Valtteri Bottas
_(cropped).jpg) Valtteri Bottas (2019) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Sezon 2023 | |
| Seria | |
| Zespół | |
| Samochód | Alfa Romeo (?) |
| Nr startowy | 77 |
| Partnerzy | |
| Sukcesy | |
2007: | |
| Strona internetowa | |
Valtteri Bottas (ur. 28 sierpnia 1989 w Nastolii) – fiński kierowca wyścigowy, startujący w Formule 1. Dwukrotny wicemistrz tej serii w sezonach 2019 i 2020, a także drugi wicemistrz w sezonach 2017 i 2021.
Fin karierę rozpoczął w 2001 roku, od startów w kartingu. Osiągnął w nim wiele sukcesów, m.in. trzykrotne mistrzostwo swojego kraju oraz mistrzostwo świata[1].
Formuła Renault
Po zakończeniu kariery kartingowej, postanowił rozpocząć poważną karierę wyścigową, debiutując w roku 2007, w Północnoeuropejskim Pucharze Formuły Renault. W pierwszym sezonie startów został sklasyfikowany na 3. miejscu (wygrał dwa wyścigi).
Poza tym zaangażował się w zimowy cykl Brytyjskiej Formuły Renault, gdzie wygrał trzy z czterech rozegranych wyścigów. Nie zdobył jednak mistrzostwa, ze względu na brak licencji (przez to też nie był liczony do generalnej klasyfikacji).
W sezonie 2008 kontynuował starty w tej serii oraz zaangażował się w europejski cykl. W obu okazał się najlepszy, przy czym tę pierwszą zdominował (wygrał dwanaście z szesnastu wyścigów), natomiast w drugiej stoczył zacięty pojedynek z Australijczykiem Danielem Ricciardo (odniósł pięć zwycięstw).
Formuła 3
W 2009 roku awansował do Europejskiej Formuły 3, w której startował w barwach francuskiej ekipy ART Grand Prix. Debiutancki sezon zakończył na bardzo wysokim 3. miejscu. W przekroju całego sezonu rzadko jednak dorównywał bardziej doświadczonemu team-partnerowi Bianchiemu, a w wyniku wielu kolizji i błędów, nie zdołał wygrać ani jednego wyścigu oraz przegrał walkę o tytuł wicemistrzowski, z Niemcem Christianem Vietorisem. Zwyciężył za to w prestiżowym Masters at Zolder, który jednak nie był zaliczany do kalendarza. W ciągu roku sześciokrotnie znalazł się na drugim miejscu oraz dwukrotnie startował z pole position.
Poza udziałem w europejskim cyklu, w ramach programu francuskiego zespołu, gościnnie wystąpił w czterech wyścigach Brytyjskiej Formuły 3 (podobnie, jak w przypadku Brytyjskiej Formuły Renault, nie był klasyfikowany do punktacji). W zaledwie jednym podejściu dojechał do mety, zajmując trzecią lokatę. Na koniec sezonu wziął udział w prestiżowym wyścigu o Grand Prix Makau. Na trudnym obiekcie Fin spisał się znacznie lepiej od Jules'a Bianchiego zarówno w kwalifikacjach, jak i wyścigu. Ostatecznie zmagania zakończył na 5. pozycji (gdyby nie problemy z bolidem pod koniec wyścigu, byłby trzeci).
W sezonie 2010 został liderem francuskiego zespołu i stał się głównym faworytem do zdobycia tytułu europejskiego mistrza F3. Słabe silniki Mercedesa, w porównaniu z Volkswagenem, przekreśliły jednak marzenia Bottasa. W całym sezonie ośmiokrotnie stanął na podium, z czego tylko dwa razy na najwyższym stopniu. W kwalifikacjach również nie było najlepiej. Jedyne pole position uzyskał na niemieckim torze w Oschersleben. Ostateczne Fin ponownie został sklasyfikowany na 3. pozycji, z wyraźną jednak stratą do zdobywcy mistrzostwa – Włocha Edoarda Mortary. Jedynym pocieszeniem dla Bottasa było ponowne zwycięstwo w Masters of Formula 3.
Seria GP3
Na rok 2011 Fin podpisał kontrakt z zespołem Lotus ART, na starty w serii GP3. Początek sezonu nie był udany dla Bottasa i wszystko wskazywało na to, iż nie włączy się do walki o mistrzostwo. Od rundy w Niemczech protegowany Williamsa zanotował jednak znaczący progres, stając na podium w sześciu z ośmiu ostatnich wyścigów, w tym aż czterokrotnie na najwyższym stopniu. Dzięki tak świetnej serii wyszedł na prowadzenie w mistrzostwach. Mistrzostwo przypieczętował zwycięstwem w pierwszym wyścigu, na włoskiej Monzie.
Formuła 1
Od sezonu 2010 Valtteri Bottas był kierowcą testowym zespołu Williams w Formule 1[2].
28 listopada 2012 roku, zespół Williams poinformował, że Valtteri Bottas będzie ich kierowcą w sezonie 2013[3]. Podczas Grand Prix Kanady Bottas w deszczowych warunkach ukończył kwalifikacje na trzeciej pozycji[4], a w wyścigu uplasował się na 14 miejscu. Podczas Grand Prix Stanów Zjednoczonych zajął ósme miejsce. Cztery punkty dały mu siedemnaste miejsce w klasyfikacji generalnej[5].
11 listopada 2013 Williams potwierdził, że w nadchodzącym sezonie będzie kontynuował współpracę z Bottasem, a drugim kierowcą zostanie Felipe Massa, który zastąpi Pastora Maldonado[6]. W sezonie 2014 Bottas sześciokrotnie ukończył wyścig na podium (dwa razy na drugim i cztery razy trzecim miejscu) i raz osiągając najszybsze okrążenie, nie kończąc tylko Grand Prix Monako. Sezon skończył na czwartym miejscu zdobywając 186 punktów[7].
W rozpoczynającym sezon 2015 Grand Prix Australii z powodu kontuzji pleców musiał wycofać się z wyścigu. W trakcie sezonu zdobywał punkty, stanął dwukrotnie na podium: w Grand Prix Kanady i Grand Prix Meksyku na trzecim miejscu i czterokrotnie nie zdobywał punktów. Ostatecznie zakończył mistrzostwa na piątym miejscu z 136 zdobytymi punktami[8].
W sezonie 2016 Bottas raz ukończył wyścig na podium – w Grand Prix Kanady, gdzie był trzeci. Sześciokrotnie kończył wyścigi bez punktów i dwukrotnie nie dojeżdżał do mety. Ostatecznie zdobył 85 punktów, co w rezultacie dało mu ósme miejsce w klasyfikacji generalnej[9].
_Day_4.jpg)
Na sezon 2017 po zakończeniu kariery przez Nico Rosberga został nowym kierowcą zespołu Mercedes[10]. 15 kwietnia podczas Grand Prix Bahrajnu Bottas zdobył swoje pierwsze pole position w karierze. W następnym wyścigu w Rosji Fin odniósł swoje pierwsze zwycięstwo.
Sezon 2019 był bardzo dobry w wykonaniu Bottasa, przynosząc mu 4 zwycięstwa, 7 razy drugie miejsce i 4 razy trzecie miejsce. Dobra dyspozycja w pozostałych zawodach i tylko 2 nieukończone wyścigi przyniosły mu pierwszy tytuł wicemistrza świata.
W sezonie 2020, ze względu na pandemię Covid-19 oraz bardzo solidną dyspozycję zespołowego partnera - Lewisa Hamiltona, zdołał wygrać tylko 2 wyścigi, 6-krotnie kończył na drugim miejscu oraz 3-krotnie był trzeci. Mimo zespołowych potknięć w kilku wyścigach, zdołał obronić tytuł wicemistrza świata, ponownie ulegając jedynie Hamiltonowi.
Życie prywatne
Bottas związany był z fińską pływaczką olimpijską, Emilią Pikkarainen, z którą wziął ślub 11 września 2016 roku[11] w kościele Świętego Jana w Helsinkach.
28 listopada 2019 roku ogłosił na Instagramie[12] ich separację i rozwód, powołując się na „wyzwania, jakie niesie moja kariera i sytuacja życiowa”.
Aktualnie (czerwiec 2021) jest w związku z australijską zawodniczką kolarską Tiffany Cromwell(ang.)[13]
Wyniki
| Legenda oznaczeń w tabelach wyników Wyświetl szablon na nowej stronie | |
|---|---|
| Oznaczenie | Wyjaśnienie |
| Złoty | Zwycięzca lub mistrzostwo |
| Srebrny | 2. miejsce lub wicemistrzostwo |
| Brązowy | 3. miejsce lub II wicemistrzostwo |
| Zielony | Ukończył, punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy zdobył co najmniej jeden punkt na przestrzeni sezonu, poza trzema powyższymi opcjami) |
| Niebieski | Ukończył, nie punktował (w klasyfikacji generalnej, gdy nie zdobył co najmniej jednego punktu na przestrzeni sezonu) |
| Czerwony | Nie zakwalifikował się (NZ) |
| Nie prekwalifikował się (NPK) | |
| Różowy | Nie ukończył (NU) |
| Niesklasyfikowany (NS) (w klasyfikacji generalnej, gdy nie został sklasyfikowany w żadnym wyścigu sezonu) | |
| Czarny | Zdyskwalifikowany (DK) |
| Wykluczony (WYK/EX) | |
| Biały | Nie wystartował (NW) |
| Kontuzjowany (K/INJ) | |
| Wyścig odwołany (OD/C) | |
| Bez koloru | Został wycofany (WYC/WD) |
| Nie przybył (NP/DNA) | |
| Nie brał udziału w treningach (NT/DNP) | |
| Nie został zgłoszony (–) | |
| Pogrubienie | Start z pole position |
| Kursywa | Najszybsze okrążenie wyścigu |
| † | Nie ukończył, ale jego rezultat został zaliczony ze względu na przejechanie więcej niż 90% dystansu wyścigu. |
| * | Sezon w trakcie |
| 1/2/3 | Punktowana pozycja w sprincie kwalifikacyjnym |
| Lista systemów punktacji Formuły 1 | |
GP3
| Rok | Zespół | Wyniki w poszczególnych eliminacjach | Punkty | Pozycja | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2011 | Lotus ART | IST | CAT | VAL | SIL | NÜR | HUN | SPA | MNZ | 62 | 1 | ||||||||
| 4 | 8 | 10 | 7 | 7 | 3 | 15 | 12 | 3 | 1 | 1 | 2 | 1 | 19 | 1 | 17 | ||||
Formuła 1
Podsumowanie
Przypisy
- ↑ About » V A L T T E R I B O T T A S, valtteribottas.com [dostęp 2019-06-23] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-10] (ang.).
- ↑ Marek Roczniak, Valtteri Bottas oficjalnym kierowcą testowym Williamsa, f1wm.pl, 29 stycznia 2010 [dostęp 2019-06-23] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-24] (pol.).
- ↑ Marcin Malinowski, Bottas i Maldonado kierowcami Williamsa na sezon 2013, racing.com.pl, 28 listopada 2012 [dostęp 2019-06-23] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (pol.).
- ↑ Matt Beer, Canadian GP: Vettel claims pole in rain-hit session, autosport.com, 8 czerwca 2013 [dostęp 2019-06-23] (ang.).
- ↑ 2013 Driver Standings, formula1.com [dostęp 2019-06-23] (ang.).
- ↑ Andrew Benson, Felipe Massa joins Williams for 2014 to replace Pastor Maldonado, bbc.com, 11 listopada 2013 [dostęp 2019-06-23] (ang.).
- ↑ 2014 Driver Standings, formula1.com [dostęp 2019-06-23] (ang.).
- ↑ 2015 Driver Standings, formula1.com [dostęp 2019-06-23] (ang.).
- ↑ 2016 Driver Standings, formula1.com [dostęp 2019-06-23] (ang.).
- ↑ Andrzej Prochota, Skład Mercedesa kompletny! Valtteri Bottas następcą Nico Rosberga, sportowefakty.wp.pl, 16 stycznia 2017 [dostęp 2019-06-23] (pol.).
- ↑ Mari Pudas, Urheilijahäät! Emilia Pikkarainen ja Valtteri Bottas menevät lauantaina naimisiin, iltalehti.fi, 9 września 2016 [dostęp 2019-06-23] (fiń.).
- ↑ Valtteri Bottas na Instagramie: „Unfortunately I have to share you the news that the marriage between Emilia and myself has come to an end. Our ways have split because of…”, Instagram [dostęp 2020-05-20] (pol.).
- ↑ Tiffany Cromwell na Instagramie: „Happy Valentines Day to this amazing human being who completely understands me and always knows how to make me smile. My adventure buddy,…”, Instagram [dostęp 2020-05-20] (pol.).
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona kierowcy. valtteribottas.com. [dostęp 2015-10-11]. (ang.).
| Kierowcy wyścigowi |
|
|---|---|
| Kierowcy testowi i rezerwowi | |
| Szef zespołu oraz dyrektor generalny | |
| Dyrektor zarządzający |
|
| Naczelny szef techniczny | |
| Dyrektor techniczny |
|
|
|
- (MŚ) – mistrz świata; (P1) – zwycięzca Grand Prix; (D) – debiutant
Media użyte na tej stronie
Flaga Finlandii
An icon that represents a bronze medal
An icon that represents a gold medal
An icon that represents a silver medal
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
.svg)
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
.svg)
.svg)
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of Abu Dhabi
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
.svg)
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
.svg)
Autor: Ta flaga została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 4.0
Bandiera dell'Emilia-Romagna riadattata. De facto!
Autor: Morio, Licencja: CC BY-SA 3.0
Formula One 2017 Catalonia test (27 February-2 March): Valtteri Bottas (Mercedes)
Autor: XaviYuahanda, Licencja: CC BY-SA 4.0
Formula 1 2019 / Schloss Gabelhofen
Autor: Morio, Licencja: CC BY-SA 3.0
Formula One 2012 Rd.2 Malaysian GP: Valtteri Bottas (Williams) during the first practice session on Friday.
Autor: AngMoKio, Licencja: CC BY-SA 3.0
Formula 3 Euroseries, Hockenheimring; #1 Valtteri Bottas
