Vickers
Vickers – brytyjskie przedsiębiorstwo zbrojeniowe.
Działalność rozpoczęło w 1829 jako mała wytwórnia wyrobów metalowych, a w późniejszym okresie również amunicji do broni strzeleckiej. Połączyła się z Maxim Gun Company w 1881, a następnie z Nordenfeltem tworząc Maxim–Nordenfelt Gun and Ammunition Company w której Vickers miał pewną liczbę akcji[1]. Vickers realizował w 1884 zamówienie na wykonanie opancerzenia okrętów wojennych oraz na zlecenie rządu brytyjskiego rozpoczął przygotowania do produkcji dział artyleryjskich[1]. Pierwsze działo Vickers wyprodukowane zostało w 1888, po testach przyjęte zostało do uzbrojenia armii brytyjskiej w 1890[1].
Syn jednego z akcjonariuszy za radą płk. Thomasa F. Vickersa rozwinął w firmie produkcję sprzętu dla marynarki wojennej, a w 1897 założył Naval Construction and Armaments Company. Vickers w tym samym roku wystąpił ze spółki Maxim–Nordenfelt, Gun wykupił Wolseley Tool and Motor Car Company, zakupił połowę akcji Williama Beadmore′a w Glasgow i wspólnie z Armstrong Whitworth przejął kontrolę nad Whitehead Torpedo Factory[1]. W ten sposób powstała spółka połączyła się z Armstrong Whitworth w 1927, tworząc Vickers–Armstrong, by w 1930 przejąć interesy Armstronga[2].
Przedsiębiorstwo wyprodukowało wiele dział okrętowych, które znalazły się po 1890 na uzbrojeniu armii brytyjskiej i innych krajów. W latach 1904–1936 była odpowiedzialna za wyposażanie armii w armaty polowe 76,2 mm i 84 mm oraz w latach 1919–1938 w działa polowe większych kalibrów i czołgi. Znana była również z produkcji lekkich czołgów z okresu II wojny światowej (Vickers Mk I i II)[2].
Vickers zajmował się również od 1911 roku produkcją lotniczą[3]. W lipcu 1927 wydział lotniczy Vickersa został usamodzielniony jako spółka zależna Vickers (Aviation) Ltd.[3] W 1928 roku Vickers nabył również przedsiębiorstwo lotnicze Supermarine[4]. Po reorganizacji przeprowadzonej w 1938 roku, zakłady Supermarine utraciły samodzielność i stały się oddziałem Vickersa (dla produkowanych samolotów stosowano nazwę Vickers-Armstrongs Supermarine)[5].
Współcześnie rozwija się w trzech głównych dziedzinach[2]:
- Vickers Instruments – produkuje celowniki optyczne do czołgów i sprzętu artyleryjskiego
- Vickers Shipbuilding and Engineering (spadkobierca Barrow Works) – wytwarza okręty i działa
- Vickers Defence–Systems (spadkobierca Elswick Works) – produkuje opancerzone wozy bojowe
W ostatnich latach wyprodukowało 105 mm haubicę samobieżną FV433 Abbot i 155 mm haubicę FH-70.
Przypisy
- ↑ a b c d Ciepliński, Woźniak 1994 ↓, s. 235.
- ↑ a b c Ciepliński, Woźniak 1994 ↓, s. 236.
- ↑ a b Norman Barfield: Vickers Wellesley variants, seria Aircraft Profile Nr. 256, Profile Publications Ltd, Londyn 1973, s. 73, 79.
- ↑ Philip Birtles: Supermarine Attacker, Swift and Scimitar. Londyn: Ian Allan Ltd., 1992, seria: Postwar Military Aircraft. No.7. ISBN 0-7110-2034-5. (ang.) s. 12.
- ↑ David Brown: Supermarine Walrus and Seagull variants, seria Aircraft Profile Nr. 224, Profile Publications Ltd, Londyn 1971, s. 27 (ang.).
Bibliografia
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa 1994: Wydawnictwo „WIS”, s. 235–236. ISBN 83-86028-01-7.
Media użyte na tej stronie
Photogram showing 4 BL 7.5 inch Mk V gun turrets for British armoured cruiser HMS Shannon under construction at the Vickers works, Barrow. QF 12 pounder 18 cwt guns can be seen on the two furthest turrets, with an engineer inspecting one.
Autor: Mtaylor848, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Vickers Works, formerly the Barnbow ROF on Manston Lane, Cross Gates, Leeds, West Yorkshire. The photograph was taken in the late afternoon of the 1st April 2009.