Villa Emo

Villa Emo
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Fanzolo

Typ budynku

willa

Styl architektoniczny

renesans

Architekt

Andrea Palladio

Inwestor

Leonardo di Alvise Emo

Ukończenie budowy

ok. 1559–1565

Położenie na mapie Wenecji Euganejskiej
Mapa konturowa Wenecji Euganejskiej, w centrum znajduje się punkt z opisem „Villa Emo”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry znajduje się punkt z opisem „Villa Emo”
45°42′42″N 11°59′28″E/45,711722 11,991222
Strona internetowa

Villa Emo – renesansowa willa położona w pobliżu wsi Fanzolo zaprojektowana przez Andreę Palladia na zamówienie rodziny Emo w 1559.

Historia

W 1509 Leonardo di Giovanni Emo zakupił obszar, na którym znajduje się dziś willa, od rodziny Barbarigo. Początkowo był on wykorzystywany pod uprawę. Dopiero w 1559 Leonardo di Alvise Emo zamówił u Andrei Palladia projekt wiejskiej rezydencji. Nie jest pewne, kiedy obiekt został ukończony. W 1565, w momencie ślubu Leonarda Emo z Cornelią Grimini na pewno willa była już zamieszkana.

Rodzina Emo była właścicielem willi do 2004, kiedy obiekt został sprzedany.

Architektura

Villa Emo jest jedną z bardziej kompletnych realizacji palladiańskiego modelu budownictwa willowego, wprowadzającego ścisłe zasady geometryczne do planowania wyglądu domów. W 1570 Palladio uwzględnił plan Villi Emo w dziele Cztery księgi o architekturze jako wzorcowy.

Główna bryła willi składa się z rezydencji mieszkalnej oraz budynków gospodarskich, pierwotnie magazynów rolnych. Centralny punkt fasady stanowi loggia i portyk z czterema kolumnami doryckimi kolumnami podtrzymującymi tympanon z herbem fundatora. Taki kształt fasady został zainspirowany wyglądem świątyń antycznych. Porządek dorycki został wykorzystany również przy tworzeniu arkad w budynkach gospodarskich. Okna budynku mają kształt prostokątów i są rozmieszczone symetrycznie po obydwu stronach portyku.

We wnętrzu willi Giovanni Battista Zelotti wykonał zespół fresków, podobne przygotował również w Villi Godi i Villi Foscari. Przedstawiają one różne sceny mitologiczne, których bohaterką jest Wenus. W willi znajduje się również osobne pomieszczenie określane jako Pokój Sztuk, w którym dekoracja przedstawia personifikacje różnych sztuk i dziedzin wiedzy (np. muzyki czy astronomii).

Bibliografia

  • M. Wundram, Andrea Palladio 1508-1580, Taschen, Kolonia 1993

Media użyte na tej stronie