Vania King
Państwo | Stany Zjednoczone |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 3 lutego 1989 Monterey Park |
Wzrost | 165 cm |
Masa ciała | 59 kg |
Gra | praworęczna, oburęczny backhand |
Status profesjonalny | 2006 |
Zakończenie kariery | 2020 wznowienie 2021 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 1 WTA, 0 ITF |
Najwyżej w rankingu | 50 (6 listopada 2006) |
Australian Open | 3R (2012) |
Roland Garros | 3R (2011) |
Wimbledon | 2R (2006, 2009) |
US Open | 3R (2009, 2011) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 15 WTA, 7 ITF |
Najwyżej w rankingu | 3 (6 czerwca 2011) |
Australian Open | QF (2012, 2016, 2018) |
Roland Garros | SF (2011) |
Wimbledon | W (2010) |
US Open | W (2010) |
Vania King (ur. 3 lutego 1989 w Monterey Park, Kalifornia) – amerykańska tenisistka, zwyciężczyni wielkoszlemowego Wimbledonu i US Open w grze podwójnej, od 5 lipca 2006 o statusie profesjonalnym.
Kariera tenisowa
King to zawodniczka praworęczna z oburęcznym backhandem. Jej pierwszy występ w zawodowym turnieju miał miejsce w Nowym Jorku. Była klasyfikowana wówczas na 721. miejscu w klasyfikacji światowej i otrzymała „dziką kartę”, co dało jej prawo występu w kwalifikacjach do wielkoszlemowego US Open. Tenisistka przebrnęła te kwalifikacje, a w pierwszej rundzie turnieju głównego odniosła swoje pierwsze zawodowe zwycięstwo nad Klárą Koukalovą. W drugiej rundzie przegrała z piętnastą zawodniczką imprezy, Francuzką Nathalie Dechy.
W lutym 2006 roku dotarła do półfinału w Bengaluru (piąty zawodowy start), ale skreczowała z powodu problemów żołądkowych. Na twardych kortach amerykańskich osiągnęła trzecią rundę Indian Wells i drugą rundę w Miami. Doszła do drugiej rundy Wimbledonu, uległa Serbce Jelenie Janković w trzech setach. Po otrzymaniu statusu profesjonalnego zagrała w Pucharze Federacji przeciwko Belgii (przegrała z Kim Clijsters, wygrała mecz deblowy w parze z Jill Craybas przeciwko Leslie Butkiewicz i Caroline Maes). We wrześniu osiągnęła finał gry deblowej w Kantonie. W Tokio, razem z Jeleną Kostanić, zwyciężyła turniej debla. Dwa tygodnie później z tą samą partnerką wygrała w Bangkoku debla oraz w tym samym mieście singla.
Jako juniorka osiągnęła finał deblowego US Open 2005.
Najwyżej notowana była w rankingu singlowym na miejscu 50., natomiast w deblowym na miejscu trzecim.
W 2020 roku poinformowała o zakończeniu kariery zawodowej[1]. Po roku przerwy, w marcu 2021 roku wróciła do startów. Dzięki zmianom w rankingu WTA Tour spowodowanych pandemią COVID-19 miejsce Amerykanki pozwoliło na bezproblemowy powrót do rozgrywek (mimo braku startów przez rok utrzymała miejsce w TOP 100 rankingu deblowego).
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Występy w grze pojedynczej
Turniej | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | Tytuły | Z–P | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | Q3 | 1R | 1R | Q3 | 2R | 2R | 3R | 1R | 1R | A | 2R | 1R | A | A | 0 / 9 | 5 – 9 | ||||||||
French Open | A | A | 1R | 1R | 2R | Q2 | 1R | 3R | 2R | 2R | 1R | A | Q2 | A | 1R | A | 0 / 9 | 5 – 9 | ||||||||
Wimbledon | A | A | 2R | 1R | 1R | 2R | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | A | Q3 | A | A | A | 0 / 9 | 2 – 9 | ||||||||
US Open | A | 2R | 2R | 1R | 1R | 3R | 2R | 3R | 1R | 1R | 2R | 1R | 2R | A | 2R | A | 0 / 13 | 10 – 13 | ||||||||
Ranking na koniec roku | 825 | 202 | 50 | 107 | 129 | 79 | 86 | 76 | 70 | 84 | 112 | 466 | 79 | 487 | 380 | – | 0 / 40 | 22 – 40 |
Występy w grze podwójnej
Turniej | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | Tytuły | Z–P | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | 2R | 1R | 1R | 2R | 1R | QF | 1R | 2R | A | QF | 3R | QF | 1R | 1R | A | 0 / 13 | 14 – 13 | |||||||
French Open | A | A | 1R | 1R | 1R | 3R | 2R | SF | QF | 3R | 1R | A | 1R | A | 3R | A | A | 0 / 11 | 14 – 11 | ||||||||
Wimbledon | A | A | 1R | 1R | 3R | QF | W | 2R | 1R | 3R | 1R | A | 2R | A | 3R | A | NH | 1 / 11 | 17 – 10 | ||||||||
US Open | A | 1R | 2R | 3R | 1R | 3R | W | F | 3R | 2R | 3R | 2R | 3R | A | 1R | SF | A | 1 / 14 | 28 – 13 | ||||||||
Ranking na koniec roku | 636 | 357 | 59 | 27 | 34 | 32 | 4 | 6 | 22 | 51 | 77 | 275 | 23 | 92 | 36 | 80 | 84 | 2 / 49 | 73 – 47 |
Występy w grze mieszanej
Turniej | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | Tytuły | Z–P | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | A | A | A | A | 1R | A | A | 1R | A | 1R | A | A | A | 1R | 2R | A | A | A | 0 / 5 | 1 – 5 | |||||||
French Open | A | A | A | A | A | F | SF | 1R | A | A | A | A | A | A | 2R | A | NH | 0 / 4 | 8 – 4 | ||||||||
Wimbledon | A | A | A | 2R | 1R | 1R | 1R | 1R | A | A | 2R | A | A | A | 1R | A | NH | 0 / 7 | 2 – 7 | ||||||||
US Open | 1R | A | QF | 2R | A | 1R | 1R | 1R | A | A | A | A | A | A | 1R | A | NH | 0 / 7 | 3 – 7 | ||||||||
0 / 23 | 14 – 23 |
Finały turniejów WTA
Legenda | |
---|---|
Wielki Szlem | |
Igrzyska olimpijskie | |
WTA Tour Championships | |
1988 – 2008 | |
Kategoria I | |
Kategoria II | |
Kategoria III | |
Kategoria IV | |
Kategoria V | |
2009 – 2020 | |
WTA Premier Mandatory | |
WTA Premier 5 | |
WTA Premier | |
WTA International Series | |
WTA 125K series (2012–2020) |
Gra pojedyncza 3 (1–2)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwniczka | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwyciężczyni | 1. | 15 października 2006 | Bangkok | Twarda | Tamarine Tanasugarn | 2:6, 6:4, 6:4 |
Finalistka | 1. | 22 września 2013 | Kanton | Twarda | Zhang Shuai | 6:7(1), 1:6 |
Finalistka | 2. | 7 sierpnia 2016 | Nanchang | Twarda | Duan Yingying | 6:1, 4:6, 2:6 |
Gra podwójna 33 (15–18)
Gra mieszana 1 (0–1)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 5 czerwca 2009 | French Open | Ceglana | Marcelo Melo | Liezel Huber Bob Bryan | 7:5, 6:7(4), 7-10 |
Finały turniejów WTA 125K series
Gra podwójna 1 (0–1)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalistka | 1. | 3 marca 2018 | Indian Wells | Twarda | Jennifer Brady | Taylor Townsend Yanina Wickmayer | 4:6, 4:6 |
Finały turniejów ITF
turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
turnieje z pulą nagród 75/80 000 $ |
turnieje z pulą nagród 50/60 000 $ |
turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza 2 (0–2)
Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik | |
Finalistka | 1. | 20/11/2005 | Tucson | 75 000 | Twarda | Juliana Fedak | 5:7, 0:6 |
Finalistka | 2. | 28/02/2016 | Rancho Santa Fe | 25 000 | Twarda | Zhang Shuai | 6:1, 5:7, 4:6 |
Gra podwójna 8 (7–1)
Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik | |
Zwyciężczyni | 1. | 19/01/2004 | Fort Worth | 10 000 | Twarda | Anne Mall | Neha Uberoi Shikha Uberoi | 6:2, 6:3 |
Finalistka | 1. | 24/07/2004 | Evansville | 10 000 | Twarda | Heidi El Tabakh | Kelly Schmandt Aleke Tsoubanos | 4:6, 4:6 |
Zwyciężczyni | 2. | 28/08/2009 | Bronx (Nowy Jork) | 100 000 | Twarda | Anna-Lena Grönefeld | Julie Coin Marie-Ève Pelletier | 6:0, 6:3 |
Zwyciężczyni | 3. | 11/05/2013 | Cagnes-sur-Mer | 100 000 | Ceglana | Arantxa Rus | Catalina Castaño Teliana Pereira | 4:6, 7:5, 10–8 |
Zwyciężczyni | 4. | 07/11/2015 | Waco | 50 000 | Ceglana | Nicole Gibbs | Julja Gluszko Rebecca Peterson | 6:4, 6:4 |
Zwyciężczyni | 5. | 01/02/2018 | Burnie | 60 000 | Twarda | Laura Robson | Momoko Kobori Chihiro Muramatsu | 7:6(3), 6:1 |
Zwyciężczyni | 6. | 11/08/2019 | Landisville | 60 000 | Twarda | Claire Liu | Hayley Carter Jamie Loeb | 4:6, 6:2, 10–5 |
Zwyciężczyni | 7. | 06/03/2021 | Newport Beach | 25 000 | Twarda | Maegan Manasse | Emina Bektas Tara Moore | 6:4, 6:2 |
Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych
Gra podwójna (1)
Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
Finalistka | 2005 | US Open | Twarda | Alexa Glatch | Nikola Fraňková Alisa Klejbanowa | 5:7, 6:7 |
Przypisy
- ↑ Wozniacki, Sharapova & the WTA stars who have retired in 2020 (ang.). wtatennis.com, 2020-11-01. [dostęp 2020-11-01].
Bibliografia
- Profil na stronie WTA (ang.). Women’s Tennis Association. [dostęp 9 marca 2021].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 9 marca 2021].
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King (ang.). Billie Jean King Cup. [dostęp 9 marca 2021].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).