Veikko Hakulinen
Data i miejsce urodzenia | 4 stycznia 1925 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Klub | Jämsänkosken Ilves | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 173 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Inne nagrody | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Veikko Johannes Hakulinen (ur. 4 stycznia 1925 w Kurijoki, zm. 24 października 2003 w Valkeakoski) – fiński biegacz narciarski i biathlonista, siedmiokrotny medalista olimpijski, siedmiokrotny medalista mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym oraz srebrny medalista mistrzostw świata w biathlonie.
Kariera
Trzykrotnie startował w biegach narciarskich na igrzyskach olimpijskich, za każdym razem zdobywając złoty medal. Zadebiutował podczas igrzysk w Oslo w 1952 roku, gdzie w swoim jedynym starcie, w biegu na 50 km zdobył złoty medal. Cztery lata później, na igrzyskach olimpijskich w Cortinie d’Ampezzo zwyciężył na dystansie 30 km. W biegu na 50 km zdobył srebrny medal ustępując tylko Sixtenowi Jernbergowi ze Szwecji. Był ponadto czwarty w biegu na 15 km, walkę o brązowy medal przegrał z reprezentantem Związku Radzieckiego Pawłem Kołczinem. Na tych samych igrzyskach zdobył również srebrny medal w sztafecie 4 × 10 km wspólnie z Augustem Kiuru, Jormą Kortelainenem i Arvo Viitanenem. Podczas igrzysk w Squaw Valley w 1960 roku wraz Toimim Alatalo, Eero Mäntyrantą i Väinö Huhtalą wywalczył swój drugi z rzędu złoty medal w sztafecie 4 × 10 km. Indywidualnie był drugi w biegu na 50 km, ulegając jedynie swemu rodakowi Hämäläinenowi oraz trzeci w biegu na 15 km, w którym wyprzedzili go zwycięzca: Håkon Brusveen z Norwegii oraz drugi na mecie Sixten Jernberg. Zajął także szóste miejsce w biegu na 30 km. Łącznie zdobył więc siedem medali olimpijskich.
Odniósł też duże sukcesy podczas mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym. Na mistrzostwach świata w Falun w 1954 roku Finowie w składzie: August Kiuru, Tapio Mäkelä, Arvo Viitanen i Veikko Hakulinen zwyciężyli w sztafecie. Ponadto Hakulinen wygrał bieg na 15 km, a w biegach na 30 km i 50 km zdobył srebrne medale. W tych dwóch ostatnich startach za każdym razem musiał uznać wyższość Władimira Kuzina ze Związku Radzieckiego. Cztery lata później podczas mistrzostw świata w Lahti wygrał ponownie bieg na 15 km, a na dystansie 50 km był drugi, wyprzedził go jedynie Sixten Jernberg. Co więcej razem z Kalevim Hämäläinenem, Arto Tiainenem i Arvo Viitanenem wywalczył brązowy medal w sztafecie trzeci. Był także szósty w biegu na 30 km. Startował także w mistrzostwach świata w Zakopanem w 1962 roku, gdzie zajął 9. miejsce na 50 km i 19. na 30 km.
Hakulinen zdobył osiem tytułów mistrza Finlandii: w biegu na 50 km w latach 1954, 1957 i 1958 oraz w sztafecie 4 × 10 km w latach 1954, 1960, 1961, 1963 i 1964. Zwyciężał w wielu międzynarodowych zawodach.
Pod koniec kariery zawodniczej startował w biathlonie. Wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Innsbrucku w 1964 roku, gdzie zajął 15. miejsce w biegu na 20 km. Na mistrzostwach świata w Seefeld in Tirol w 1963 roku wspólnie z Anttim Tyrväinenem i Hannu Postim zdobył srebrny medal w drużynie, a indywidualnie był szósty. Na mistrzostwach w Elverum w 1965 roku zajął 31. miejsce indywidualnie i 5. drużynowo.
Hakulinen był bardzo wszechstronnym sportowcem. Oprócz biegów narciarskich i biathlonu uprawiał także: bieg na orientację, narciarski bieg na orientację, bieg przełajowy oraz wioślarstwo. Był wybierany najlepszym sportowcem Finlandii w latach 1952, 1953, 1954 i 1960.
Hakulinen wygrał także biegi na 50 km w latach 1953 i 1955, na 18 km w 1953 roku oraz na 15 km w 1957 roku podczas Holmenkollen ski festival. W 1955 roku za swoje sukcesy w biegach narciarskich został uhonorowany medalem Holmenkollen wraz z trzema Norwegami: królem Haakonem VII, biegaczem narciarskim Hallgeirem Brendenem oraz dwuboistą klasycznym Sverre Stenersenem.
Z zawodu był żołnierzem, dosłużył się stopnia sierżanta. Pracował także jako leśniczy.
Zginął w wypadku samochodowym[1].
Osiągnięcia w biegach narciarskich
Igrzyska olimpijskie
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 20 lutego | 1952 | Oslo | 50 km stylem klasycznym | 3:33:33 h | - | - |
1. | 27 stycznia | 1956 | Cortina d’Ampezzo | 30 km stylem klasycznym | 1:44:06 h | - | - |
4. | 30 stycznia | 1956 | Cortina d’Ampezzo | 15 km stylem klasycznym | 49:39 min | +52 s | Hallgeir Brenden |
2. | 2 lutego | 1956 | Cortina d’Ampezzo | 50 km stylem klasycznym | 2:50:27 h | +1:18 min | Sixten Jernberg |
2. | 4 lutego | 1956 | Cortina d’Ampezzo | Sztafeta 4x10 km[2] | 2:15:30 h | +1:01 min | ZSRR |
6. | 19 lutego | 1960 | Squaw Valley | 30 km stylem klasycznym | 1:51:03.9 h | +2:58.1 min | Sixten Jernberg |
3. | 23 lutego | 1960 | Squaw Valley | 15 km stylem klasycznym | 51:55.5 min | +7.5 s | Håkon Brusveen |
1. | 25 lutego | 1960 | Squaw Valley | Sztafeta 4x10 km[3] | 2:18:45.6 h | - | - |
5. | 27 lutego | 1960 | Squaw Valley | 50 km stylem klasycznym | 2:59:06.3 h | +6:11.7 min | Kalevi Hämäläinen |
Mistrzostwa świata
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
2. | 14 lutego | 1954 | Falun | 30 km stylem klasycznym | 1:50:25 | +0:26 | Władimir Kuzin |
1. | 17 lutego | 1954 | Falun | 15 km stylem klasycznym | 55:26 | - | - |
1. | 20 lutego | 1954 | Falun | Sztafeta 4x10 km[4] | 2:16:47 | - | - |
2. | 21 lutego | 1954 | Falun | 50 km stylem klasycznym | 1:50:25 | +0:08 | Władimir Kuzin |
6. | 2 marca | 1958 | Lahti | 30 km stylem klasycznym | 1:40:03,0 | +1:45,8 | Kalevi Hämäläinen |
1. | 4 marca | 1958 | Lahti | 15 km stylem klasycznym | 48:58,3 | - | - |
3. | 6 marca | 1958 | Lahti | Sztafeta 4x10 km[5] | 2:18:15,0 | +1:08,2 | Szwecja |
2. | 8 marca | 1958 | Lahti | 50 km stylem klasycznym | 2:56:21,9 | +1:17,8 | Sixten Jernberg |
19. | 18 lutego | 1962 | Zakopane | 30 km stylem klasycznym | 1:52:39,4 | +7:35,2 | Sixten Jernberg |
9. | 24 lutego | 1962 | Zakopane | 50 km stylem klasycznym | 3:03:48,5 | +5:46,6 | Sixten Jernberg |
Osiągnięcia w biathlonie
Igrzyska olimpijskie
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Strzelanie | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
15. | 4 lutego | 1964 | Innsbruck | Bieg indywidualny | 1:20:26.8 h | +11:11.1 min | 6 | Władimir Miełanjin |
Mistrzostwa świata
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Strzelanie | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
6. | 3 lutego | 1963 | Seefeld in Tirol | Bieg indywidualny | 1:32:06.8 h | +5:06.9 min | 12 | Władimir Miełanjin |
2. | ? | 1963 | Seefeld in Tirol | Sztafeta[6] | 4:45:56.7 h | +5.8 s | 10 | ZSRR |
31. | 20 lutego | 1965 | Elverum | Bieg indywidualny | 1:23:34.9 h | ? | ? | Olav Jordet |
5. | ? | 1965 | Elverum | Sztafeta | 4:45:56.7 h | ? | ? | ZSRR |
Linki zewnętrzne
- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Veikko Hakulinen Biography and Olympic Results. Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2010-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-23)]. (ang.).
Przypisy
- ↑ Veikko Hakulinen Dies in Road Accident. noc.fi, 2003-10-28. [dostęp 2013-10-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-19)]. (ang.).
- ↑ Skład drużyny: August Kiuru, Jorma Kortelainen, Arvo Viitanen, Veikko Hakulinen
- ↑ Skład drużyny: Toimi Alatalo, Eero Mäntyranta, Väinö Huhtala, Veikko Hakulinen
- ↑ Skład drużyny: August Kiuru, Tapio Mäkelä, Arvo Viitanen, Veikko Hakulinen
- ↑ Skład drużyny: Kalevi Hämäläinen, Arto Tiainen, Arvo Viitanen, Veikko Hakulinen
- ↑ Skład drużyny: Antti Tyrväinen, Hannu Posti, Veikko Hakulinen
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Cross country skiing
Flaga Finlandii
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a gold medal, based on Olympic rings.svg.
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Draw of a silver medal, based in Olympic rings.svg.
- The joining of the rings is not correct drawn.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a bronze medal, based on Olympic rings.svg.
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Srebrny medal FIS
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Złoty medal FIS
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Brązowy medal FIS
Olympic Movement flag
Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.
- Colors as per http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
- blue: PMS 3005C
- yellow: PMS 137C
- black: PMS 426C
- green: PMS 355C
- red: PMS 192C
- Dimensions of the rings taken from http://fairspielen.de/wp-content/uploads/2015/09/Annexe-3-Olympism_and_the_Olympic_Symbol_-_Principles_and_Usages_Guide-1.pdf
Autor: Harri Ahola (Harria), Licencja: CC BY-SA 3.0
Veikko Hakulinen in Valkeakoski in 1978