Valle de los Caídos

Valle de los Caídos
Ilustracja
Państwo

 Hiszpania

Typ pomnika

architektoniczno-rzeźbiarski

Całkowita wysokość

152,4 m

Data budowy

1 kwietnia 19401959

Położenie na mapie wspólnoty autonomicznej Madrytu
Położenie na mapie Hiszpanii
Mapa konturowa Hiszpanii, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Valle de los Caídos”
Ziemia40°38′31,38″N 4°09′08,77″W/40,642050 -4,152436

Valle de los Caídos (hiszp. Dolina Poległych, właściwie Monumento Nacional de Santa Cruz del Valle de los Caídos - Narodowy Pomnik Świętego Krzyża w Dolinie Poległych) – mauzoleum upamiętniające ofiary wojny domowej w Hiszpanii.

Budowę mauzoleum zadekretował Francisco Franco 1 kwietnia 1940 - w pierwszą rocznicę zakończenia wojny domowej. Położone w górach miejsce wybrał sam Franco[1]. Prace trwały do 1959. Mauzoleum zostało wykonane między innymi rękami więźniów-ochotników (pojawiają się różne oceny co do ich liczby[2]), w tym i więźniów politycznych (w myśl polityki pojednania każdy dzień pracy oznaczał skrócenie wyroku o dwa dni, a za rok pracy darowano 10 lat więzienia). Zgodnie z zamiarami Franco mauzoleum miało być monumentalne, by uczcić skalę wojny - uznawanej przez frankistów za krucjatę - i nawiązywać do imperialnej przeszłości Hiszpanii Królów Katolickich. Wymagania te zostały zrealizowane przez twórcę projektu i kierownika budowy - architekta Pedro Muguruzę oraz jego następcę Diego Mendeza. Rzeźby zdobiące bazylikę i 18-metrowe figury czterech ewangelistów oraz czterech cnót u podstawy krzyża wykonał Juan de Avalos.

Mauzoleum mieści się w dolinie Cuelgamuros w górach Guadarrama, 12 km na północ od pałacu Escorialu, 50 km na północny zachód od Madrytu. Kompleks składa się z podziemnej bazyliki, wykutej w skale, oraz z ogromnego krzyża stojącego na szczycie wzgórza Risco de Nava. Po przeciwnej stronie wzgórza mieści się klasztor benedyktynów. Bazylika ma formę podziemnej krypty, długiej na 262 metry i wysokiej na sześć pięter. Na kopule bazyliki znajduje się kolorowa mozaika przedstawiająca wędrówkę zmarłych do nieba. Ołtarz główny wykonany został z litego bloku granitowego. Wobec protestu papieża, który nie godził się, aby świątynia przewyższyła bazylikę św. Piotra, przedzielono ją bramą - przepierzeniem. Do bazyliki prowadzi krótki tunel o kolebkowym sklepieniu, na którego drzwiach z kutego żelaza widnieje frankistowski orzeł. W zamkniętych ossuariach bazyliki zostało złożonych 40 tysięcy urn z prochami żołnierzy i innych osób pomordowanych podczas wojny. Rejestr obejmuje 33 847 ciał, z tego 12 421 niezidentyfikowanych, ale wskazuje się, że jest on niedokładny[1]. Pierwotnie, zgodnie z założeniem, mauzoleum miało gromadzić jedynie ciała ofiar ze strony frankistowskiej, uważanych za męczenników i bohaterów krucjaty przeciw komunizmowi. W 1958 roku jednakże zdecydowano, w ramach oficjalnej polityki pojednania, że będą w nim chowane także ciała ofiar ze strony republikańskiej, pod warunkiem, że były wyznania katolickiego[1]. W kolejnych latach do mauzoleum zwożono szczątki ekshumowane z pobojowisk i miejsc egzekucji. W Dolinie znajduje się grób rozstrzelanego przez republikanów w 1936 roku lidera Falangi José Antonio Primo de Rivery a do 24 października 2019 roku także grób Francisco Franco. Grób Caudillo przykrywała płyta ze złotymi literami "Francisco Franco Bahamonde", którą oświetlało światło z wykutego w skale okienka. Znajdował się również drewniany krucyfiks, wykonany osobiście przez dyktatora z drzewa jałowcowego. Przez wiele lat środowiska lewicowe dążyły do ekshumacji trumny ze szczątkami Franco i przeniesienia ich w inne miejsce. Po licznych bataliach prawnych, przy sprzeciwie rodziny generała, przeora Bazyliki oraz środowisk prawicowych 24 października 2019 roku grób dyktatora został zlikwidowany, a jego ciało pochowane na podmadryckim cmentarzu Mingorrubio.

Przed wejściem do bazyliki znajduje się wielki plac, z którego rozciągają się widoki na dolinę i na przedmieścia Madrytu.

Kamienny krzyż na wzgórzu ma 152,4 m wysokości, 46 m rozpiętości i 6 m szerokości, waży 201 tysięcy ton i jest widoczny z odległości prawie 50 kilometrów. Jest to najwyższy pamiątkowy krzyż na świecie.

Dolina Poległych jest obecnie celem pielgrzymek i wycieczek. Odbywają się tam również spotkania falangistów w rocznicę śmierci Franco i José Antonio Primo de Rivery (20 listopada) i w rocznicę wybuchu powstania (18 lipca). Kolejne socjalistyczne rządy Hiszpanii planowały przebudowę mauzoleum.

Galeria zdjęć

Przypisy

  1. a b c Katarzyna Kobylarczyk. Kości niezgody. „Tygodnik Powszechny”. 33/2018, 2018-06-08. 
  2. Dolina Poległych, „Christianitas 2006, nr 26”, Rozmowa z bratem Santiago Canterą OSB przeprowadzona przez Pawła Skibińskiego.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Spain location map.svg
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Spain

Equirectangular projection, N/S stretching 130 %. Geographic limits of the map:

  • N: 44.4° N
  • S: 34.7° N
  • W: 9.9° W
  • E: 4.8° E
Legenda pomnik.svg
Symbol pomnika do legendy mapy
Abadia-benedictina-valle-caidos.jpg
Autor: FDV, Licencja: CC BY-SA 4.0
Abadía del Valle de los Caídos / Valley of the fallen Abbey (Madrid, Spain)
Valle de los caidos.jpg
Autor: Jorge Díaz Bes, Licencja: CC BY-SA 3.0
Cuelgamuros, también conocido como El Valle de los Caídos o la Abadía de la Santa Cruz del Valle de los Caídos
Valle de los caidos by forcy-cruz y basilica.jpg
Frontal view of the Valle de los Caídos and Santa Cruz basílica. El Escorial, Madrid, Spain.
ValleDeLosCaidos Crypt Central Nave.jpg
Autor: Håkan Svensson (Xauxa), Licencja: CC BY 2.5
Valle de Los Caidos, Madrid, Spain. Crypt, Central Nave.