Vital Heynen

Vital Heynen

(c) Sandro Halank, Wikimedia Commons, CC BY-SA 4.0
Data i miejsce urodzenia	12 czerwca 1969 Maaseik
Wzrost	191 cm
Pozycja	rozgrywający
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Rovoc Rotem Vasco Maasmechelen 1995–2005 Noliko Maaseik
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2005–2012 Noliko Maaseik 2012–2016 Niemcy 2012–2013 Ziraat Bankası Ankara 2013–2015 Transfer Bydgoszcz 2015–2016 Tours VB 2016–2019 VfB Friedrichshafen 2017–2018 Belgia 2018–2021 Polska 2019–2021 Sir Safety Perugia 2022– Niemcy (kobiety) 2022– Nilüfer Belediyespor (kobiety)[1]

(c) MojNews, CC BY 4.0

Vital Heynen trenerem reprezentacji Polski podczas meczu na Igrzyskach Olimpijskich 2020 w Tokio

Vital Heynen (ur. 12 czerwca 1969 w Maaseik) – belgijski siatkarz i trener.

Kariera zawodnicza

Vital Heynen grał na pozycji rozgrywającego. Karierę zawodniczą rozpoczął w Rovoc Rotem. Następnie został zawodnikiem Vasco Maasmechelen, a potem w 1995 roku przeniósł się do Noliko Maaseik, z którym osiągnął pasmo sukcesów w rozgrywkach krajowych i europejskich pucharach: 8-krotne mistrzostwo Belgii (1996, 1997, 1998, 1999, 2001, 2002, 2003, 2004), 7-krotny zdobywca Pucharu Belgii (1997, 1998, 1999, 2001, 2002, 2003, 2004), 7-krotny zdobywca Superpucharu Belgii (1996, 1997, 1998, 1999, 2001, 2002, 2003) oraz 2-krotny finalista Pucharu Europy (1997, 1999) oraz brązowy medalista tych rozgrywek (2000), a także brązowy medalista Pucharu CEV (2001) oraz finalista Superpuchar Europy 1999. W 2005 roku w wieku 36 lat zakończył karierę zawodniczą.

Kariera trenerska

Vital Heynen po zakończeniu kariery zawodniczej został w Noliko Maaseik, rozpoczynając w 2005 roku karierę trenerską. Klub w latach 2005–2012 pod jego wodzą również dominował w krajowych rozgrywkach oraz odnosił sukcesy w europejskich pucharach: 4-krotne mistrzostwo Belgii (2008, 2009, 2011, 2012), 5-krotny zdobywca Pucharu Belgii 2007, 2008, 2009, 2010, 2012), 5-krotny zdobywca Superpucharu Belgii (2006, 2008, 2009, 2011, 2012) oraz 2-krotny medalista Pucharu CEV (2008 – srebrny, 2010 – brązowy).

Następnie zastąpił Raúla Lozano na stanowisku selekcjonera reprezentacji Niemiec, na którym pozostał do 2016 roku. Pod jego wodzą drużyna sięgnęła po brązowy medal mistrzostw świata 2014 po pokonaniu w meczu o 3. miejsce reprezentacji Francji 3:0. Równocześnie trenował turecki Ziraat Bankası Ankara (2012–2013), Transfer Bydgoszcz (2013–2015)^[2], Tours VB (2015–2016) z którym wywalczył Superpuchar Francji 2015).

W 2016 roku pozostał w Niemczech zostając trenerem VfB Friedrichshafen, z którym 2-krotnie wywalczył wicemistrzostwo Niemiec (2017, 2018), Puchar Niemiec (2017, 2018) oraz Superpuchar Niemiec (2016, 2017). W międzyczasie w latach 2017–2018 trenował reprezentację Belgii.

7 lutego 2018 roku został selekcjonerem reprezentacji Polski, z którą awansował do turnieju finałowego Ligi Narodów 2018, a dnia 30 września 2018 roku na mistrzostwach świata 2018 po zwycięstwie w finale rozegranym w Turynie nad reprezentacją Brazylii 3:0 obronił z Biało-Czerwonymi tytuł mistrzowski. W listopadzie 2018 roku w Budapeszcie został wybrany Najlepszym trenerem Europy (CEV), a w styczniu 2019 wspólnie ze Stefanem Horngacherem odebrali nagrodę dla trenera roku w Polsce. W 2019 roku reprezentacja Polski pod wodzą Heynena wywalczyła srebrny medal podczas Pucharu Świata, brązowe medale Ligi Narodów i mistrzostw Europy.

11 lipca 2019 roku został trenerem włoskiego klubu Sir Safety Perugia a 15 kwietnia 2021 roku został zwolniony ze stanowiska trenera^[3]. W 2021 roku, po nieudanych Igrzyskach Olimpijskich w Tokio (ćwierćfinał) i brązowym medalu ME zakończył współpracę z męską kadrą.

Życie prywatne

Ma żonę Veerle, z którą ma trzy córki^[4]. Ma cztery lata starszego brata Dirka^[5].

Sukcesy

Zawodnicze

klubowe

Mistrzostwa Belgii:

• 1996, 1997, 1998, 1999, 2001, 2002, 2003, 2004
• 2000, 2005

Puchar Belgii:

• 1997, 1998, 1999, 2001, 2002, 2003, 2004

Superpuchar Belgii:

• 1996, 1997, 1998, 1999, 2001, 2002, 2003

Puchar Europy Mistrzów Klubowych:

• 1997, 1999
• 2000

Puchar CEV:

• 2001

Superpuchar Europy:

• 1999

Trenerskie

klubowe

Puchar Belgii:

• 2007, 2008, 2009, 2010, 2012

Superpuchar Belgii:

• 2007, 2009, 2010, 2012

Puchar CEV:

• 2008
• 2010

Mistrzostwo Belgii:

• 2008, 2009, 2011, 2012
• 2010

Superpuchar Francji:

• 2015

Superpuchar Niemiec:

• 2016, 2017, 2018

Puchar Niemiec:

• 2017, 2018, 2019

Mistrzostwo Niemiec:

• 2017, 2018, 2019

Superpuchar Włoch:

• 2019, 2020

reprezentacyjne

z reprezentacją Niemiec

Mistrzostwa Świata:

• 2014

z reprezentacją Polski

Mistrzostwa Świata:

• 2018

Liga Narodów:

• 2021
• 2019

Mistrzostwa Europy:

• 2019, 2021

Puchar Świata:

• 2019

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Profil na Plusliga.pl
• The best of Vital Heynen czyli najlepsze momenty Vitala w reprezentacji Polski
• Profil na CEV (ang.)
• Profil. volleyball-verband.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-08)]. na DVV (niem.)
• Profil. vfb-volleyball.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-02)]. na stronie VfB Friedrichshafen (niem.)

Zobacz też

• Mecze reprezentacji Polski w piłce siatkowej mężczyzn prowadzonej przez Vitala Heynena