Velasio De Paolis
| Kardynał diakon | |||
 | |||
| |||
| Kraj działania | |||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 19 września 1935 | ||
| Data i miejsce śmierci | 9 września 2017 | ||
| Miejsce pochówku | |||
| Przewodniczący Prefektury Ekonomicznych Spraw Stolicy Apostolskiej | |||
| Okres sprawowania | 2008–2011 | ||
| Wyznanie | |||
| Kościół | |||
| Inkardynacja | |||
| Śluby zakonne | 4 października 1958 | ||
| Prezbiterat | 18 marca 1961 | ||
| Nominacja biskupia | 30 grudnia 2003 | ||
| Sakra biskupia | 21 lutego 2004 | ||
| Kreacja kardynalska | 20 listopada 2010 | ||
| Kościół tytularny | Gesù Buon Pastore alla Montagnola | ||
| Data konsekracji | 21 lutego 2004 |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Miejsce | |
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Velasio De Paolis CS (ur. 19 września 1935 w Sonnino, zm. 9 września 2017 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, kardynał, przewodniczący Prefektury Ekonomicznych Spraw Stolicy Apostolskiej w latach 2008–2011.
Życiorys
Prezbiterat
Święcenia kapłańskie przyjął 18 marca 1961. Doktoryzował się z prawa kanonicznego na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim oraz zdobył licencjat z teologii na Angelicum. W latach 1965–1970 był wykładowcą wydziału teologicznego w Piacenzy, a następnie został rektorem głównej uczelni Misjonarzy św. Karola Boromeusza w Rzymie oraz wikariuszem prowincjalnym zakonu. Od 1974 był prokuratorem generalnym skalabrynian. W 1971 został wykładowcą Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego. Od 1988 był profesorem na Papieskim Uniwersytecie Urbaniana, a od 1997 dziekanem wydziału prawa kanonicznego.
Episkopat
30 grudnia 2003 został mianowany przez Jana Pawła II sekretarzem Sygnatury Apostolskiej oraz biskupem tytularnym diecezji Thélepte[1]. Sakry biskupiej 21 lutego 2004 udzielił mu w watykańskiej bazylice św. Piotra Sekretarz Stanu kard. Angelo Sodano. 12 kwietnia 2008 został mianowany przewodniczącym Prefektury Ekonomicznych Spraw Stolicy Apostolskiej[2]. 9 lipca 2010 Benedykt XVI mianował go delegatem ds. Legionu Chrystusa o bardzo szerokim zakresie władzy wobec zgromadzenia.
20 października 2010 znalazł się na ogłoszonej przez papieża liście nowych kardynałów[3]. Kreowany kardynałem na konsystorzu 20 listopada 2010[4].
21 września 2011 papież przyjął rezygnację kardynała z pełnionego stanowiska. Jego następcą został arcybiskup Giuseppe Versaldi[5].
Brał udział w konklawe 2013, które wybrało papieża Franciszka. 19 września 2015 w związku z ukończeniem 80 lat utracił prawo do czynnego udziału w przyszłych konklawe.
Zmarł w Rzymie 9 września 2017[6].
Przypisy
- ↑ RINUNCIA DEL SEGRETARIO DEL SUPREMO TRIBUNALE DELLA SEGNATURA APOSTOLICA E NOMINA DEL SUCCESSORE (wł.). 2003-12-30. [dostęp 2019-10-31].
- ↑ RINUNCIA DEL PRESIDENTE DELLA PREFETTURA DEGLI AFFARI ECONOMICI DELLA SANTA SEDE E NOMINA DEL SUCCESSORE (wł.). 2008-04-12. [dostęp 2019-10-31].
- ↑ ANNUNCIO DI CONCISTORO PER LA CREAZIONE DI NUOVI CARDINALI, 20.10.2010 (wł.). 2010-10-20. [dostęp 2019-10-31].
- ↑ Odbył się konsystorz. ekai.pl, 2010-11-20. [dostęp 2019-10-31].
- ↑ RINUNCIA DEL PRESIDENTE DELLA PREFETTURA DEGLI AFFARI ECONOMICI DELLA SANTA SEDE E NOMINA DEL SUCCESSORE (wł.). 2011-09-21. [dostęp 2019-10-31].
- ↑ Rzym: zmarł kard. Velasio De Paolis. Deon.pl, 9 września 2017. [dostęp 2017-09-09].
Bibliografia
- Velasio De Paolis w bazie catholic-hierarchy.org (ang.) [dostęp 2019-10-31]
- Sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy (ang.)
Media użyte na tej stronie
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5
Coat of arms of the Italian Cardinal Velasio de Paolis.