Viktorija Čmilytė-Nielsen

Viktorija Čmilytė-Nielsen
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 sierpnia 1983
Szawle

Przewodniczący Sejmu
Okres

od 13 listopada 2020

Przynależność polityczna

Ruch Liberalny Republiki Litewskiej

Poprzednik

Viktoras Pranckietis

Viktorija Čmilytė-Nielsen
Państwo

Litwa

Tytuł szachowy

arcymistrz

Ranking FIDE

2534. (1 kwietnia 2015)

Miejsce w kraju

1. (wśród kobiet)
3. (wśród mężczyzn)

FIDE Top 100

7. (wśród kobiet)

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Wielkiego Księcia Giedymina (Litwa) Krzyż Oficerski Orderu „Za Zasługi dla Litwy”
Gnome-go-next.svg Litewscy arcymistrzowie szachowi

Viktorija Čmilytė-Nielsen (ur. 6 sierpnia 1983 w Szawlach[1]) – litewska szachistka i polityk. Arcymistrzyni od 1999, posiadaczka męskiego tytułu arcymistrza od 2010, mistrzyni Europy (2011). Od 2019 przewodnicząca Ruchu Liberalnego Republiki Litewskiej, posłanka na Sejm Republiki Litewskiej, a od 2020 jego przewodnicząca.

Życiorys

Wykształcenie

W 2000 ukończyła szkołę średnią Didždvario gimnazija w Szawlach. Studiowała filologię angielską na Uniwersytecie Szawelskim. Naukę na tym kierunku kontynuowała w latach 2002–2007 na Uniwersytecie Łotwy w Rydze[1].

Kariera szachowa

Grę w szachy poznała w wieku 6 lat. W 1993 zdobyła tytuł mistrzyni Europy juniorek do 10 lat, zaś w 1995 – mistrzostwo świata w Segedynie i Europy w Verdun (w kategorii do 12 lat). W 2000 po raz pierwszy triumfowała w mistrzostwach Litwy seniorek. W tym samym roku osiągnęła znaczący sukces, zwyciężając w otwartych mistrzostwach kraju mężczyzn (z udziałem m.in. pięciu arcymistrzów).

W latach 2000–2006 Viktorija Čmilytė trzykrotnie startowała w mistrzostwach świata rozgrywanych systemem pucharowym. Za pierwszym razem awansowała do czołowej szesnastki, za drugim – ósemki, natomiast w 2006 w Jekaterynburgu – do półfinału mistrzostw świata. W rundzie tej uległa jednak Alisie Gallamowej i ostatecznie podzieliła III–IV miejsce[2]. W 2001 triumfowała w jednej z grup festiwalu Corus w Wijk aan Zee[3], a w 2003 zdobyła srebrny medal na mistrzostwach Europy rozegranych w Stambule[4]. W 2007 zwyciężyła w rozegranych w Predealu mistrzostwach Europy kobiet w szachach szybkich oraz zdobyła brązowy medal w szachach błyskawicznych[5], natomiast w 2008 wywalczyła srebrny medal w indywidualnych mistrzostwach Europy[6]. W 2010 po raz trzeci w karierze zdobyła srebrny medal na mistrzostwach Europy, rozegranych w Rijece. W tym samym roku otrzymała, jako pierwsza w historii litewska szachistka, męski tytuł arcymistrza. W 2011 zdobyła w Tbilisi tytuł mistrzyni Europy.

W połowie lat 90. dołączyła do podstawowych zawodniczek reprezentacji Litwy. Pomiędzy 1996 a 2012 siedmiokrotnie uczestniczyła w szachowych olimpiadach, dwukrotnie (2000, 2004) zdobywając złote medale za indywidualne wyniki (w obu przypadkach na I szachownicy)[7]. Na turnieju olimpijskim w 2010 w Chanty-Mansyjsku wystąpiła w reprezentacji męskiej[8]. Była również czterokrotną (1997, 1999, 2007, 2013) uczestniczką drużynowych mistrzostw Europy[9], jak również uczestniczyła w Drużynowych Mistrzostwach Europy w męskiej reprezentacji kraju (2009)[10].

Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnęła 1 kwietnia 2015 – z wynikiem 2534 punktów zajmowała wówczas 7. miejsce na światowej liście FIDE, jednocześnie zajmując 1. miejsce wśród litewskich szachistek[11].

Działalność polityczna

W 2012 zaangażowała się w działalność polityczną. Wystartowała wówczas z ramienia Ruchu Liberalnego Republiki Litewskiej w wyborach do Sejmu Republiki Litewskiej, zajmując 12. miejsce wśród kandydatów tej partii na liście krajowej[12]. Mandat posłanki uzyskała w trakcie kadencji w kwietniu 2015[13]. Zastąpiła w parlamencie Remigijusa Šimašiusa, wybranego na urząd mera Wilna[14]. W 2016 i 2020 z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję[15][16].

We wrześniu 2019 została przewodniczącą Ruchu Liberalnego Republiki Litewskiej[17]. 9 listopada 2020 w imieniu liberałów podpisała umowę koalicyjną ze Związkiem Ojczyzny i Partia Wolności[18]. 13 listopada na pierwszym posiedzeniu Sejmu nowej kadencji została wybrana na jego przewodniczącą[19].

Życie prywatne

W latach 2001–2008 jej mężem był łotewski arcymistrz Aleksiej Szyrow. W 2013 zawarła drugi związek małżeński z duńskim arcymistrzem Peterem Heine Nielsenem[20].

Odznaczenia

Przypisy

  1. a b Sylwetka kandydata do Sejmu Republiki Litewskiej na stronie Głównej Komisji Wyborczej (lit.). [dostęp 2015-04-14].
  2. 2006 FIDE Knockout Matches (ang.). mark-weeks.com. [dostęp 2015-04-14].
  3. 63rd Corus Chess Tournament (Reserve Group) in Wijk aan Zee (ang.). chessage.com. [dostęp 2015-04-14].
  4. 4th European Individual Women"s Chess Championship (ang.). chess-results.com. [dostęp 2015-04-14].
  5. Viktorija Cmilyte wins European Women's Rapid Championship (ang.). chessbase.com, 11 sierpnia 2007. [dostęp 2015-04-14].
  6. Europameisterschaft: Tag der Entscheidungen (niem.). chessbase.com, 4 maja 2008. [dostęp 2015-04-14].
  7. Čmilytė, Viktorija: Women's Chess Olympiads (ang.). olimpbase.org. [dostęp 2015-04-14].
  8. Čmilytė, Viktorija: Men's Chess Olympiads (ang.). olimpbase.org. [dostęp 2015-04-14].
  9. Čmilytė, Viktorija: European Women's Team Chess Olympiads (ang.). olimpbase.org. [dostęp 2015-04-14].
  10. Čmilytė, Viktorija: European Men's Team Chess Olympiads (ang.). olimpbase.org. [dostęp 2015-04-14].
  11. Top lists records: Cmilyte, Viktorija (ang.). fide.com. [dostęp 2015-04-14].
  12. Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2012 (lit.). [dostęp 2015-04-14].
  13. Nota biograficzna na stronie Sejmu Republiki Litewskiej (lit.). [dostęp 2015-04-14].
  14. Lithuania's top female chess master to get MP seat (ang.). delfi.lt, 16 marca 2015. [dostęp 2015-04-14].
  15. Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2016 (lit.). [dostęp 2016-10-10].
  16. Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2020 (lit.). [dostęp 2020-10-13].
  17. Liberalų sąjūdžio pirmininke išrinkta Viktorija Čmilytė-Nielsen: turi žinutę atskilusiems (lit.). delfi.lt, 21 września 2019. [dostęp 2019-11-16].
  18. Lithuania’s liberal and conservative parties sign coalition agreement (ang.). lrt.lt, 9 listopada 2020. [dostęp 2020-11-13].
  19. Viktorija Čmilytė-Nielsen išrinkta Seimo pirmininke – palaikė 106 parlamentarai (lit.). lrt.lt, 13 listopada 2020. [dostęp 2020-11-13].
  20. Šeštadienį ištekėjo Viktorija Čmilytė (lit.). ve.lt, 30 grudnia 2013. [dostęp 2015-04-14].
  21. Dėl Lietuvos Respublikos ir užsienio valstybių piliečių apdovanojimo Lietuvos valstybės ordinais ir medaliais liepos 6-osios – Valstybės (Lietuvos karaliaus Mindaugo karūnavimo) dienos proga (lit.). lrs.lt, 7 lipca 2011. [dostęp 2020-10-28].
  22. Dėl apdovanojimo Didžiojo Lietuvos Kunigaikščio Gedimino ordinu ir ordino medaliu (lit.). www.e-tar.lt, 14 lutego 1996. [dostęp 2020-10-28].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie