Vinoba Bhave
 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| przywódca gandystów | |
| Okres | |
| Odznaczenia | |
 | |
Vinoba Bhave (właściwie Vinayak Narahari Bhave; ur. 11 września 1895, zm. 15 listopada 1982) – filozof, religioznawca i polityk indyjski.
Pochodził z rodziny bramińskiej. W 1916 został uczniem Mahatmy Gandhiego. W latach 20. i 30. wielokrotnie internowany za udział w akcjach przeciwko panowaniu brytyjskiemu. W 1940 aresztowany za protest przeciwko udziałowi Indii w II wojnie światowej, zwolniony w 1944. Po zamordowaniu Gandhiego (30 stycznia 1948) stał się jednym z głównych przywódców gandystów. Był inicjatorem kilku ruchów społecznych, w tym akcji mającej na celu redystrybucję ziemi uprawnej poprzez zwracanie jej chłopom[1].
Propagował walkę bez użycia przemocy - w 1979, stosując protest głodowy, wymusił na rządzie związkowym zapewnienie respektowania zakazu uboju krów. W 1984 został pośmiertnie uhonorowany Orderem Bharat Ratna[2].
Opublikował Bhoodan Yajna (1953)[3].
Przypisy
- ↑ Słownik najnowszej historii świata 1900 - 2007 a-czecho. Warszawa: Rzeczpospolita, Prószyński i S-ka, 2008, s. 93. ISBN 978-83-7469-683-8.
- ↑ Bhave Vinoba (pol.). Onet.pl. [dostęp 2011-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 marca 2013)].
- ↑ Atlas historyczny PWN - edycja 2004
- ISNI: 0000 0001 2133 5158
- VIAF: 54194781
- LCCN: n50012212
- GND: 118838407
- NDL: 00617804, 001278690
- LIBRIS: pm133t873252nn9
- BnF: 121978293
- SUDOC: 033228922
- NLA: 35082205
- NKC: pna20191052666
- NTA: 071433163
- BIBSYS: 98029687
- CiNii: DA09885472
- Open Library: OL2214A
- NUKAT: n2004258698
- OBIN: 62512
- J9U: 987007269575405171
- BLBNB: 001016403
- KRNLK: KAC200007102
- WorldCat: lccn-n50012212
Media użyte na tej stronie