Vinoba Bhave

Vinoba Bhave
Vinayak Narahari Bhave
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 września 1895
Raigad

Data śmierci

15 listopada 1982

przywódca gandystów
Okres

od 1948
do 1982

Odznaczenia
Order Bharat Ratna (Indie)

Vinoba Bhave (właściwie Vinayak Narahari Bhave; ur. 11 września 1895, zm. 15 listopada 1982) – filozof, religioznawca i polityk indyjski.

Pochodził z rodziny bramińskiej. W 1916 został uczniem Mahatmy Gandhiego. W latach 20. i 30. wielokrotnie internowany za udział w akcjach przeciwko panowaniu brytyjskiemu. W 1940 aresztowany za protest przeciwko udziałowi Indii w II wojnie światowej, zwolniony w 1944. Po zamordowaniu Gandhiego (30 stycznia 1948) stał się jednym z głównych przywódców gandystów. Był inicjatorem kilku ruchów społecznych, w tym akcji mającej na celu redystrybucję ziemi uprawnej poprzez zwracanie jej chłopom[1].

Propagował walkę bez użycia przemocy - w 1979, stosując protest głodowy, wymusił na rządzie związkowym zapewnienie respektowania zakazu uboju krów. W 1984 został pośmiertnie uhonorowany Orderem Bharat Ratna[2].

Opublikował Bhoodan Yajna (1953)[3].

Przypisy

  1. Słownik najnowszej historii świata 1900 - 2007 a-czecho. Warszawa: Rzeczpospolita, Prószyński i S-ka, 2008, s. 93. ISBN 978-83-7469-683-8.
  2. Bhave Vinoba (pol.). Onet.pl. [dostęp 2011-02-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (26 marca 2013)].
  3. Atlas historyczny PWN - edycja 2004

Media użyte na tej stronie

Bharat Ratna Ribbon.svg
Autor: Jayarathina, Licencja: CC BY-SA 4.0
Bharat Ratna Ribbon