Jowisza.
Odkrycie
Księżyc został odkryty przez Scotta Shepparda w 2017 roku podczas obserwacji z Cerro Tololo; odkrycie zostało ogłoszone w następnym roku wraz z 11 innymi księżycami tej planety[1][3]. Badacze wypatrywali dalekich obiektów Układu Słonecznego i skorzystali z okazji, że Jowisz znalazł się w polu widzenia teleskopu. Odkrycie zostało zweryfikowane przez obserwacje za pomocą innych instrumentów[3].
Nazwa
Mityczna Valetudo była rzymską odpowiedniczką greckiej Hygiei, bogini zdrowia i higieny. Była prawnuczką Jowisza[1].
Charakterystyka
Valetudo jest jednym z najmniejszych znanych księżyców Jowisza, ma średnicę mniejszą niż kilometr[3]. Jest to bardzo ciemny obiekt, jego obserwowana wielkość gwiazdowa to tylko 24m[2]. Krąży ruchem prostym (w tym samym kierunku, w którym obraca się planeta), po orbicie przebiegającej daleko poza orbitami ciał z grupy Himalii, także krążących ruchem prostym. Valetudo to najdalszy znany obiekt obiegający planetę ruchem prostym, a nie wstecznym. Trajektoria Valetudo przecina orbity zewnętrznych księżyców poruszających się po orbitach wstecznych, co jest sytuacją niestabilną i grozi „zderzeniem czołowym” z innym księżycem. Valetudo może być ostatnim fragmentem większego ciała, które uległo zniszczeniu wskutek takich zderzeń, tworząc obserwowane dziś grupy księżyców[3].
Zobacz też
- Chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- Księżyce Jowisza
Przypisy
- ↑ a b c Planet and Satellite Names and Discoverers (ang.). W: Gazetteer of Planetary Nomenclature [on-line]. USGS, 2018-10-03. [dostęp 2018-12-14].
- ↑ a b c d e f g h i Scott S. Sheppard: Jupiter’s Known Satellites (ang.). [dostęp 2018-12-14].
- ↑ a b c d Scott S. Sheppard: New Jupiter Moons (ang.). [dostęp 2018-12-14].
Linki zewnętrzne
- Krzysztof Kanawka: Nowe księżyce Jowisza (pol.). Kosmonauta.net, 2018-07-23. [dostęp 2018-12-14].
Media użyte na tej stronie
This is a revised version of Solar_System_XXIX.png.
Autor: Brett J. Gladman/Canadian Astronomy Data Centre, Licencja: CC BY-SA 4.0
Animation of three precovery images of Jupiter's irregular moon Valetudo, taken by Brett Gladman with the Canada-France-Hawaii Telescope's MegaPrime CCD camera on 28 February 2003. Each image was taken approximately 21 minutes apart, showing the moon's motion relative to the faint background stars and galaxies. The raw image datasets used are 692321p, 692327p, and 692333p.