Verné Lesche

Verné Lesche

Data i miejsce urodzenia	11 października 1917 Helsinki
Data i miejsce śmierci	21 kwietnia 2002 Kongsberg
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia Mistrzostwa świata w wieloboju złoto Tampere 1939 wielobój złoto Drammen 1947 wielobój srebro Oslo 1934 wielobój srebro Sztokholm 1936 wielobój srebro Oslo 1938 wielobój brąz Davos 1937 wielobój

Verné Lesche (ur. 11 października 1917 w Helsinkach – zm. 21 kwietnia 2002 w Kongsbergu) – fińska panczenistka, wielokrotna medalistka mistrzostw świata.

Kariera

Pierwszy sukces w karierze Verné Lesche osiągnęła w 1934 roku, kiedy zdobyła srebrny medal podczas nieoficjalnych mistrzostw świata w wieloboju w Oslo. Przegrała tam tylko z Undis Blikken z Norwegii, zajmując drugie miejsce we wszystkich biegach. Wynik ten powtórzyła na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach świata w wieloboju w Sztokholmie, gdzie uległa tylko Laili Schou Nilsen. Została tym samym pierwszą zawodniczką z Finlandii, która zdobyła medal na oficjalnych mistrzostwach świata oraz jedną z czterech, które zdobywały medale zarówno na edycjach oficjalnych, jak i nieoficjalnych. Lesche wygrała tam biegi na 1500 i 5000 m, była druga na 1000 i czwarta na 500 m. Podczas mistrzostw świata w Davos w 1937 roku na wszystkich dystansach kolejność na podium była taka sama: najlepsza była Laila Schou Nilsen, druga jej rodaczka, Synnøve Lie, a trzecia Verné Lesche. Finka wygrała biegi na 3000 i 5000 m na mistrzostwach świata w Oslo w 1938 roku, jednak szóste miejsce na 1000 m i piąte na 500 m spowodowały, że wyprzedziła ją Schou Nilsen. Czwarty z rzędu medal zdobyła na mistrzostwach świata w Tampere w 1939 roku, gdzie była najlepsza. Wygrywała biegi na 1000, 1500 i 3000 m, a w biegu na 500 była trzecia, wyprzedzając swe rodaczki: Liisę Salmi i Laurę Tamminen. Została tym samym pierwszą fińską mistrzynią świata w łyżwiarstwie szybkim. Na imprezie tej startowały jednak tylko dwie zawodniczki spoza Finlandii, przy czym nie pojawiła się żadna Norweżka.

W czasie II wojny światowej kontynuowała starty w zawodach krajowych, zdobywając cztery tytuły mistrzowskie. Do startów międzynarodowych wróciła w 1947 roku, zwyciężając na mistrzostwach świata w wieloboju w Drammen. Były to pierwsze mistrzostwa świata zorganizowane po wojnie, Finka obroniła więc tytuł wywalczony w Tampere w 1939 roku. Finka była zdecydowanie najlepsza, wyprzedzając drugą w klasyfikacji Else Marie Christiansen z Norwegii o ponad 20 punktów. Jest to największa różnica między pierwszą a drugą zawodniczką w historii. Największą przewagę uzyskała w biegu na 5000 m, w którym wyprzedziła Maggi Kvestad o 1 minutę i 20 sekund. Był to jednak ostatni medal w jej karierze. Brała także udział w mistrzostwach świata w Turku w 1948 roku i rozgrywanych później mistrzostwach świata w Kongsbergu, zajmując odpowiednio szóste i piąte miejsce. Najlepsze rezultaty w tych latach osiągała na dystansie 5000 m, w obu przypadkach zwyciężając.

Do ciekawej sytuacji z udziałem Lesche doszło podczas mistrzostw Finlandii w 1948 roku. Wygrała tam bieg na 5000 m, a na pozostałych dystansach zajmowała drugie miejsce, uzyskując najlepszy wynik punktowy. Mimo to nie zdobyła złotego medalu, bowiem Eevi Huttunen wygrała trzy pozostałe biegi, a zgodnie z panującymi wtedy zasadami zwycięstwo na przynajmniej trzech dystansach automatycznie dawało zwycięstwo w wieloboju. Tym samym Lesche, która uzyskała najlepszy wynik punktowy, otrzymała tylko srebrny medal^[1].

Łącznie dwanaście razy zdobywała tytuł mistrzyni Finlandii w wieloboju (1933-1939, 1941, 1943-1945)^[2]. Ustanowiła też siedem rekordów świata, w tym trzy nieoficjalne^[3].

Bibliografia

• Profil na Schaats Statistieken.nl (niderl.)

Przypisy