Victorio Spinetto
| |||||||||||||
![]() | |||||||||||||
Pełne imię i nazwisko | Victorio Luis Spinetto | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 3 czerwca 1911 Buenos Aires | ||||||||||||
Pozycja | pomocnik | ||||||||||||
Kariera seniorska | |||||||||||||
| |||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||
| |||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||
|
Victorio Luis Spinetto (ur. 3 czerwca 1911, zm. 28 sierpnia 1990[1]) – piłkarz argentyński, środkowy pomocnik. Później trener.
Urodzony w Buenos Aires Spinetto karierę piłkarską rozpoczął w 1932 roku w klubie CA Platense, skąd jeszcze w tym samym roku przeszedł do klubu CA Vélez Sarsfield. W Vélez Sársfield grał do 1937 roku, po czym w 1938 roku przeniósł się do CA Independiente, z którym zdobył mistrzostwo Argentyny. W 1939 roku znów grał w Vélez Sársfield, gdzie zakończył karierę w 1940 roku. Łącznie w lidze argentyńskiej Spinetto rozegrał 233 mecze i zdobył 49 bramek.
Wielki autorytet i charyzma sprawiały, że Spinetto był liderem każdej drużyny. Obok dużych umiejętności miał niezwykle wybuchowy temperament, przez co często wyrzucany był przez sędziów z boiska.
Po zakończeniu kariery piłkarskiej został trenerem - w 1942 roku objął pieczę nad zespołem klubu Vélez Sársfield, w którym pracował nieprzerwanie przez 14 lat i który w 1953 roku doprowadził do tytułu wicemistrza Argentyny. Potem pracował w klubie Atlanta Buenos Aires, z którym w 1958 roku wygrał turniej Copa Suecia.
Spinetto wchodził wraz z José Della Torre i José Barreiro w skład trójki trenerskiej, która kierowała reprezentacją Argentyny podczas turnieju Copa América 1959. Szefem trenerskiej trójki został ostatecznie Spinetto.
Spinetto pierwszy raz w dziejach reprezentacji Argentyny zorganizował zgrupowanie w górach w okolicy Mendozy. Przygotowanie fizyczne zespołu oddano w ręce wybitnego specjalisty Adolfo Mogilewskiego, który zmusił argentyńskich artystów do ciężkiej i wszechstronnej pracy.
Prowadzony przez trenerską trójkę zespół zdobył mistrzostwo Ameryki Południowej, odnosząc 5 zwycięstw (6:1 z Chile, 2:0 z Boliwią, 3:1 z Peru, 3:1 z Paragwajem i 4:1 z Urugwajem) oraz raz remisując (1:1 z Brazylią). Argentyna zdobyła 19 bramek i straciła 5 bramek.
Po przygodzie z reprezentacją Spinetto pracował w klubach Racing Club de Avellaneda, San Lorenzo de Almagro, Argentinos Juniors Buenos Aires, CA Lanús oraz w Defensores de Belgrano Buenos Aires.
W 1970 roku był trenerem w klubie Atlanta[2], a w 1974 i 1975 roku był trenerem klubu Ferro Carril Oeste[3][3].
Przypisy
- ↑ C. A. Vélez Sarsfield | Un Corazón Indómito, velezsarsfield.com.ar [dostęp 2017-11-27] (hiszp.).
- ↑ Historia del Futbol Marplatense: Kimberley: Campeonato Nacional 1970, historiadelfutbolmarplatense.blogspot.com [dostęp 2017-11-27] .
- ↑ a b Historia del Futbol Marplatense: Aldosivi: Campeonato Nacional 1975, historiadelfutbolmarplatense.blogspot.com [dostęp 2017-11-27] .
Bibliografia
- Andrzej Gowarzewski, Encyklopedia piłkarska FUJI (Tom 13): Copa America, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995, ISBN 83-902751-2-0, str. 122-125
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Victorio Luis Spinetto en el año de su debut profesional(1932)