Vjekoslav Noršić

Vjekoslav Noršić
Data i miejsce urodzenia

8 czerwca 1880
Samobor

Data i miejsce śmierci

16 stycznia 1953
Samobor

Zawód, zajęcie

historyk, duchowny

Narodowość

chorwacka

Vjekoslav Noršić (ur. 8 czerwca 1880 w Samoborze, zm. 16 stycznia 1953 tamże) – chorwacki historyk i duchowny[1].

Życiorys

W 1904 roku ukończył studia teologiczne na Uniwersytecie w Zagrzebiu. W latach 1904–1913 sprawował posługę w Novej Bukovicy, Donjej Stubicy, Ivancu, Stenjevacu i Maču. Następnie w latach 1913–1946 był proboszczem parafii w Bedekovčinie i Brdovcu[1].

Na przełomie XIX i XX wieku był założycielem bibliotek w Samoborze, Novej Bukovicy i Bedekovčinie. Pracował jako konserwator zabytków w państwowej komisji Trójjedynego Królestwa Chorwacji, Slawonii i Dalmacji, a także po powstaniu Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców (lata 1913–1915 i 1916–1920). Inwentaryzował zabytki na terenie Hrvatskiego zagorja. W pracy naukowej szczególną wagę przykładał do historii miasta Samobor, historii parafii Hrvatskiego zagorja i genealogii chorwackich rodów szlacheckich[1].

Wybrane prace

  • Povijest župe Sv. Barbare u Bedekovčini (1926)
  • Franjevački samostan u Samoboru (1929)
  • Samobor-grad. Povjesne crte o njemu i njegovim gospodarima (1912, 1942)
  • Povijest župe Bl. Dj. Marije u Zlataru (1942, 1994)
  • Povjest župa Zagorskog arhiđakonata
  • Povjest župe Samobor'
  • Odgojno-školski zavodi Zagrebačke biskupije
  • Latinski rječnik
  • Popis svećenika Zagrebačke biskupije[2]

Przypisy

  1. ↑ a b c Noršić, Vjekoslav – Hrvatska enciklopedija. enciklopedija.hr. [dostęp 2022-11-01]. (chorw.).
  2. ↑ Vjekoslav Noršić – povijest.net. povijest.net. [dostęp 2022-11-01]. (chorw.).