Vixen (zespół muzyczny)

Vixen
ilustracja
Inne nazwyGenesis (1973-74)[1]
Rok założenia1973
PochodzenieSaint Paul, Minnesota, Stany Zjednoczone
Gatunekglam metal, hard rock, pop rock
Aktywność1973-74, 1980-91, 1997-98, 2001-obecnie
WydawnictwoEMI Records
PowiązaniaContraband, Femme Fatale, Madam X, Poison Dollys, Phantom Blue
Skład
Lorraine Lewis
Roxy Petrucci
Share Ross
Britt Lightning
Strona internetowa

Vixen – amerykański zespół rockowy powstały w 1973 z inicjatywy gitarzystki Jan Kuehnemund.[2] W latach 80. XX wieku zespół przeniósł swoją działalność do Los Angeles w stanie Kalifornia.[3] Zainspirowana ówczesną hair metalową sceną muzyczną, grupa osiągnęła sukces komercyjny pod koniec lat 80. i na początku lat 90. XX wieku, podbijając listy przebojów takimi singlami jak „Love Made Me”, „Edge of a Broken Heart”, „Love Is a Killer” i „Cryin”.[4] Grupa zdobyła popularność także dzięki supportowaniu takich artystów jak KISS, Scorpions, Deep Purple i Ozzy Osbourne.[5] Zespół określa się mianem „żeńskiego Bon Jovi”[3].

Historia

Wczesne lata

Pierwszy skład Vixen utworzyła będąca jeszcze w szkole średniej gitarzystka Jan Kuehnemund w 1973 w Saint Paul, w stanie Minnesota. Był to pierwszy żeński zespół rockowy z obszaru Twin Cities.

Około 1981 roku zespół przeniósł się do Kalifornii.[3] W 1984, wczesny skład grupy (Jan Kuehnemund, wokalistka Janet Gardner, gitarzystka rytmiczna Tamara Ivanow, perkusistka Laurie Hedlund i basistka Pia Maiocco) pojawił się w komedii Hardbodies pod nazwą Diaper Rash.[6] Rok później grupa stała się częścią glam metalowej sceny Los Angeles.[3]

Komercyjny sukces

Od początku powstania grupy do połowy lat 80. skład zespołu przechodził przez częste zmiany, do wykształcenia ostatecznego „klasycznego składu”, do którego należały: wokalistka i gitarzystka Janet Gardner, gitarzystka Jan Kuehnemund, basistka Share Pedersen i perkusistka Roxy Petrucci. Ten skład zespołu pojawił się w wywiadzie z 1987, przeprowadzonym przez Penelope Spheeris na potrzeby jej filmu o artystach rockowych The Decline of Western Civilization II: The Metal Years.

W 1988 roku zespół podpisał kontrakt z EMI Records i rozpoczął nagrywanie debiutanckiego albumu, Vixen, wydanego we wrześniu tego roku. Wokalista i kompozytor Richard Marx miał duży udział w powstawaniu krążka, angażując się w jego produkcję, grając na keyboardzie i współtworząc największy hit zespołu, „Edge of a Broken Heart”.

Vixen kolejny rok spędził w trasie koncertowej, supportując m.in. Ozzy'ego Osbourne'a, Scorpions i Bon Jovi, oraz organizując własne, samodzielne koncerty. Grupa powróciła do studia w późnym 1989 i wczesnym 1990, by nagrać kolejny krążek - Rev It Up, wydany w lipcu 1990. Na kolejnej trasie koncertowej zespół dzielił scenę z KISS i Deep Purple. W połowie 1991 roku grupa rozwiązała działalność z powodu różnic muzycznych między członkiniami.

Pierwsza reaktywacja

W 1997, perkusistka Roxy Petrucci reaktywowała Vixen, razem z wokalistką Janet Gardner, a do składu dołączyła gitarzystka Gina Stile i basistka Rana Ross. Ten skład zorganizował trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych w 1997. W 1998 Gardner, Stile, i Petrucci nagrały album Tangerine. Po wydaniu krążka, siostra Roxy, Maxine Petrucci, dołączyła do zespołu jako basistka. Planowano kolejną trasę, ale Jan Kuehnemund, poprzednia gitarzystka grupy i jej założycielka, wniosła sprawę do sądu o nadużycie prawa do nazwy zespołu.

W 1999, Share Pedersen dołączyła do zespołu the Dogs D'Amour, który wznowił działalność po długim zawieszeniu. Basistka pojawiła się na ich albumy Happy Ever After i Seconds, grając na basie, keyboardzie i udzielając się wokalnie. Share oraz jej mąż, Bam Ross, założyli potem kolejny zespół, Bubble, który zyskał dużą popularność w obrębie Los Angeles.

Druga reaktywacja

W 2001, Vixen wznowił działalność z inicjatywy Kuehnemund, razem z Gardner i Petrucci oraz nową basistką Pat Holloway. Ten skład ponownie ruszył w trasę po Stanach Zjednoczonych, jako część festiwalu Voices of Metal, jednak w połowie trasy grupa pokłóciła się i tylko Kuehnemund pozostała w składzie. Gitarzystka szybko rekrutowała Jennę Sanz-Agero (śpiew), Lynn Louise Lowrey (gitara basowa), and Kathrin „Kat” Kraft (perkusja), by dokończyć trasę. Vixen w takim składzie wydał w 2006 dwa albumy, Extended Versions, nagrany na żywo w Szwecji, i studyjny Live & Learn.

Bands Reunited

W 2004, telewizja VH1 zaprosiła „klasyczny skład” zespołu do programu Bands Reunited. Nagrano go w sierpniu 2004 i pokazano po raz pierwszy na antenie w listopadzie tego roku. Z tej okazji wytwórnia EMI wydała ponownie dwa pierwsze albumy grupy.

2012-obecnie

Pod koniec 2012 roku Jan Kuehnemund planowała wznowienie działalności grupy w „klasycznym składzie” razem z Janet Gardner, Share Ross i Roxy Petrucci, które w tym czasie uczestniczyły w projekcie JanetSharonRoxyGina (JSRG) razem z Giną Stile. W styczniu 2013, kiedy zespół planował oficjalne ogłoszenie reaktywacji, u Kuehnemund wykryto raka. Planowano więc odłożyć reaktywację na czas, gdy gitarzystka będzie zdrowa. Wznowienie działalności w takim składzie okazało się jednak niemożliwe po śmierci Jan Kuehnemund w dniu 10 października 2013, w wieku 59 lat.[7][4]

W grudniu 2013 trzy pozostałe członkinie oryginalnego składu postanowiły działać dalej w zespole, by uczcić pamięć Kuehnemund.[8] Rekrutowano ponownie gitarzystkę Ginę Stile.

Vixen zagrał kilka koncertów w USA, Hiszpanii i Kanadzie w 2014. W październiku tego roku Petrucci ogłosiła, że zespół pracuje w studiu nad nowym albumem, na którym ma się znaleźć jeden utwór dedykowany Kuehnemund.[9].

W marcu 2017 roku zespół rozstał się ze Stile i zatrudnił Britt Denaro, występującą jako Britt Lightning, byłą gitarzystkę kobiecego zespołu Jaded[10]. Z kolei w styczniu 2019 roku zespół opuściła Janet Gardner, zastąpiła ją Lorraine Lewis, wcześniej grająca dla Femme Fatale[11], który został przywrócony w 2013 roku i został oddany do użytku w marcu 2019 roku.

Członkowie

Obecni członkowie

Byli członkowie

  • Jan Kuehnemund – gitara prowadząca, śpiew wspomagający (1974, 1980–91, 2001–13; zmarła w 2013)
  • Janet Gardner – śpiew, gitara rytmiczna, tamburyn (1983–91, 1997–98, 2001, 2004, 2012–13, 2013–19)
  • Gina Stile – gitara prowadząca, śpiew wspomagający (1997–98, 2013–17)
  • Laurie Hedlund – perkusja, śpiew wspomagający (1974, 1980–83, 1984–86)
  • Gayle Erickson-DeMatoff – gitara basowa, śpiew wspomagający (1974, 1980–83)
  • Cindy Boettcher – keyboard, śpiew wspomagający (1974, 1980–83; zmarła w 2014)
  • Nancy Kraft – gitara rytmiczna, śpiew wspomagający (1974)
  • Marlene Peterson – perkusja (1974)
  • Nancy Shanks – śpiew (1974; zmarła w 2019)
  • Noelle Bucci – śpiew (1983)
  • Liza Carbe – gitara basowa, śpiew wspomagający (1983)
  • Tamara Ivanov – gitara rytmiczna, śpiew wspomagający (1984–86)
  • Pia Maiocco – gitara basowa, śpiew wspomagający (1984–86)
  • Rana Ross – gitara basowa, śpiew wspomagający (1997–98; zmarła w 2003)
  • Maxine Petrucci – gitara basowa, śpiew wspomagający (1998)
  • Pat Holloway – gitara basowa, śpiew wspomagający (2001)
  • Jenna Sanz-Agero – śpiew (2001–12)
  • Lynn Louise Lowrey – gitara basowa, śpiew wspomagający (2001–12)
  • Kathrin "Kat" Kraft – perkusja, śpiew wspomagający (2001–12)
Muzycy sesyjni
  • Richard Marx – keyboard na albumie Vixen (1988 — utwór "Edge of a Broken Heart")
  • Derek Nakamoto – keyboard na albumie Vixen (1988 — inne utwory)
  • Vivian Campbell – gitara akustyczna na albumie Vixen (1988 — utwór "Desperate")
  • Michael Alemania – keyboard na albumie Rev It Up (1990 — wszystkie utwory)
  • Mike Pisculli – gitara basowa, wokal wspomagający na albumie Tangerine (1998 — wszystkie utwory)
  • Chris Fayz – keyboard na albumie Live & Learn (2006 — utwory "Little Voice", "Give Me Away")
  • Randy Wooten – keyboard na albumie Live & Learn (2006 — utwór "Suffragette City")
  • Paulie Cerra – saksofon na albumie Live & Learn (2006 — utwór "Suffragette City")
  • Robert Lear – dudy na albumie Live & Learn (2006 — utwór "Give Me Away")

Dyskografia

Albumy studyjne

Single

RokUtwórUS
[4]		US
Main.
[12]		UK
[13]		Album
1988"Edge of a Broken Heart"262451Vixen
1989"Cryin'"222227
"Love Made Me"——36
"Edge of a Broken Heart"——59
1990"How Much Love"441135Rev It Up
"Love Is a Killer"71—41
1991"Not a Minute Too Soon"——37

Kompilacje

  • The Best of Vixen: Full Throttle (1999)
  • Extended Versions (2006)

Albumy koncertowe

  • Live in Sweden (2009)

Soundtrack

Przypisy

  1. ↑ A Brief Background of Vixen (ang.). Ivaxen.com. [dostęp 2016-10-28].
  2. ↑ Mike Stingley: Vixen Guitarist Jan Kuehnemund Dead At 51 (ang.). Billboard Magazine, 11 października 2013. [dostęp 2016-10-28].
  3. ↑ a b c d Alex Henderson: Vixen Biography (ang.). allmusic.com. [dostęp 2016-10-28].
  4. ↑ a b c Vixen Chart History (ang.). Billboard Magazine. [dostęp 2016-10-28].
  5. ↑ Greatest Heavy Metal Frontwomen (ang.). VH1 Music. [dostęp 2016-10-29].
  6. ↑ Vixen History (ang.). Metaladies.com. [dostęp 2016-10-30].
  7. ↑ ECM Publishers: Janice [Jan Kuehnemund] (ang.). hometownsource.com, 2013-11-09. [dostęp 2017-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-14)].
  8. ↑ Vixen members ressurect band (ang.). Blabbermouth.net. [dostęp 2016-10-29].
  9. ↑ Vixen recording new album (ang.). Metaladies.com. [dostęp 2016-10-29].
  10. ↑ VIXEN Parts Ways With Guitarist GINA STILE, Announces Replacement (ang.). Blabbermouth.net, 2017-03-26. [dostęp 2019-02-18].
  11. ↑ Vixen Recruit Femme Fatale’s Lorraine Lewis As Their New Singer, Metal Anarchy, 22 stycznia 2019 [dostęp 2019-02-18] (ang.).
  12. ↑ Vixen Chart History (ang.). VFMusic.com. [dostęp 2016-10-29].
  13. ↑ David Roberts: British Hit Singles & Albums. Wyd. 19th. Guinness World Records Limited, 2006. ISBN 1-904994-10-5.
  14. ↑ Hardbodies (1984) - Soundtracks - IMDb, www.imdb.com [dostęp 2017-11-27].
  15. ↑ "Beverly Hills" Slumber Party (TV Episode 1991) - IMDb, www.imdb.com [dostęp 2017-11-27].
  16. ↑ a b Vixen - IMDb, www.imdb.com [dostęp 2017-11-27].
  17. ↑ "Beavis and Butt-Head" Wall of Youth (TV Episode 1994) - IMDb, www.imdb.com [dostęp 2017-11-27].

Media użyte na tej stronie

Vixen 2014.jpg
Autor: Santiag A Sole, Licencja: CC BY-SA 2.0
Vixen in 2014