Vincenza Bono

Vincenza Bono
Data i miejsce urodzenia

29 października 1942
Alcamo

Zawód, zajęcie

polityk, nauczycielka

Vincenza Bono Parrino (ur. 29 października 1942 w Alcamo[1]) – włoska polityk i nauczycielka, senator, w latach 1988–1989 minister kultury.

Życiorys

Absolwentka studiów humanistycznych[2]. Pracowała jako nauczycielka języka włoskiego[3] oraz dyrektor szkoły średniej[1]. Zajmowała się też działalnością publicystyczną i redaktorską[2]. Na początku lat 60. wstąpiła do Włoskiej Partii Socjaldemokratycznej, pełniła różne funkcje w jej strukturach[2]. W latach 1987–1994 zasiadała w Senacie X i XI kadencji[1][4]. Od kwietnia 1988 do lipca 1989 sprawowała urząd ministra kultury w rządzie Ciriaca De Mity[1].

W 2019 w formie wywiadu rzeki, który przeprowadził Dario Cocchiara, ukazały się jej wspomnienia zatytułowane Enza Bono Parrino. Una donna, una storia[5].

Jej mężem był socjaldemokratyczny senator Francesco Parrino[6].

Przypisy

  1. ↑ a b c d X Legislatura 1987–1992: Vincenza Bono, senato.it [dostęp 2021-02-21] (wł.).
  2. ↑ a b c Note biografiche dei Deputati, membri di Governo e personalità, iscritti al Partito Radicale Transnazionale, radicali.it, 4 lutego 1993 [dostęp 2021-02-21] (wł.).
  3. ↑ Loredana Bartolett, UNA PROFESSORESSA AI BENI CULTURALI 'PER ORA NON SO NULLA, MA STUDIERO', repubblica.it, 15 kwietnia 1988 [dostęp 2021-02-21] (wł.).
  4. ↑ XI Legislatura 1992–1994: Vincenza Bono, senato.it [dostęp 2021-02-21] (wł.).
  5. ↑ Emanuele Lauria, Enza Bono Parrino: „Macché borsette, noi avevamo stile”, repubblica.it, 6 stycznia 2020 [dostęp 2021-02-21] (wł.).
  6. ↑ Psdi nella bufera, Cariglia sotto tiro, „l’Unità”, 14 kwietnia 1988, s. 3 [dostęp 2021-02-21] (wł.).
Rząd Ciriaca De Mity (1988–1989)
W dniu powstania

Ciriaco De Mita (X).jpg

Media użyte na tej stronie