Venus Williams

Venus Williams

Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	17 czerwca 1980 Lynwood
Wzrost	185 cm
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	31 października 1994
Zakończenie kariery	aktywna
Trener	Richard Williams, Oracene Price
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	49
Najwyżej w rankingu	1 (25 lutego 2002)
Australian Open	F (2003, 2017)
Roland Garros	F (2002)
Wimbledon	W (2000, 2001, 2005, 2007, 2008)
US Open	W (2000, 2001)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	22
Najwyżej w rankingu	1 (7 czerwca 2010)
Australian Open	W (2001, 2003, 2009, 2010)
Roland Garros	W (1999, 2010)
Wimbledon	W (2000, 2002, 2008, 2009, 2012, 2016)
US Open	W (1999, 2009)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone Igrzyska olimpijskie złoto Sydney 2000 tenis ziemny (gra pojedyncza) złoto Sydney 2000 tenis ziemny (gra podwójna) złoto Pekin 2008 tenis ziemny (gra podwójna) złoto Londyn 2012 tenis ziemny (gra podwójna) srebro Rio de Janeiro 2016 tenis ziemny (gra mieszana)
Strona internetowa

Venus Ebony Starr Williams (ur. 17 czerwca 1980 w Lynwood) – amerykańska tenisistka, zwyciężczyni siedmiu turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej, zdobywczyni niekalendarzowego Wielkiego Szlema w grze podwójnej (wraz z Sereną), podwójna mistrzyni olimpijska z Sydney (2000) (gra pojedyncza i podwójna) oraz mistrzyni olimpijska w grze podwójnej z Pekinu (2008) i Londynu (2012).

Starsza siostra tenisistki Sereny Williams. W 2021 roku miał premierę film biograficzny King Richard. Zwycięska rodzina, który skupiał się na historii ojca Venus, Richarda Williamsa, i jego rodziny^[1].

Kariera

1994-1997

Debiutowała w cyklu zawodowym jesienią 1994, kilka tygodni po swojej rówieśniczce, Martinie Hingis. Już w swoim pierwszym turnieju – w Oakland – dotarła do II rundy, gdzie była bliska pokonania ówczesnej wiceliderki rankingu światowego Sánchez Vicario.

Od początku kariery zwracała uwagę atletycznym przygotowaniem (pod kierunkiem ojca Richarda) i agresywnym stylem gry. Sezonem przełomowym był 1997, kiedy po raz pierwszy dotarła do finału turnieju wielkoszlemowego, US Open 1997. Po dramatycznym półfinale z Iriną Spîrleą (w którym obroniła dwie piłki meczowe), przegrała następny, decydujący mecz turnieju z Hingis 0:6, 4:6. Była pierwszą nierozstawioną finalistką US Open od 1958, a także pierwszą finalistką od 1978 (od czasu Pam Shriver), która dotarła tak daleko w debiucie.

Nieco wcześniej debiutowała także na Wimbledonie 1997, ale tam poszło jej znacznie gorzej: przegrała w I rundzie z Magdaleną Grzybowską, dla której było to jedno z najbardziej spektakularnych osiągnięć w karierze.

1998-2005

Pierwszy turniej wygrała w 1998 w Oklahoma City. Do lipca 2005 triumfowała w 32 turniejach w grze pojedynczej i w 10 w deblu. Wśród jej trofeów były m.in. Puchar Wielkiego Szlema (1998), Miami (1998, 1999, 2001), Rzym (Italian Open, 1999), Hamburg (1999, 2001). W 2000 wygrała dwa turnieje wielkoszlemowe – Wimbledon i US Open, powtórzyła osiągnięcia rok później. W latach 2002–2003 pięć razy zmierzyła się w finałach wielkoszlemowych z młodszą siostrą Sereną i wszystkie te mecze przegrała. Wspólnie z siostrą wygrywała natomiast turnieje wielkoszlemowe w deblu – French Open 1999 i US Open 1999, Wimbledon 2000, Australian Open 2001, Wimbledon 2002, Australian Open 2003.

W 1998 wygrywała także Australian Open 1998 i French Open 1998 w grze mieszanej, gdzie partnerował jej Justin Gimelstob. Piąty triumf wielkoszlemowy odnotowała w lipcu 2005, wygrywając po raz trzeci Wimbledon; w finale pokonała 4:6, 7:6(4), 9:7 Lindsay Davenport.

Od 1998 była klasyfikowana w czołowej dziesiątce rankingu WTA. W lutym 2002 awansowała na 1. miejsce tego rankingu; wkrótce musiała ustąpić miejsca siostrze.

Po serii kontuzji, na koniec sezonu 2003 wypadła z czołowej dziesiątki. Dwukrotnie wystąpiła w turnieju Masters, zarówno w 1999, jak i 2002 kończąc udział na półfinale.

Jednym z najbardziej udanych występów Venus Williams był start na igrzyskach olimpijskich w Sydney w 2000. Sięgnęła po złoto w grze pojedynczej, a w parze z siostrą także w grze podwójnej. Reprezentowała Stany Zjednoczone także w Pucharze Federacji (1995, 1999, 2003, 2004, 2005).

2006

Venus Williams podczas turnieju w Warszawie

Cały 2006 rok była dręczona przez kontuzję lewego nadgarstka, co spowodowało liczne porażki i wycofania się z turniejów. Jedną z największych sensacji początku sezonu była przegrana w I rundzie Australian Open, gdzie pokonała ją Cwetana Pironkowa. Również o wygraną nad Williams postarała się Agnieszka Radwańska w FORTIS Championships Luxembourg w Luksemburgu. Jednym z najlepszych występów Venus Williams było dotarcie do 1/4 finału French Open 2006, gdzie przegrała z Nicole Vaidišovą, a także 1/4 finału w J&S Cup 2006 w Warszawie, gdzie pokonała między innymi Urszulę Radwańską i Martinę Hingis, by przegrać ze Swietłaną Kuzniecową.

2007

W styczniu, z powodu kontuzji lewego nadgarstka, wycofała się z wielkoszlemowego turnieju Australian Open 2007. Po raz pierwszy w sezonie zagrała w turnieju Regions Morgan Keegan Championships and the Cellular South Cup w Memphis, gdzie rozstawiona została z nr 7. W I rundzie pokonała Akiko Morigami w trzech setach. W II rundzie zwycięstwo odniosła nad Caroline Wozniacki w dwóch setach, a później pokonała Laurę Granville i Ioanę Ralucę Olaru aby w finale zdeklasować sklasyfikowaną na 17. pozycji w rankingu WTA Szachar Pe’er 6:1, 6:1.

W marcu tradycyjnie zrezygnowała z gry w turnieju Pacific Life Open w Indian Wells. Do Miami, na turniej Sony Ericsson Open przyjechała po raz dziewiąty. Jako że zajmowała w rankingu WTA 39. pozycję, a turniej był znakomicie obsadzony nie została rozstawiona i grę musiała rozpocząć już w I rundzie. Pokonała w niej Julianę Fedak 5:7, 2:6. W kolejnym spotkaniu wygrała z rozstawioną z numerem 29 Mariją Kirilenko. W 3. rundzie przegrała z Mariją Szarapową w trzech setach. Wynik ten pozwolił Williams awansować na 32. pozycję w rankingu WTA.

Jej pierwszym kwietniowym występem był turniej drugiej kategorii Bausch & Lomb Championships na wyspie Amelia Island, rozgrywany na zielonej mączce. Nierozstawiona, grę rozpoczęła od zwycięstwa nad Aravane Rezaï 6:1, 6:2. W II rundzie wygrała z nr 4 Patty Schnyder 3:6, 6:3, 6:4. W 1/16 finału wygrała z Meilen Tu w dwu- setach, by w ćwierćfinale zmierzyć się z Tatianą Golovin. Ku zaskoczeniu zgromadzonych kibiców na kameralnym obiekcie otoczonym drzewami, Williams przegrała 2:6, 3:6.

Kolejnym turniejem, w którym wystąpiła, był Family Circle Cup w Charlestonie. Po raz kolejny jako 29. w rankingu WTA, nie zmieściła się wśród rozstawionych tenisistek, i już w I rundzie zmierzyła się z nr 14, Samanthą Stosur. Williams zwyciężyła 6:2, 6:2. W II rundzie pokonała Wasilisę Bardinę 6:2, 6:1. W meczu o ćwierćfinał wygrała z Chan Yung-jan 6:2, 6:1, by w 1/4 pokonać Anabel Medinę Garrigues 6:4, 7:5. W półfinale przegrała się z 5. zawodniczką w rankingu WTA, Jeleną Janković, 6:3, 3:6, 6:7. Mimo porażki, Williams awansowała na 22. miejsce w rankingu WTA.

Tydzień później wystąpiła w I rundzie Pucharze Federacji przeciwko Belgijkom, które osłabione nieobecnością Justine Henin i Kim Clijsters wystąpiły w rezerwowym składzie. W składzie USA obok Venus Williams znalazły się jej siostra Serena Williams, Vania King i Lisa Raymond. Venus Williams zagrała przeciwko Kirsten Flipkens. Pierwszą partię po długiej walce Amerykanka wygrała do pięciu. Drugiego seta wygrała do dwóch. Tego samego dnia Serena Williams podwyższyła wynik meczu na 2:0 pokonując Caroline Maes. W niedzielę Venus Williams zagrała przy wyniku 3:0, bowiem wcześniej Vania King wygrała z Kirsten Flipkens i tym samym zapewniła Amerykankom awans do półfinału. W ostatnim meczu singlowym Amerykanka 6:1, 6:2 pokonała Yaninę Wickmayer. Ostatecznie Amerykanki pokonały Belgijki 5:0.

W maju Williams zagościła na turnieju J&S Cup 2007 w Warszawie, gdzie obok nr 1 Justine Henin, nr 2 Kim Clijsters, i nr 3 Swietłany Kuzniecowej, stawiana była w gronie faworytek turnieju. Mimo 22. miejsca w rankingu WTA nie została rozstawiona. Z Michaëllą Krajicek wygrała 6:4, 6:3. W meczu o 1/4 finału pokonała nr 7 Jelenę Diemientjewą 6:1, 7:6(4). W ćwierćfinale przegrała ze Swietłaną Kuzniecową 6:3, 3:6, 4:6.

Ostatnim sprawdzianem formy przed French Open 2007 był turniej Istanbul Cup rozgrywany w Stambule. Wygrała mecz przeciwko Taccianie Puczak 6:1, 6:2 i do meczu II rundy przeciwko Aravane Rezaï przystępowała jako zdecydowana faworytka, którą niedawno pokonała w turnieju na wyspie Amelia Island, a jednak przegrała ten mecz.

Na French Open 2007 po raz kolejny nie miała szczęścia w losowaniu, ponieważ została rozlosowana w mocnej ćwiartce z takimi zawodniczkami jak nr 4 Jelena Janković, nr 6 Nicole Vaidišová, nr 11 Nadia Pietrowa i nr 13 Jelena Diemientjewa. W pierwszym meczu wygrała z grająca z „dziką kartą” Alizé Cornet 6:4, 6:3. W II rundzie wygrała z Ashley Harkleroad 6:1, 7:6(6), gdzie w trakcie meczu poprawiła swój rekord w szybkości serwisu: 206 km/h (najszybszy serwis jaki odnotowano przez WTA to Brendy Schultz-McCarthy 209 km/h w Cincinnati, ale rekord jest uznawany za nieoficjalny, ponieważ miał miejsce podczas eliminacji). W III rundzie przegrała z Jeleną Janković 4:6, 6:4, 1:6, trzeci raz z rzędu.

W czerwcu zagrała na Wimbledonie 2007, w wieloszlemowym turnieju, gdzie triumfowała trzykrotnie w latach: 2000, 2001 i 2005. Podczas turnieju obie siostry Williams po raz pierwszy zagrały rakietami wysadzanymi złotem. Dla Venus Williams przygotowano białą rakietę limitowanej edycji Wilson Factor Experimental, natomiast dla Sereny czarną wersję tego modelu. Obie ramy przyozdobione były elementami wykonanymi z 22-karatowego złota. Po raz kolejny najstarszy turniej tenisowy okazał się bardzo szczęśliwy dla Venus Williams. Już w pierwszym meczu, rozgrywanym na korcie nr 2, tzw. „cmentarzu gwiazd”, ponieważ przegrywali na nim m.in. Andre Agassi i Pete Sampras, była o krok od porażki z Ałłą Kudriawcewą. Po pierwszym secie przegranym przez Williams 2:6, nie popełniała tak wielu błędów w drugim, i wyrównała stan meczu, wygrywając 6:3. Decydujący set wygrała 7:5. W meczu II rundy przeciwko Hanie Šromovej, Williams dominowała, zwyciężając 6:2, 6:2. III runda okazała się najtrudniejszym spotkaniem dla Williams w całym turnieju: pokonała w niej Akiko Morigami 6:2, 3:6, 7:5. W meczu IV rundy rozgromiła nr 2 Mariję Szarapową 6:1, 6:3, rewanżując się tym samym za porażkę w tegorocznym turnieju Sony Ericsson Open w Miami. W ćwierćfinale pokonała nr 5, Swietłanę Kuzniecową 6:3, 6:4, rewanżując się za porażkę w Warszawie. W półfinale pokonała finalistkę French Open 2007, Anę Ivanović 6:2, 6:4. Tym samym, po raz szósty w karierze awansowała do finału Wimbledonu. Finał z nieoczekiwaną rywalką, nr 18 Marion Bartoli, która w półfinale pokonała rozstawioną z nr 1 Justine Henin, był jednostronnym widowiskiem. Wygrała 6:4, 6:1, i tym samym po raz czwarty mistrzostwo Wimbledonu i awans z 31. miejsca na 17. pozycję w rankingu WTA.

W US Open 2007 dotarła do półfinału, gdzie przegrała z Justine Henin. Tym samym nie pomściła swojej siostry Sereny, która przegrała z Henin w ćwierćfinale. W poprzednich rundach Venus Williams pokonała m.in. Anę Ivanović i Jelenę Janković.

36 zwycięstwo turniejowe w singlu odniosła w Seulu, pokonując w finale Mariję Kirilenko 6:3, 1:6, 6:4. W ćwierćfinale tej imprezy Venus pokonała Martę Domachowską 6:2, 6:3.

2008

Sezon rozpoczęła od pokazowego turnieju, w którym pokonała Mariję Szarapową. Następnie wystąpiła w Australian Open, gdzie w IV rundzie pokonała Martę Domachowską 6:4, 6:4. W ćwierćfinale przegrała z Aną Ivanović 6:7, 4:6 (mimo prowadzenia w drugim secie 3-0). W turnieju deblowym wspólnie ze swoją siostrą Sereną, dotarły do ćwierćfinału imprezy.

W Qatar Total Open w Dosze dotarła do 3. rundy, w której przegrała ze Słowaczką Dominiką Cibulkovą 3:6, 3:6. Zagrała tam także w deblu z Dunką Caroline Wozniacki, jednakże odpadły w 2 rundzie. Występu w Regions Morgan Keegan Championships and The Cellular South Cup w hali na twardym korcie w Memfis Amerykanka nie zaliczy do udanych. Przegrała w pierwszej rundzie z Czeszką Petrą Kvitovą 6:2, 4:6, 3:6. W Canara Bank Bangalore Open bez straty seta dotarła do ćwierćfinału, w którym starła się z Rosjanką Wierą Zwonariową. Venus wygrała w dwóch setach. W półfinale zmierzyła się ze swoją młodszą siostrą Sereną. Pierwszego seta wygrała Serena 6:3, drugiego w tym samym stosunku Venus. O zwycięstwie zadecydował tie-break trzeciego seta, w którym Venus uległa młodszej siostrze 4-7. W turnieju Sony Ericsson Open na Florydzie odpadła w ćwierćfinale po porażce z Rosjanką Swietłaną Kuzniecową 4:6, 4:6. W Rzymie po raz kolejny osiągnęła 1/4 finału, ulegając Serbce Jelenie Janković 7:5, 2:6, 3:6. We French Open odpadła w 3. rundzie po porażce z Włoszką Flavią Pennettą.

Pierwszym wygranym turniejem Venus w 2008 roku okazał się Wimbledon. Amerykanka nie straciła w nim ani jednego seta. Zwyciężyła z: Naomi Cavaday, Anne Keothavong, Maríą José Martínez Sánchez, Alisą Klejbanową, Tamarine Tanasugarn oraz Jeleną Diemientjewą. W finale pokonała swoją młodszą siostrę 7:5, 6:4. Tym samym odniosła piąte zwycięstwo na kortach Wimbledonu, drugi raz drugie z rzędu. Ponadto w pojedynku finałowym Venus zaserwowała piłkę, która osiągnęła prędkość 208 km/h. Jest to oficjalny rekord świata, jeśli chodzi o szybkość zaserwowanej piłki w londyńskim turnieju.

Na Igrzyskach Olimpijskich w 2008 roku wraz z Sereną Williams zdobyły złoty medal w deblu.

Wygrała też kończący sezon turniej mistrzyń WTA Sony Ericsson Championship w Dosze. Było to jej pierwsze zwycięstwo w karierze w turnieju tej rangi. Zabrakło w nim obrończyni tytułu, Justine Henin, która w maju tego roku ogłosiła zakończenie tenisowej kariery. W drodze po tytuł i milion dolarów Venus pokonała w „grupie kasztanowej” Dinarę Safinę, Jelenę Diemientjewą i swoją młodszą siostrę Serenę, następnie w półfinale Jelenę Janković, a w finale Wierę Zwonariową.

2009

Będąc rozstawioną z numerem 6. dotarła do drugiej rundy Australian Open, przegrywając z nierozstawioną Carlą Suarez Navarro. W grze deblowej wywalczyła tytuł w parze z siostrą Sereną. W lutym wygrała turniej w Dubaju po czym awansowała na piątą pozycję w rankingu WTA, oraz turniej w Acapulco.

Dotarła do dwóch półfinałów w Miami, gdzie przegrała w trzech setach z Sereną i w Rzymie, przegrywając z Safiną. W obydwóch po drodze eliminowała Agnieszkę Radwańską.

Odpadła w trzeciej rundzie French Open po porażce z Ágnes Szávay 0:6, 4:6. Jako obrończyni tytułu z Londynu, dotarła do ostatniej fazy. W finale Wimbledonu przegrała z Sereną 6:7, 2:6. Następnie doszła do finału w Stanford, gdzie uległa Marion Bartoli 2:6, 7:5, 4:6. W Cincinnati doszła do III rundy, gdzie przegrała z Flavią Pennettą 6:7, 4:6. W turnieju Rogers Cup odpadła w II rundzie, ulegając Katerynie Bondarenko 6:1, 5:7, 4:6. Na US Open doszła do IV rundy, przegrywając późniejszej zwyciężczyni, Kim Clijsters 0:6, 6:0, 4:6. W Tokio, w II rundzie uległa Anastasiji Pawluczenkowej, zaś tydzień później w Pekinie, podczas China Open, znów w II rundzie uległa Pawluczenkowej 6:3, 1:6, 4:6. W turnieju kończącym sezon 2009 doszła do finału, w którym przegrała z Sereną. Sezon 2009 zakończyła na 6. miejscu w rankingu WTA.

2010

W Australian Open, jako rozstawiona z „piątką” doszła do ćwierćfinału, ulegając Li Na. Po Australian Open obroniła tytuł w Dubaju wygrywając w finale z Wiktoryją Azaranką 6:3, 7:5. Następnie wygrała turniej w Acapulco. W Miami, jako że była zawodniczką rozstawioną w pierwszej rundzie otrzymała „wolny los”. W II rundzie wygrała z Soraną Cirsteą 6:4, 6:3, zaś w trzeciej z Robertą Vinci 6:1, 6:4, w IV rundzie spotkała się z Danielą Hantuchovą i wygrała 1:6, 7:5, 6:4. W ćwierćfinale spotkała się z Agnieszką Radwańską, gdzie wygrała 6:3, 6:1. W półfinale wygrała z Marion Bartoli 6:3, 6:4. W finale została pokonana przez Kim Clijsters 2:6, 1:6. W ćwierćfinale turnieju w Rzymie przegrała 0:6, 1:6 z Jeleną Janković Podczas turnieju w Madrycie, w parze z siostrą Sereną Williams, wygrały turniej w deblu, zaś w grze pojedynczej przegrała w finale z Aravane Rezaï 2:6, 5:7. W turnieju French Open została rozstawiona z numerem 2, ale odpadła w IV rundzie z Nadią Pietrową 4:6, 3:6, z kolei w deblu wygrała ze swoją siostrą Sereną Williams swój 11 turniej wielkoszlemowy. Na Wimbledonie odpadła nieoczekiwanie w ćwierćfinale przegrywając z Cwetaną Pironkową 2:6, 3:6 (Bułgarka była wówczas sklasyfikowana na 82. miejscu w rankingu). Venus, wraz z siostrą Sereną, broniła tytułu w grze podwójnej, jednak odpadły one w ćwierćfinale, ulegając patrze rosyjskiej Jelena Wiesnina – Wiera Zwonariowa. Po Wimbledonie starsza z sióstr Williams spadła na 4. pozycję w rankingu.

Z powodu kontuzji kolana Williams opuściła wszystkie turnieje US Open Series. Pod znakiem zapytania stał także jej występ w US Open, lecz ostatecznie Williams wróciła do zdrowia. Amerykanka bez problemów doszła do czwartej rundy. W następnych dwóch spotkaniach bez straty seta pokonała Szachar Pe’er oraz Franscescę Schiavone. W półfinale Venus zmierzyła się z broniącą tytułu Kim Clijsters. Williams wygrała pierwszego seta, lecz ostatecznie przegrała cały mecz 6:4, 6:7(2), 4:6. Z powodu kontuzji stopy, w Nowym Jorku nie grała Serena, więc Venus nie broniła tytułu mistrzowskiego w deblu.

Po US Open Amerykance odnowiła się kontuzja kolana, przez którą nie zagrała już do końca sezonu żadnego meczu i zmuszona była do wycofania się z WTA Tour Championships oraz z finału Pucharu Federacji, w którym to Venus miała zagrać przeciwko Włoszkom. Venus Williams, grając zaledwie 9 turniejów w sezonie, na koniec 2010 roku uplasowała się na 5. miejscu w rankingu singlowym, oraz na 11. w rankingu deblowym.

2011

Z powodu przedłużającej się kontuzji, Amerykanka nie wzięła również udziału w turnieju Roland Garros; był to pierwszy turniej Wielkiego Szlema od czasów US Open z 2003 roku, w którym żadna z sióstr Williams nie zagrała.

Jednocześnie rozpoznano u Williams chorobę autoimmunologiczną – zespół Sjögrena. W związku z tym postanowiła przejść na weganizm^[2][3].

2012

Venus Williams serwuje na Roland Garros.

Na przełomie czerwca i lipca triumfowała w wielkoszlemowym Wimbledonie w grze podwójnej kobiet, gdzie występowała razem z siostrą, Sereną. W finałowym pojedynku pokonały Andreę Hlaváčkovą i Lucie Hradecką 7:5, 6:4.

W grze podwójnej podczas zawodów organizowanych z okazji XXX Letnich Igrzysk Olimpijskich uczestniczyła razem z siostrą. Razem zdobyły trzeci złoty medal igrzysk olimpijskich w rozgrywkach deblowych. W finale pokonały ponownie Andreę Hlaváčkovą i Lucie Hradecką wynikiem 6:4, 6:4. W sierpniu podczas turnieju w Cincinnati Amerykanka odpadła w półfinale, przegrywając z Chinką Li Na 5:7, 6:3, 1:6. Był to jej pierwszy od dwóch lat mecz o wejście do finału turnieju w grze pojedynczej. W październiku zwyciężyła w zawodach singlowych w Luksemburgu, gdzie w finale pokonała Monicę Niculescu wynikiem 6:2, 6:3.

2013

Sezon 2013 Venus Williams rozpoczęła od wielkoszlemowego turnieju Australian Open, gdzie została rozstawiona z numerem dwudziestym piątym. W pierwszym meczu wygrała z Galiną Woskobojewą 6:1, 6:0, w następnej rundzie zwyciężyła Alizé Cornet 6:3, 6:3. W trzecim meczu Amerykanka uległa Marii Szarapowej 1:6, 3:6. W rywalizacji deblistek razem ze swoją siostrą osiągnęły ćwierćfinał zawodów.

We Florianopolis najwyżej rozstawiona Amerykanka w pierwszej rundzie pokonała Mirjanę Lučić-Baroni, w drugiej Garbiñe Muguruzę, a w ćwierćfinale Magdalénę Rybárikovą. W półfinale uległa Oldze Puczkowej 6:4, 4:6, 5:7. W Miami w drugiej rundzie pokonała Kimiko Date-Krumm 7:6(3), 3:6, 6:4, ale kolejne spotkanie oddała walkowerem Sloane Stephens. W Charleston ponownie osiągnęła półfinał. Swój udział rozpoczęła od zwycięstw nad Móniką Puig i Varvarą Lepchenko, a w ćwierćfinale zwyciężyła z Madison Keys. W meczu półfinałowym zmierzyła się ze swoją młodszą siostrą, z którą przegrała 1:6, 2:6.

W Rzymie przegrała w pierwszej rundzie z Laurą Robson 3:6, 2:6. W przypadku wygranej, przeciwniczką Amerykanki byłaby jej siostra. Na French Open przegrała w pierwszej rundzie z Urszulą Radwańską 6:7(5), 7:6(4), 4:6. Mecz pierwszej rundy debla siostry oddały walkowerem. Z udziału w Wimbledonie zrezygnowała^[4].

Pierwszy mecz po przerwie rozegrała w Toronto. Przegrała w pierwszej rundzie z Kirsten Flipkens 6:0, 4:6, 2:6. W Cincinnati awansowała do drugiej rundy. Podczas US Open pokonała w pierwszej rundzie Flipkens 6:1, 6:2, natomiast w kolejnym meczu uległa Zheng Jie 3:6, 6:2, 6:7(5). W grze podwójnej siostry Williams osiągnęły półfinał.

Kolejnym turniejem, w którym Amerykanka wzięła udział, były zawody WTA Premier 5 w Tokio. Awansowała w nich do półfinału, pokonując wcześniej m.in. w drugiej rundzie najwyżej rozstawioną Azarankę 6:2, 6:4. W meczu o finał przegrała z Petrą Kvitovą wynikiem 6:3, 3:6, 6:7(2). Udział w rozgrywkach w Pekinie, tak jak wszystkie półfinalistki z Tokio, rozpoczęła od drugiej rundy. Przegrała w niej z Sabine Lisicki 1:6, 2:6. W zawodach debla, do których Williams otrzymały dziką kartę, przegrały w pierwszym meczu.

2014

Venus Williams rozpoczęła sezon 2014 od udziału w zawodach w Auckland. Osiągnęła w nich finał, w którym przegrała z Aną Ivanović 2:6, 7:5, 4:6. Z Australian Open odpadła po spotkaniu pierwszej rundy, w którym lepsza okazała się Jekatierina Makarowa.

Następnie uległa Petrze Kvitovej w drugiej rundzie zawodów w Dosze. W finale Dubaju pokonała Alizé Cornet – półfinałową przeciwniczkę swojej siostry – wynikiem 6:3, 6:0.

Williams osiągnęła również finał w Montrealu, w którym przegrała z Agnieszką Radwańską. Zakończyła sezon na miejscu 19.

2015

W Auckland tym razem wygrała finał (z Caroline Wozniacki). W Dosze doszła do półfinału. Jesienią zwyciężyła w turniejach chińskich w Wuhanie i Zhuhai. Pozwoliło jej to zakończyć rok na 7. pozycji.

2016

Podczas okresu gry na kortach australijskich nie wygrała żadnego meczu, ale dwukrotnie triumfowała podczas starcia z Polską w ramach Pucharu Federacji. Następnie wygrała zawody w Kaohsiung, jednak w Indian Wells i Miami przegrywała na samym początku. Po słabych występach na kortach ziemnych osiągnęła półfinał Wimbledonu, w którym musiała uznać wyższość Angelique Kerber. W Stanford dotarła do finału, z kolei w Montrealu i na igrzyskach olimpijskich nie odniosła sukcesów. Na US Open przegrała w tie-breaku decydującego seta w czwartej rundzie z Plíškovą.

2017

W Australian Open doszła do finału, w którym przegrała ze swoją siostrą. W Miami pokonała Kuzniecową i Kerber, ale w półfinale uległa Koncie. Zrewanżowała się jej w Rzymie oraz na Wimbledonie, w którym osiągnęła finał, ulegając w nim Garbiñe Muguruzie. Dotarła do półfinału US Open, w którym przegrała ze zdobywczynią tytułu Sloane Stephens.

Życie prywatne

W 2011 roku wykryto u niej zespół Sjögrena, tj. chorobę autoimmunologiczną. Przeszła wówczas na dietę wegańską, którą stosuje do tej pory. Jej siostra, Serena, także zmieniła nawyki żywieniowe i stosuje dietę roślinną^[5][6][7].

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

      F, przegrana w finale

      SF, przegrana w półfinale

      QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej

Występy w grze podwójnej

Występy w grze mieszanej

Finały turniejów WTA

Gra pojedyncza 83 (49–34)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	6 września 1997	US Open	Twarda	Martina Hingis	0:6, 4:6
Finalistka	2.	17 stycznia 1998	Sydney	Twarda	Arantxa Sánchez Vicario	1:6, 3:6
Zwyciężczyni	1.	1 marca 1998	Oklahoma	Twarda	Joannette Kruger	6:3, 6:2
Zwyciężczyni	2.	29 marca 1998	Miami	Twarda	Anna Kurnikowa	2:6, 6:4, 6:1
Finalistka	3.	10 maja 1998	Rzym	Ceglana	Martina Hingis	2:6, 6:3, 2:6
Finalistka	4.	2 sierpnia 1998	Stanford	Twarda	Lindsay Davenport	4:6, 7:5, 4:6
Zwyciężczyni	3.	4 października 1998	Monachium	Twarda (hala)	Patty Schnyder	6:2, 3:6, 6:2
Finalistka	5.	18 października 1998	Zurych	Dywanowa (hala)	Lindsay Davenport	5:7, 3:6
Finalistka	6.	21 lutego 1999	Hanower	Dywanowa (hala)	Jana Novotná	4:6, 4:6
Zwyciężczyni	4.	28 lutego 1999	Oklahoma	Twarda (hala)	Amanda Coetzer	6:4, 6:0
Zwyciężczyni	5.	28 marca 1999	Miami	Twarda	Serena Williams	6:1, 4:6, 6:4
Zwyciężczyni	6.	2 maja 1999	Hamburg	Ceglana	Mary Pierce	6:0, 6:3
Zwyciężczyni	7.	9 maja 1999	Rzym	Ceglana	Mary Pierce	6:4, 6:2
Finalistka	7.	1 sierpnia 1999	Stanford	Twarda	Lindsay Davenport	6:7(1), 2:6
Finalistka	8.	8 sierpnia 1999	San Diego	Twarda	Martina Hingis	4:6, 0:6
Zwyciężczyni	8.	28 sierpnia 1999	New Haven	Twarda	Lindsay Davenport	6:2, 7:5
Finalistka	9.	3 października 1999	Monachium	Twarda (hala)	Serena Williams	1:6, 6:3, 3:6
Zwyciężczyni	9.	17 października 1999	Zurych	Twarda (hala)	Martina Hingis	6:3, 6:4
Zwyciężczyni	10.	8 lipca 2000	Wimbledon	Trawiasta	Lindsay Davenport	6:3, 7:6(3)
Zwyciężczyni	11.	30 lipca 2000	Stanford	Twarda	Lindsay Davenport	6:1, 6:4
Zwyciężczyni	12.	6 sierpnia 2000	San Diego	Twarda	Monica Seles	6:0, 6:7(3), 6:3
Zwyciężczyni	13.	26 sierpnia 2000	New Haven	Twarda	Monica Seles	6:2, 6:4
Zwyciężczyni	14.	9 września 2000	US Open	Twarda	Lindsay Davenport	6:4, 7:5
Zwyciężczyni	15.	1 października 2000	Sydney	Twarda	Jelena Diemientjewa	6:2, 6:4
Finalistka	10.	22 października 2000	Linz	Dywanowa (hala)	Lindsay Davenport	4:6, 6:3, 2:6
Zwyciężczyni	16.	31 marca 2001	Miami	Twarda	Jennifer Capriati	4:6, 6:1, 7:6(4)
Zwyciężczyni	17.	6 maja 2001	Hamburg	Ceglana	Meghann Shaughnessy	6:3, 6:0
Zwyciężczyni	18.	7 lipca 2001	Wimbledon	Trawiasta	Justine Henin	6:1, 3:6, 6:0
Zwyciężczyni	19.	5 sierpnia 2001	San Diego	Twarda	Monica Seles	6:2, 6:3
Zwyciężczyni	20.	25 sierpnia 2001	New Haven	Twarda	Lindsay Davenport	7:6(6), 6:4
Zwyciężczyni	21.	8 września 2001	US Open	Twarda	Serena Williams	6:2, 6:4
Zwyciężczyni	22.	6 stycznia 2002	Gold Coast	Twarda	Justine Henin	7:5, 6:2
Zwyciężczyni	23.	10 lutego 2002	Paryż	Dywanowa (hala)	Jelena Dokić	walkower
Zwyciężczyni	24.	17 lutego 2002	Antwerpia	Dywanowa (hala)	Justine Henin	6:3, 5:7, 6:3
Zwyciężczyni	25.	14 kwietnia 2002	Amelia Island	Ceglana	Justine Henin	2:6, 7:5, 7:6(5)
Finalistka	11.	5 maja 2002	Hamburg	Ceglana	Kim Clijsters	6:1, 3:6, 4:6
Finalistka	12.	9 czerwca 2002	French Open	Ceglana	Serena Williams	5:7, 3:6
Finalistka	13.	7 lipca 2002	Wimbledon	Trawiasta	Serena Williams	6:7(4), 3:6
Zwyciężczyni	26.	28 lipca 2002	Stanford	Twarda	Kim Clijsters	6:3, 6:3
Zwyciężczyni	27.	4 sierpnia 2002	San Diego	Twarda	Jelena Dokić	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	28.	23 sierpnia 2002	New Haven	Twarda	Lindsay Davenport	7:5, 6:0
Finalistka	14.	8 września 2002	US Open	Twarda	Serena Williams	4:6, 3:6
Finalistka	15.	26 stycznia 2003	Australian Open	Twarda	Serena Williams	6:7(4), 6:3, 4:6
Zwyciężczyni	29.	16 lutego 2003	Antwerpia	Dywanowa (hala)	Kim Clijsters	6:2, 6:4
Finalistka	16.	4 maja 2003	Warszawa	Ceglana	Amélie Mauresmo	7:6(6), 0:6, 0:3 krecz
Finalistka	17.	6 lipca 2003	Wimbledon	Trawiasta	Serena Williams	6:4, 4:6, 2:6
Zwyciężczyni	30.	18 kwietnia 2004	Charleston	Ceglana	Conchita Martínez	2:6, 6:2, 6:1
Zwyciężczyni	31.	2 maja 2004	Warszawa	Ceglana	Swietłana Kuzniecowa	6:1, 6:4
Finalistka	18.	9 maja 2004	Berlin	Ceglana	Amélie Mauresmo	walkower
Finalistka	19.	18 lipca 2004	Stanford	Twarda	Lindsay Davenport	6:7(4), 7:5, 6:7(4)
Finalistka	20.	20 lutego 2005	Antwerpia	Dywanowa (hala)	Amélie Mauresmo	6:4, 5:7, 4:6
Zwyciężczyni	32.	22 maja 2005	Stambuł	Ceglana	Nicole Vaidišová	6:3, 6:2
Zwyciężczyni	33.	2 lipca 2005	Wimbledon	Trawiasta	Lindsay Davenport	4:6, 7:6(4), 9:7
Finalistka	21.	31 lipca 2005	Stanford	Twarda	Kim Clijsters	5:7, 2:6
Zwyciężczyni	34.	24 lutego 2007	Memphis	Dywanowa (hala)	Szachar Pe’er	6:1, 6:1
Zwyciężczyni	35.	7 lipca 2007	Wimbledon	Trawiasta	Marion Bartoli	6:4, 6:1
Zwyciężczyni	36.	30 września 2007	Seul	Twarda	Marija Kirilenko	6:3, 1:6, 6:4
Finalistka	22.	6 października 2007	Tokio	Twarda	Virginie Razzano	6:4, 6:7(7), 4:6
Zwyciężczyni	37.	5 lipca 2008	Wimbledon	Trawiasta	Serena Williams	7:5, 6:4
Zwyciężczyni	38.	19 października 2008	Zurych	Twarda (hala)	Flavia Pennetta	7:6(1), 6:2
Zwyciężczyni	39.	9 listopada 2008	Doha	Twarda	Wiera Zwonariowa	6:7(5), 6:0, 6:2
Zwyciężczyni	40.	21 lutego 2009	Dubaj	Twarda	Virginie Razzano	6:4, 6:2
Zwyciężczyni	41.	1 marca 2009	Acapulco	Ceglana	Flavia Pennetta	6:1, 6:2
Finalistka	23.	5 lipca 2009	Wimbledon	Trawiasta	Serena Williams	6:7(3), 2:6
Finalistka	24.	2 sierpnia 2009	Stanford	Twarda	Marion Bartoli	2:6, 7:5, 4:6
Finalistka	25.	1 listopada 2009	Doha	Twarda	Serena Williams	2:6, 6:7(4)
Zwyciężczyni	42.	20 lutego 2010	Dubaj	Twarda	Wiktoryja Azaranka	6:3, 7:5
Zwyciężczyni	43.	27 lutego 2010	Acapulco	Ceglana	Polona Hercog	2:6, 6:2, 6:3
Finalistka	26.	3 kwietnia 2010	Miami	Twarda	Kim Clijsters	2:6, 1:6
Finalistka	27.	16 maja 2010	Madryt	Ceglana	Aravane Rezaï	2:6, 5:7
Zwyciężczyni	44.	21 października 2012	Luksemburg	Twarda (hala)	Monica Niculescu	6:2, 6:3
Finalistka	28.	4 stycznia 2014	Auckland	Twarda	Ana Ivanović	2:6, 7:5, 4:6
Zwyciężczyni	45.	22 lutego 2014	Dubaj	Twarda	Alizé Cornet	6:3, 6:0
Finalistka	29.	10 sierpnia 2014	Montreal	Twarda	Agnieszka Radwańska	4:6, 2:6
Finalistka	30.	14 września 2014	Québec	Dywanowa (hala)	Mirjana Lučić-Baroni	4:6, 3:6
Zwyciężczyni	46.	10 stycznia 2015	Auckland	Twarda	Caroline Wozniacki	2:6, 6:3, 6:3
Zwyciężczyni	47.	3 października 2015	Wuhan	Twarda	Garbiñe Muguruza	6:3, 3:0 krecz
Zwyciężczyni	48.	8 listopada 2015	Zhuhai	Twarda (hala)	Karolína Plíšková	7:5, 7:6(6)
Zwyciężczyni	49.	14 lutego 2016	Kaohsiung	Twarda	Misaki Doi	6:4, 6:2
Finalistka	31.	24 lipca 2016	Stanford	Twarda	Johanna Konta	5:7, 7:5, 2:6
Finalistka	32.	28 stycznia 2017	Australian Open	Twarda	Serena Williams	4:6, 4:6
Finalistka	33.	15 lipca 2017	Wimbledon	Trawiasta	Garbiñe Muguruza	5:7, 0:6
Finalistka	34.	29 października 2017	Singapur	Twarda (hala)	Caroline Wozniacki	4:6, 4:6

Gra podwójna 23 (22–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	1 marca 1998	Oklahoma	Twarda	Serena Williams	Cătălina Cristea Kristine Kunce	7:5, 6:2
Zwyciężczyni	2.	18 października 1998	Zurych	Dywanowa (hala)	Serena Williams	Mariaan de Swardt Ołena Tatarkowa	5:7, 6:1, 6:3
Zwyciężczyni	3.	21 lutego 1999	Hanower	Dywanowa (hala)	Serena Williams	Alexandra Fusai Nathalie Tauziat	5:7, 6:2, 6:2
Zwyciężczyni	4.	5 czerwca 1999	French Open	Ceglana	Serena Williams	Martina Hingis Anna Kurnikowa	6:3, 6:7(2), 8:6
Finalistka	1.	8 sierpnia 1999	San Diego	Twarda	Serena Williams	Lindsay Davenport Corina Morariu	4:6, 1:6
Zwyciężczyni	5.	12 września 1999	US Open	Twarda	Serena Williams	Chanda Rubin Sandrine Testud	4:6, 6:1, 6:4
Zwyciężczyni	6.	9 lipca 2000	Wimbledon	Trawiasta	Serena Williams	Julie Halard-Decugis Ai Sugiyama	6:3, 6:2
Zwyciężczyni	7.	1 października 2000	Sydney	Twarda	Serena Williams	Kristie Boogert Miriam Oremans	6:1, 6:1
Zwyciężczyni	8.	28 stycznia 2001	Australian Open	Twarda	Serena Williams	Lindsay Davenport Corina Morariu	6:2, 4:6, 6:4
Zwyciężczyni	9.	6 lipca 2002	Wimbledon	Trawiasta	Serena Williams	Virginia Ruano Pascual Paola Suárez	6:2, 7:5
Zwyciężczyni	10.	26 stycznia 2003	Australian Open	Twarda	Serena Williams	Virginia Ruano Pascual Paola Suárez	4:6, 6:4, 6:3
Zwyciężczyni	11.	5 lipca 2008	Wimbledon	Trawiasta	Serena Williams	Lisa Raymond Samantha Stosur	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	12.	24 sierpnia 2008	Pekin	Twarda	Serena Williams	Anabel Medina Garrigues Virginia Ruano Pascual	6:2, 6:0
Zwyciężczyni	13.	31 stycznia 2009	Australian Open	Twarda	Serena Williams	Daniela Hantuchová Ai Sugiyama	6:3, 6:3
Zwyciężczyni	14.	4 lipca 2009	Wimbledon	Trawiasta	Serena Williams	Samantha Stosur Rennae Stubbs	7:6(4), 6:4
Zwyciężczyni	15.	2 sierpnia 2009	Stanford	Twarda	Serena Williams	Chan Yung-jan Monica Niculescu	6:4, 6:1
Zwyciężczyni	16.	12 września 2009	US Open	Twarda	Serena Williams	Cara Black Liezel Huber	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	17.	30 stycznia 2010	Australian Open	Twarda	Serena Williams	Cara Black Liezel Huber	6:4, 6:3
Zwyciężczyni	18.	17 maja 2010	Madryt	Ceglana	Serena Williams	Gisela Dulko Flavia Pennetta	6:2, 7:5
Zwyciężczyni	19.	3 czerwca 2010	French Open	Ceglana	Serena Williams	Květa Peschke Katarina Srebotnik	6:2, 6:3
Zwyciężczyni	20.	6 lipca 2012	Wimbledon	Trawiasta	Serena Williams	Andrea Hlaváčková Lucie Hradecká	7:5, 6:4
Zwyciężczyni	21.	5 sierpnia 2012	Londyn	Trawiasta	Serena Williams	Andrea Hlaváčková Lucie Hradecká	6:4, 6:4
Zwyciężczyni	22.	9 lipca 2016	Wimbledon	Trawiasta	Serena Williams	Tímea Babos Jarosława Szwiedowa	6:3, 6:4

Gra mieszana 4 (2–2)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	31 stycznia 1998	Australian Open	Twarda	Justin Gimelstob	Helena Suková Cyril Suk	6:2, 6:1
Zwyciężczyni	2.	6 czerwca 1998	French Open	Ceglana	Justin Gimelstob	Serena Williams Luis Lobo	6:4, 6:4
Finalistka	1.	9 lipca 2006	Wimbledon	Trawiasta	Bob Bryan	Wiera Zwonariowa Andy Ram	3:6, 2:6
Finalistka	2.	14 sierpnia 2016	Rio de Janeiro	Twarda	Rajeev Ram	Bethanie Mattek-Sands Jack Sock	7:6(3), 1:6, 7–10

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze pojedynczej

Rok	Rezultat	Przeciwniczka	Wynik
1999	Półfinał	Martina Hingis	4:6, 6:7(2)
2002	Półfinał	Kim Clijsters	0:5 krecz
2008	Zwycięstwo	Wiera Zwonariowa	6:7(5), 6:0, 6:2
2009	Finał	Serena Williams	2:6, 6:7(4)
2017	Finał	Caroline Wozniacki	4:6, 4:6

W grze podwójnej

Rok	Rezultat	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
2009	Półfinał	Serena Williams	Nuria Llagostera Vives María José Martínez Sánchez	6:2, 3:6, 8–10

Występy w Turnieju WTA Elite Trophy

W grze pojedynczej

Rok	Rezultat	Przeciwniczka	Wynik
2015	Zwycięstwo	Karolína Plíšková	7:5, 7:6(6)

Występy w igrzyskach olimpijskich

Gra pojedyncza

Runda	Przeciwniczka	Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Sydney 2000, reprezentując państwo  Stany Zjednoczone [2]
I runda	Słowacja: Henrieta Nagyová	6:2, 6:2
II runda	Tajlandia: Tamarine Tanasugarn	6:2, 6:3
III runda	Niemcy: Jana Kandarr	6:2, 6:2
Ćwierćfinał	Hiszpania: Arantxa Sánchez Vicario [5]	3:6, 6:2, 6:4
Półfinał	Stany Zjednoczone: Monica Seles [3]	6:1, 4:6, 6:3
O złoty medal	Rosja: Jelena Diemientjewa	6:2, 6:4
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atenach 2004, reprezentując państwo  Stany Zjednoczone [6]
I runda	Węgry: Melinda Czink [W]	6:1, 6:2
II runda	Słowenia: Maja Matevžič	6:0, 6:0
III runda	Francja: Mary Pierce	4:6, 4:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo  Stany Zjednoczone [7]
I runda	Szwajcaria: Timea Bacsinszky	6:3, 6:2
II runda	Czechy: Iveta Benešová	6:1, 6:4
III runda	Białoruś: Wiktoryja Azaranka [12]	6:3, 6:2
Ćwierćfinał	Chiny: Li Na	5:7, 5:7
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo  Stany Zjednoczone
I runda	Włochy: Sara Errani	6:3, 6:1
II runda	Kanada: Aleksandra Wozniak	6:1, 6:3
III runda	Niemcy: Angelique Kerber [7]	6:7(5), 6:7(5)
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Stany Zjednoczone [5]
I runda	Belgia: Kirsten Flipkens	6:4, 3:6, 6:7(5)

Gra podwójna

Runda	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Sydney 2000, reprezentując państwo  Stany Zjednoczone
I runda	Serena Williams	Kanada: Sonya Jeyaseelan / Vanessa Webb	6:3, 6:1
II runda		Rosja: Jelena Lichowcewa / Anastasija Myskina	4:6, 6:2, 6:3
Ćwierćfinał		Francja: Julie Halard-Decugis / Amélie Mauresmo [1]	6:3, 6:2
Półfinał		Belgia: Els Callens / Dominique Van Roost [5]	6:4, 6:1
O złoty medal		Holandia: Kristie Boogert / Miriam Oremans	6:1, 6:1
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Atenach 2004, reprezentując państwo  Stany Zjednoczone
I runda	Chanda Rubin	Chiny: Li Ting / Sun Tiantian [8]	5:7, 6:1, 3:6
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo  Stany Zjednoczone
I runda	Serena Williams [2]	Czechy: Iveta Benešová / Nicole Vaidišová	4:6, 7:5, 6:1
II runda		Japonia: Ayumi Morita / Ai Sugiyama	7:5, 6:2
Ćwierćfinał		Rosja: Jelena Wiesnina / Wiera Zwonariowa [7]	6:4, 6:0
Półfinał		Ukraina: Alona Bondarenko / Kateryna Bondarenko [6]	4:6, 6:4, 6:1
O złoty medal		Hiszpania: Anabel Medina Garrigues / Virginia Ruano Pascual [4]	6:2, 6:0
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo  Stany Zjednoczone
I runda	Serena Williams	Rumunia: Sorana Cîrstea / Simona Halep	6:3, 6:2
II runda		Niemcy: Angelique Kerber / Sabine Lisicki [5]	6:2, 7:5
Ćwierćfinał		Włochy: Sara Errani / Roberta Vinci [2]	6:1, 6:1
Półfinał		Rosja: Marija Kirilenko / Nadieżda Pietrowa [3]	7:5, 6:4
O złoty medal		Czechy: Andrea Hlaváčková / Lucie Hradecká [4]	6:4, 6:4
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Stany Zjednoczone
I runda	Serena Williams [1]	Czechy: Lucie Šafářová / Barbora Strýcová	3:6, 4:6

Gra mieszana

Runda	Partner	Przeciwnicy	Wynik
Letnie Igrzyska Olimpijskie w Rio de Janeiro 2016, reprezentując państwo  Stany Zjednoczone
I runda	Rajeev Ram	Holandia: Kiki Bertens / Jean-Julien Rojer	6:7(3), 7:6(3), 10–8
Ćwierćfinał		Włochy: Roberta Vinci / Fabio Fognini	6:3, 7:5
Półfinał		Indie: Sania Mirza / Rohan Bopanna [4]	2:6, 6:2, 10–3
O złoty medal		Stany Zjednoczone: Bethanie Mattek-Sands / Jack Sock	7:6(3), 1:6, 7–10

Przypisy

Bibliografia

• Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2013-09-07]  (ang.).
• Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-09-07]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2013-09-07]  (ang.).
• Venus Williams Biography and Olympic Results, Sports-Reference.com [dostęp 2011-03-06] [zarchiwizowane z adresu 2011-01-07]  (ang.).

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona internetowa Venus Williams (ang.)
• Całkiem inne niż reszta, Krzysztof Rawa, Rzeczpospolita, 2012-08-19