Viktorija Čmilytė-Nielsen

Viktorija Čmilytė-Nielsen

Data i miejsce urodzenia	6 sierpnia 1983 Szawle
Przewodniczący Sejmu
Okres	od 13 listopada 2020
Przynależność polityczna	Ruch Liberalny Republiki Litewskiej
Poprzednik	Viktoras Pranckietis

Viktorija Čmilytė-Nielsen

Państwo	Litwa
Tytuł szachowy	arcymistrz
Ranking FIDE	2534. (1 kwietnia 2015)
Miejsce w kraju	1. (wśród kobiet) 3. (wśród mężczyzn)
FIDE Top 100	7. (wśród kobiet)
Odznaczenia
Litewscy arcymistrzowie szachowi

Viktorija Čmilytė-Nielsen (ur. 6 sierpnia 1983 w Szawlach^[1]) – litewska szachistka i polityk. Arcymistrzyni od 1999, posiadaczka męskiego tytułu arcymistrza od 2010, mistrzyni Europy (2011). Od 2019 przewodnicząca Ruchu Liberalnego Republiki Litewskiej, posłanka na Sejm Republiki Litewskiej, a od 2020 jego przewodnicząca.

Życiorys

Wykształcenie

W 2000 ukończyła szkołę średnią Didždvario gimnazija w Szawlach. Studiowała filologię angielską na Uniwersytecie Szawelskim. Naukę na tym kierunku kontynuowała w latach 2002–2007 na Uniwersytecie Łotwy w Rydze^[1].

Kariera szachowa

Grę w szachy poznała w wieku 6 lat. W 1993 zdobyła tytuł mistrzyni Europy juniorek do 10 lat, zaś w 1995 – mistrzostwo świata w Segedynie i Europy w Verdun (w kategorii do 12 lat). W 2000 po raz pierwszy triumfowała w mistrzostwach Litwy seniorek. W tym samym roku osiągnęła znaczący sukces, zwyciężając w otwartych mistrzostwach kraju mężczyzn (z udziałem m.in. pięciu arcymistrzów).

W latach 2000–2006 Viktorija Čmilytė trzykrotnie startowała w mistrzostwach świata rozgrywanych systemem pucharowym. Za pierwszym razem awansowała do czołowej szesnastki, za drugim – ósemki, natomiast w 2006 w Jekaterynburgu – do półfinału mistrzostw świata. W rundzie tej uległa jednak Alisie Gallamowej i ostatecznie podzieliła III–IV miejsce^[2]. W 2001 triumfowała w jednej z grup festiwalu Corus w Wijk aan Zee^[3], a w 2003 zdobyła srebrny medal na mistrzostwach Europy rozegranych w Stambule^[4]. W 2007 zwyciężyła w rozegranych w Predealu mistrzostwach Europy kobiet w szachach szybkich oraz zdobyła brązowy medal w szachach błyskawicznych^[5], natomiast w 2008 wywalczyła srebrny medal w indywidualnych mistrzostwach Europy^[6]. W 2010 po raz trzeci w karierze zdobyła srebrny medal na mistrzostwach Europy, rozegranych w Rijece. W tym samym roku otrzymała, jako pierwsza w historii litewska szachistka, męski tytuł arcymistrza. W 2011 zdobyła w Tbilisi tytuł mistrzyni Europy.

W połowie lat 90. dołączyła do podstawowych zawodniczek reprezentacji Litwy. Pomiędzy 1996 a 2012 siedmiokrotnie uczestniczyła w szachowych olimpiadach, dwukrotnie (2000, 2004) zdobywając złote medale za indywidualne wyniki (w obu przypadkach na I szachownicy)^[7]. Na turnieju olimpijskim w 2010 w Chanty-Mansyjsku wystąpiła w reprezentacji męskiej^[8]. Była również czterokrotną (1997, 1999, 2007, 2013) uczestniczką drużynowych mistrzostw Europy^[9], jak również uczestniczyła w Drużynowych Mistrzostwach Europy w męskiej reprezentacji kraju (2009)^[10].

Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnęła 1 kwietnia 2015 – z wynikiem 2534 punktów zajmowała wówczas 7. miejsce na światowej liście FIDE, jednocześnie zajmując 1. miejsce wśród litewskich szachistek^[11].

Działalność polityczna

W 2012 zaangażowała się w działalność polityczną. Wystartowała wówczas z ramienia Ruchu Liberalnego Republiki Litewskiej w wyborach do Sejmu Republiki Litewskiej, zajmując 12. miejsce wśród kandydatów tej partii na liście krajowej^[12]. Mandat posłanki uzyskała w trakcie kadencji w kwietniu 2015^[13]. Zastąpiła w parlamencie Remigijusa Šimašiusa, wybranego na urząd mera Wilna^[14]. W 2016 i 2020 z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję^[15][16].

We wrześniu 2019 została przewodniczącą Ruchu Liberalnego Republiki Litewskiej^[17]. 9 listopada 2020 w imieniu liberałów podpisała umowę koalicyjną ze Związkiem Ojczyzny i Partia Wolności^[18]. 13 listopada na pierwszym posiedzeniu Sejmu nowej kadencji została wybrana na jego przewodniczącą^[19].

Życie prywatne

W latach 2001–2008 jej mężem był łotewski arcymistrz Aleksiej Szyrow. W 2013 zawarła drugi związek małżeński z duńskim arcymistrzem Peterem Heine Nielsenem^[20].

Odznaczenia

• Krzyż Oficerski Orderu „Za Zasługi dla Litwy” (2011)^[21]
• Krzyż Kawalerski Orderu Wielkiego Księcia Giedymina (1996)^[22]

Przypisy

Bibliografia

• Individual Calculations: Cmilyte, Viktorija (ang.). fide.com. [dostęp 2015-04-14].
• Title Applications: Cmilyte, Viktorija (ang.). fide.com. [dostęp 2015-04-14].

Linki zewnętrzne

• Viktorija Čmilytė-Nielsen – wybrane partie szachowe (ang.). [dostęp 2015-04-14].
• Viktorija Čmilytė-Nielsen – profil na stronie FIDE (ang.). [dostęp 2015-04-14].
• Grandmaster Profile: WGM Victoria Cmilyte (ang.). gmsquare.com, 6 grudnia 2000. [dostęp 2015-04-14].