Vehmgerichte

Vehmgerichte - także Feme, Veme, Vehm, Vehmegericht, Fehmgericht^[1] – samozwańczy sąd funkcjonujący w średniowiecznej Westfalii. Obrady odbywały się często w tajemnicy. Po wykonaniu wyroku śmierci zwłoki skazanego bywały wieszane na drzewie, aby upublicznić fakt i odstraszyć potencjalnych przestępców.

Westfalski Vehmgerichte rozwinął się ze średniowiecznych „wolnych sądów” (niem. Freigerichte) działających na ziemiach, na których zabrakło sądownictwa dziedzicznych książąt plemiennych. W drugiej połowie XIV wieku w wyniku reformy Świętego Cesarstwa Rzymskiego (Złota Bulla Karola IV) wolne sądy zanikły poza Westfalią.

Siedziba Vehmgerichte (niem. Freistuhl) znajdowała się początkowo w Dortmundzie, na placu pomiędzy dwiema lipami, z których jedna była znana jako sądowa lipa. W 1437 roku siedziba została przeniesiona do Arnsbergu. Szczyt aktywności Vehmgerichte przypadał na XIV i XV wiek. Sądy te zostały ostatecznie zakazane przez króla Westfalii Hieronima Bonaparte w 1811 roku.

Przypisy

Zobacz też

• Sąd kapturowy

Bibliografia

• Fehmic Courts. W: Hugh Chisholm: Encyclopædia Britannica. Wyd. 11. Cambridge University Press., 1911. (ang.)