Vilnija
Vilnija (Wilnija – litewska nazwa Wileńszczyzny) – skrajna, ekstremistyczna, nacjonalistyczna[1] organizacja na Litwie.
Utworzona w 1988, od początku miała antypolski charakter[1]. Zarzuca Polsce i Polakom – w tym mniejszości polskiej na Litwie dążenie do polonizacji Litwy[2] i oderwania Wileńszczyzny. Jako organizacja „pożytku publicznego” krzewiąca język i kulturę litewską na tzw. Litwie Wschodniej (Wileńszczyźnie) była dofinansowywana z budżetu państwa.
Vilnija popiera litwinizację polskiej mniejszości, która według Vilniji składa się ze spolszczonych Litwinów, których należy „przywrócić do ich korzeni”. Organizacja domaga się m.in. zaprzestania działalności szkół nielitewskich (polskich) na Litwie[1][3] i zmniejszenia wpływu partii politycznej polskiej mniejszości (Akcja Wyborcza Polaków na Litwie)[4].
Vilnija prowadzi także kampanie historyczno-propagandowe, m.in. domagając się polskich przeprosin za bunt Żeligowskiego i międzywojenną „okupację” Wilna, a także demonizując AK, oskarżając ją o ludobójstwo na Litwinach (m.in. wyolbrzymiając zbrodnię w Dubinkach)[1][5][6][7].
Poprzez swoje akcje organizacja ta przyczyniła się do kilkukrotnego pogorszenia stosunków polsko-litewskich; była też krytykowana przez polską prasę, polskich polityków[8][9] i polskie MSZ.
Działacze:
- dr Kazimieras Garšva – prezes „Vilniji”, doradca społeczny w Ministerstwie Oświaty[10];
- Romualdas Ozolas, założyciel i polityk[11]
- akademik Zigmas Zinkevičius – kierownik działu językoznawstwa w Litewskiej Akademii Nauk, twórca pojęć „tutejszy” i „po prostu”, odnoszących się, odpowiednio, do narodowości i języka Polaków zamieszkujących Wileńszczyznę, używanych jako określenia pejoratywne i mające udowadniać tezy Vilniji o rzekomej polonizacji i białorutenizacji Litwinów przez Polaków celem przekształcenia ich w „swoich”;
- dr. Alvydas Butkus – językoznawca, prowadzący katedry języka łotewskiego na Uniwersytecie Witolda Wielkiego w Kownie;
- prof. Arnoldas Piročkinas
Organem silnie sympatyzującym jest pismo „Voruta”, wydawane za pieniądze Departamentu ds. Mniejszości i Uchodźstwa, i będące własnością Juozasa Vercinkevičiusa, udostępniającego poprzez łamy swojego pisma często antypolskie i ksenofobiczne opinie członków Vilniji. Sam Vercinkevičius odcina się od jakichkolwiek powiązań z ekstremistyczną organizacją „Vilnija”.
Przypisy
- ↑ a b c d Stosunki litewsko-polskie. abcnet.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-14)]..
- ↑ Media na pasku „Vilnii”.
- ↑ By babcia z wnukiem mogła się dogadać... Rejon wileński na celowniku nacjonalistów.
- ↑ MEDIA ZAGRANICZNE o Polsce i polskiej kulturze w świecie B i u l e t y n Rok: XI Numer: 1989 (2742) data: 20 grudnia 2002 roku.
- ↑ Kompleks litewski. Korespondencja „Dziennika” z Wilna.
- ↑ W Wilnie pojednają się dziś weterani litewskiej armii i polskiej AK.
- ↑ Dr Zbigniew Kurcz: „Mniejszość polska na Wileńszczyźnie” (53) Wojna z różnych punktów widzenia.
- ↑ Okrągły stół w sprawie oświaty polskiej. Strategia – kulawa, urzędnicy – głusi.
- ↑ Wystąpienie posła Jana Mincewicza na posiedzeniu plenarnym Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy w Strasburgu 29 września br.. [dostęp 2008-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-02-06)].
- ↑ https://web.archive.org/web/20090328192625/http://wybory.kurierwilenski.lt/2008/08/przed-wyborami-kosa-zawsze-znajdzie-kamien-2/.
- ↑ Leonardas Vilkas, LITEWSKA, ŁOTEWSKA I ESTOŃSKA DROGA DO NIEPODLEGŁOŚCI I DEMOKRACJI: PRÓBA PORÓWNANIA.