Victor Alphonse Duvernoy
Victor Alphonse Duvernoy (ur. 30 sierpnia 1842 w Paryżu, zm. 7 marca 1907 tamże) – francuski pianista i kompozytor.
Był synem znanego basa-barytona Charles’a-François Duvernoy i bratem Edmonda Duvernoy, barytona i pianisty. Studiował grę na fortepianie i kompozycję w Konserwatorium Paryskim, gdzie jego nauczycielami byli Antoine François Marmontel, François Bazin i Mathurin Barbereau. W roku 1886 został profesorem konserwatorium w klasie fortepianu. Do jego uczniów należeli między innymi Alexander Winkler i Norah Drewett.
Skomponował kilka oper, balet, dzieła muzyki symfonicznej i kameralnej oraz liczne utwory fortepianowe. W roku 1900 jego poemat symfoniczny La Tempête otrzymał Grand Prix de la Ville de Paris. Za działalność w zakresie muzyki kameralnej odebrał nagrodę Prix Chartier[1].
Główne dzieła
Utwory sceniczne
- Sardanapale, opera w 3 aktach, 1882, z librettem Pierre’a Bertona na podstawie dramatu George Byrona
- Le baron Frick, operetka w jednym akcie, 1885, z librettem Ernesta Depré i Charles’a Clairville’a
- Hellé, opera w 4 aktach, 1896, z librettem Charles’a Nuittera i Camille'a du Locle
- Bacchus, balet w 3 aktach, 1902, z librettem Georges’a Hartmanna i Jacques’a Hansena na podstawie poematu Auguste’a Mermeta
Koncerty fortepianowe
- Deux fragments symphoniques, 1876
- Morceau de concert op. 20, 1877
- Scène de bal op. 28, 1885
- Fantaisie symphonique, 1905
Muzyka kameralna
- Trio fortepianowe op. 22, 1868
- Sonata op. 23 nr 1 na skrzypce i fortepian, 1885
- Serenada na trąbkę, dwoje skrzypiec, altówkę, wiolonczelę, kontrabas i fortepian op. 24, 1906
- Deux morceaux na flet i fortepian, op. 41, 1898
- Lamento
- Intermezzo
- Kwartet skrzypcowy op. 46, 1899
- Lied na altówkę i fortepian op.47, 1901
- Sonata na skrzypce i fortepian op. 51 nr 2, 1905
Utwory fortepianowe
- Six pièces, 1868
- Romance sans paroles
- Gavotte
- Prélude
- Poco agitato
- Chanson
- Étude
- Ballade op. 8 nr 1, 1872
- Sérénade op. 8 nr 2, 1872
- Queen Mab, 1872
- Regrets!, 1872
- Le message, 1875
- Cinq pièces de genre, 1876
- Voyage où il vous plaira op. 21, 1879
- En route!
- Récit
- Menuet
- Orientale
- Conversation
- Allegrezza
- Promenade
- Ischl
- Souvenir
- Moment de caprice
- Chanson
- Un soir
- Inquiétude
- Kilia
- Retour
- Pensée musicale op. 25, 1885
- Intermède op. 26, 1885
- Scherzetto op. 27, 1885
- Deux pièces op. 35, 1885
- Sous bois op. 36, 1894
- L'école du mécanisme, 1903
Muzyka chóralna
- La tempête, poemat symfoniczny w 3 częściach na solistów, chór i orkiestrę według Burzy Williama Shakespeare’a, 1880
- Cléopâtre, scena liryczna na sopran, chór i orkiestrę, 1885
Utwory wokalne
- Six mélodies na głos i fortepian, op. 7
- Amour, do słów Pierre’a de Ronsarda
- La caravane humaine, do słów Théophile’a Gautiera
- Romance, do słów Théophile’a Gautiera
- Les matelots, do słów Théophile’a Gautiera
- Soupir, do słów Sully'ego Prudhomme'a
- La fuite, do słów Théophile’a Gautiera
- Chanson d’amour na głos i fortepian, 1904
- Douces larmes na głos i fortepian, 1905
- Chansons de page na tenor i sopran
Przypisy
- ↑ Karol Bula, Victor Alphonse Duvernoy, [w:] Encyklopedia muzyczna, Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1984, t. 2, s. 491.
Linki zewnętrzne
- Victor Alphonse Duvernoy – nuty w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
French composer and pianist Victor Alphonse Duvernoy (1842-1907)