Vincent Robert Capodanno
| Sługa Boży | |
 | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Kapelan 3. batalionu, 5 pułku, 1 Dywizji Marines | |
| Okres sprawowania | 1965–1967 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat | 14 czerwca 1958 |
 porucznik | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1965–1967 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | |
| Główne wojny i bitwy |
|
| Odznaczenia | |
 | |
Vincent Robert Capodanno (ur. 13 lutego 1929 w Staten Island; zm. 4 września 1967 w Prowincji Quảng Nam) – amerykański duchowny katolicki, misjonarz, kapelan, porucznik Korpusu Piechoty Morskiej, Sługa Boży Kościoła katolickiego.
Wczesne życie i praca misjonarska
Urodził się 13 lutego 1929 r. na Staten Island w stanie Nowy Jork jako dziesiąte i najmłodsze dziecko małżeństwa włoskich imigrantów. Ukończył Curtis High School 4 lutego 1947 r. i przez rok studiował na Uniwersytecie Fordham, pracując również jako agent ubezpieczeniowy. W 1949 r. wstąpił do Maryknoll Missionary Seminary w Ossining w stanie Nowy Jork. Święcenia kapłańskie przyjął 14 czerwca 1958 r.[1][2]
Pierwsze zadanie Capodanno jako misjonarza rozpoczęło się w 1959 r. u rdzennych mieszkańców górskich regionów Tajwanu, gdzie służył w parafii, a później w szkole. Po sześciu latach wrócił do Stanów Zjednoczonych na urlop, a następnie został skierowany do szkoły Maryknoll w Hongkongu. Wkrótce potem poprosił o służbę jako kapelan wojskowy w Wietnamie, w miarę nasilania się obecności amerykańskiej w tym kraju[1][2].
Służba wojskowa
28 grudnia 1965 r. Capodanno przyjął stopień porucznika w Korpusie Kapelanów Marynarki Wojennej. Następnie poprosił o służbę we Fleet Marine Force w Wietnamie. Po podstawowym przeszkoleniu do służby w piechocie morskiej, w kwietniu 1966 r. został przydzielony do 1. batalionu 7 Pułku 1 Dywizji Piechoty Morskiej w Wietnamie Południowym. W grudniu przeniesiono go do 1. batalionu medycznego 1 Dywizji Marines. W lipcu 1967 r. został przydzielony do 1. batalionu 5 Pułku Marines, a w sierpniu do kompanii dowodzenia 3. batalionu 5 Pułku 1 Dywizji Piechoty Morskiej. Jeszcze przed śmiercią był nazywany przez innych marines „promieniującym Chrystusem” lub „Grunt Padre”[1][2][3].
4 września 1967 r. o 4:30 rano, podczas operacji Swift w dystrykcie Thăng Bình w dolinie Que Son, elementy 1. batalionu 5 Pułku Marines napotkały dużą jednostkę Armii Wietnamu Północnego, liczącą około 2500 żołnierzy, w pobliżu wioski Dong Son. Przewyższona liczebnie przez przeciwnika i zdezorganizowana kompania D 1. batalionu pilnie potrzebowała posiłków. O godz. 9:14 potwierdzono, że 26 marines zginęło, a dwie kompanie z 3. batalionu 5 Pułku Marines zostały związane walką. O 9:25 dowódca 1. batalionu zażądał dalszych posiłków[4].
Kiedy usłyszał, że dwa plutony kompanii M z jego batalionu ponoszą straty i są bliskie zniszczenia przez wroga, Capodanno udał do rannych i umierających marines z 2. plutonu, spowiadając ich i udzielając ostatniego namaszczenia. Sam został ranny w rękę, ramiona i nogi. Odmawiając ewakuacji, udał się na pomoc ciężko rannemu żołnierzowi Marynarki Wojennej i dwóm rannym marines zaledwie kilka metrów od nieprzyjacielskiego karabinu maszynowego i zginął;[1] z jego batalionu poległo także 14 marines i 2 żołnierzy[5]. Ciało kapelana zostało odzyskane i pochowane w rodzinnej kwaterze na cmentarzu św. Piotra na Staten Island[6][7].
27 grudnia 1968 r. sekretarz marynarki wojennej Paul Ignatius poinformował rodzinę Capodanno, że ich syn zostanie pośmiertnie odznaczony Medalem Honoru w uznaniu jego bezinteresownej ofiary. Oficjalna ceremonia wręczenia odznaczenia odbyła się 7 stycznia 1969 r.[8]
Proces beatyfikacyjny
19 maja 2002 r. oficjalnie otwarto proces beatyfikacyjny Capodanno. W maju 2004 r. wstępna dokumentacja została przekazana Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, gdzie CatholicMil (później przemianowany na Mission Capodanno) pełnił funkcję Petenta, a biograf Capodanno, Daniel Mode, został mianowany Postulatorem. 21 maja 2006 r. w Waszyngtonie arcybiskup Edwin O’Brien z Archidiecezji Wojskowej Stanów Zjednoczonych Ameryki ogłosił, że Capodanno został oficjalnie mianowany Sługą Bożym. 1 października 2013 r. abp Timothy Broglio przewodniczył formalnemu odnowieniu procesu beatyfikacyjnego. Broglio ogłosił w tym czasie, że nowo utworzona Gildia Capodanno będzie od tej pory pełnić funkcję Petenta, a Andrea Ambrosi Postulatora Rzymskiego[9][10].
W 2017 roku, z okazji 50. rocznicy śmierci Capodanno, EWTN we współpracy z Gildią wyprodukował film dokumentalny pt. Called and Chosen, który pokazuje życie Sługi Bożego i trwający proces beatyfikacyjny. Film zdobył nagrodę Gabriel Award 2018 przyznaną przez Katolickie Stowarzyszenie Prasowe dla najlepszego, religijnego widowiska telewizyjnego[11].
Przypisy
- ↑ a b c d Father Capodanno Biography. Archdiocese for the Military, USA. [dostęp 2020-10-06]. (ang.).
- ↑ Mode 2000 ↓, s. 36–37.
- ↑ Mode 2000 ↓, s. 124–126.
- ↑ Vincent Robert Capodanno, Lieutenant, H&S CO, 3RD BN, 5TH MARINES, 1ST MARDIV, III MAF. The Virtual Wall. [dostęp 2020-10-06]. (ang.).
- ↑ Bernard Weinraub: Chaplain From S.I. Killed Praying on Battlefield; Catholic Abandoned Cover to Comfort Wounded Marines. The New York Times, 9.09.1967. [dostęp 2020-10-06]. (ang.).
- ↑ Stephanie Slepian: Staten Island chaplain's valor set in stone (photos). Staten Island Advance, 2.03.2019. [dostęp 2020-10-06]. (ang.).
- ↑ Top medal awarder to dead chaplain. The New York Times, 8.01.1968. [dostęp 2020-10-06]. (ang.).
- ↑ Archbishop Broglio Announces Establishment of Capodanno Guild for the Cause for Canonization of Vietnam War Priest Hero. Archdiocese for the Military Services, USA, 5.09.2013. [dostęp 2020-10-06]. (ang.).
- ↑ Opening of the Cause for Beatification. Father Capodanno Guild, 1.10.2013. [dostęp 2020-10-06]. (ang.).
- ↑ Film on Vietnam War Hero Father Vincent R. Capodanno Named Winner of 2018 Gabriel Award. Archdiocese for the Military Services, USA, 22.05.2018. [dostęp 2020-10-06]. (ang.).
Bibliografia
- Daniel L. Mode: The Grunt Padre: Father Vincent Robert Capodanno, Vietnam, 1966-1967. Oak Lawn: CMJ Marian Publishers, 2000. ISBN 978-1-891280-08-5. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Baretka amerykańskiego odznaczenia Purple Heart.
Bronze (or brass matte) valor device awarded by the United States Department of Defense to be worn as an add-on device on various awards and decorations for valor in combat. Bronzes denotes first awarding.
The Monument that stands just outside Father Capodanno Memorial Chapel, Fort Wadsworth, Staten Island, NY in memory of the Navy Chaplain who grew up there on the Island.
First lieutenant shoulder strap rank insignia for the United States Army from September 28, 1959 to October 1, 2015.
Image taken from [1]. This is a faithful representation of an original U.S. government work. As such, it attracts no new copyright. However, the USMC flag is protected by U.S. Trademark Registration Nos. 4852947 and 4193304, and may not be used commercially without a trademark license from the USMC's Trademark Licensing Office. Originally uploaded to en.wikipedia by Mbr7975; description page is (was) here: w:Image:Marine corps flag.gif
Photograph of Medal of Honor recipient Lieutenant Vincent R. Capodanno, USNR.
Ribbon bar: Bronze Star