Vincente Bacallar
Vicente Bacallar y Sanna, markiz de San Felipe (ur. w Cagliari (Sardynia) 6 lutego 1669, zm. w Hadze 11 czerwca 1726) – hiszpański polityk, wojskowy, dyplomata i historyk.
Urodzony na Sardynii (wówczas część Hiszpanii)w arystokratycznej rodzinie sardyńskiej o pochodzeniu walenckim. Jako młody człowiek pojechał do Hiszpanii, w której rozpoczął karierę wojskowego.
Karol II Habsburg uczynił go wojskowym gubernatorem Sardynii z tytułem gubernatora Cagliari i Gallura.
W czasie wojny o sukcesję hiszpańską popierał Filipa V, który uczynił go w 1709 roku markizem San Felipe i wicehrabią de Fuentehermosa. Gdy Sardynia wpadła w ręce arcyksięcia Karola, Bacallar musiał wrócić do Madrytu, ale nadal miał nadzieję na odzyskanie ojczyzny z rąk Austriaków.
Był jednym z negocjatorów pokoju w Utrechcie (1713). W 1714 podpisał zrzeczenie się przez Hiszpanię Sardynii na rzecz Austrii. Potem został ambasadorem w Genui.
W Genui przygotowywał w 1717 roku wyprawę wojskową w celu odzyskania Sardynii dla króla Hiszpanii. Wyspę odzyskano, ale w 1720 powtórnie utracono, wymieniając ja na Sycylię w traktacie pokojowym z Księstwem Sabaudii-Piemontu.
W latach 1714–1725 ambasador w Genui. 21 września 1725 roku został ambasadorem w Holandii. Jego politycznym celem było zapewnienie neutralności Holandii. Zmarł w Hadze po dwóch latach pobytu na placówce na atak apopleksji.
Jako historyk napisał:
- Comentarios de la guerra de España e historia de Su rey, Felipe V el Animoso Animoso desde el principio de su regnado hasta la paz general del año 1725 (1725). Dzieło to cechuje mnogość dat i dobry styl,
- Description geographique, historique et politique du royaume de Sardaigne.
Bacallar napisał też:
- traktat: Monarquía hebrea (1719),
- la Fábula de Eco y Narciso, del marqués de Castelnovo,
- poematy: Las Tobias (1709) i El Palacio de Momo (1714).
Zostawił po sobie bibliotekę 16.000 tomów. Był członkiem Real Academia Española (fotel N) od 1713 roku, w ramach której pracował nad kompilacją pierwszego słownika języka hiszpańskiego, który wydano w Madrycie w 1726 roku.
Bibliografia
- Cezary Taracha, Szpiedzy i dyplomaci. Wywiad hiszpański w XVIII wieku, Lublin 2005, s. 76.
- http://www.biografiasyvidas.com/biografia/b/bacallar.htm
- http://lasbiografias.com/politicos/5968_Vicente-bacallar-y-sanna/
- Noticias varias en Genealogie - Alberi genealogici - Albero genealogico della famiglia Bacallar, en Genealogie - Alberi genealogici - Albero genealogico della famiglia Amat, en La nobiltà in Sardegna - Acquisizione e consolidamento del patrimonio feudale attraverso logiche familiari: gli Amat y el catálogo de la suya biblioteca en Documenti - Inventari/altri documenti - La biblioteca di Vincenzo Bacallar (język włoski)