Venatio

Ten artykuł od 2019-07 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł. (Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające). Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Medalion z brązu przedstawiający venatio: mężczyznę walczącego z dzikim zwierzęciem.

Venatio – walka z niedźwiedziem.

Venatio (łac. polowanie) – forma rozrywki organizowanej w rzymskich amfiteatrach polegającej na polowaniu i zabijaniu dzikich zwierząt^[1].

Dzikie drapieżniki sprowadzano do Rzymu z głębi cesarstwa rzymskiego. Venatio odbywały się w godzinach porannych przed główną atrakcją dnia – popołudniowymi pojedynkami gladiatorów. Organizowano je na Forum Romanum, Saepta Julia i w Circus Maximus, chociaż żadne z tych miejsc nie mogło zapewnić tłumom widzów ochrony przed wystawianymi dzikimi zwierzętami.

Podejmowano specjalne środki ostrożności dla zapobieżenia ucieczce zwierząt z areny – montowano barierki i kopano rowy. Bardzo nielicznym zwierzętom udawało się przeżyć venatio, choć czasem ofiarą padał też bestiarius – gladiator wyszkolony do walki ze zwierzętami. Nawet tysiąc dzikich zwierząt mogło zginąć w ciągu jednego dnia. Podczas igrzysk zorganizowanych przez cesarza Trajana z okazji objęcia władzy zostało zabitych ok. 9000 zwierząt.

Wykorzystywane w venatio zwierzęta były na ogół dzikimi drapieżnikami, chociaż zdarzały się wyjątki. Popularne były lwy, tygrysy, słonie, niedźwiedzie, jelenie, dzikie kozy, psy i wielbłądy. Niektóre zwierząta tresowano, by zamiast walczyć pokazywały sztuczki.

Najpopularniejszy ze względu na nieokiełznaną dzikość był lew. Juliusz Cezar użył w Circus Maximus 400 lwów sprowadzonych głównie z północnej Afryki i Syrii. Egzotyczność zwierząt zwiększała atrakcyjność tych widowisk. Wyobrażenie lwa jako symbolu dzikości funkcjonowało nie tylko na arenie – rzeźby przedstawiające lwa pożerającego swą ofiarę umieszczano też na nagrobkach jako symbol tragicznej śmierci.

Pozyskiwanie zwierząt z odległych zakątków imperium było świadectwem bogactwa i władzy okazywanym przez cesarza wobec mieszkańców Rzymu, a także dowodem zwierzchnictwa imperium nad światem ludzi i zwierząt. Dla wielu Rzymian była to również szczególna okazja obejrzenia egzotycznych zwierząt.

Przypisy