Vladimír Martinec

Vladimír Martinec
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

22 grudnia 1949
Lomnice nad Popelkou

Obywatelstwo

Czechy

Wzrost

175 cm

Pozycja

napastnik (lewoskrzydłowy)

Uchwyt

lewy

Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1967–1981Tesla Pardubice
1978Dukla Jihlava21(21)
1981–1985ESV Kaufbeuren163(121)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1968–1969 Czechosłowacja U-20
1969–1981 Czechosłowacja289(155)
 Czechosłowacja B
Kariera trenerska
LataDrużyna
1985–1988Tesla Pardubice U-20
1986–1988Tesla Pardubice (asystent)
1988–1990Tesla Pardubice
1990–1991Tesla Pardubice (asystent)
1991–1994ESV Kaufbeuren
1995–1996Czechy U-20 (asystent)
1996–1999Czechy U-20
1996–2002Czechy (asystent)
2002Czechy
2003–2004Moeller Pardubice U-20
2004Moeller Pardubice (menedżer)
2004Moeller Pardubice
2005Moeller Pardubice
2006–2007Moeller Pardubice (menedżer)
2007Moeller Pardubice
2016–2017Dynamo Pardubice (konsultant)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Czechosłowacja
Igrzyska olimpijskie
srebroInnsbruck 1976Hokej na lodzie
brązSapporo 1972Hokej na lodzie
Mistrzostwa świata
złotoCzechosłowacja 1972Hokej na lodzie
złotoPolska 1976Hokej na lodzie
złotoAustria 1977Hokej na lodzie
srebroSzwajcaria 1971Hokej na lodzie
srebroFinlandia 1974Hokej na lodzie
srebroRFN 1975Hokej na lodzie
srebroCzechosłowacja 1978Hokej na lodzie
srebroZSRR 1979Hokej na lodzie
brązSzwecja 1970Hokej na lodzie
brązZSRR 1973Hokej na lodzie
brązSzwecja 1981Hokej na lodzie
Mistrzostwa Europy juniorów
złotoFinlandia 1968Hokej na lodzie
brązRFN 1969Hokej na lodzie
Canada Cup
srebroKanada 1976Hokej na lodzie
Turniej Izwiestii
złotoMoskwa 1977Hokej na lodzie
srebroMoskwa 1979Hokej na lodzie

Vladimír Martinec (ur. 22 grudnia 1949 w Lomnicach nad Popelkou) – czechosłowacki hokeista grający na pozycji napastnika (lewoskrzydłowego), reprezentant kraju, olimpijczyk, trener, polityk.

Jeden z najlepszych zawodników w historii hokeja na lodzie. Reprezentował barwy: Tesli Pardubice (mistrzostwo Czechosłowacji), Dukli Jihlava oraz ESV Kaufbeuren. Z reprezentacją Czechosłowacji U-20 dwukrotnie uczestniczył na mistrzostwach Europy juniorów (mistrzostwo i brązowy medal), natomiast z seniorską reprezentacją Czechosłowacji trzykrotnie uczestniczył w zimowych igrzyskach olimpijskich (1972brązowy medal, 1976srebrny medal, 1980) oraz 11-krotnie uczestniczył w mistrzostwach świata (trzykrotne mistrzostwo świata, 5-krotne wicemistrzostwo świata oraz trzykrotnie brązowy medal), a także 2. miejsce w Canada Cup 1976 oraz dwukrotnie uczestniczył w Turnieju Izwiestii (triumf i 2. miejsce).

Był także nagradzany indywidualnie: czterokrotnie wybierany do Drużyny gwiazd mistrzostw Świata, 4-krotnie wybierany najlepszym lewoskrzydłowym mistrzostw świata, najlepszy napastnik oraz zawodnik mistrzostw świata, król strzelców ekstraligi czechosłowackiej, czterokrotny zdobywca Złotego Kija – nagrody dla najlepszego czechosłowackiego zawodnika roku, członek Galerii Sławy IIHF (2001), członek Galerii Sławy czeskiego Hokeja na Lodzie (2008) oraz członek klubu hokejowych strzelców dziennika Sport, w którym znajdują się zawodnicy, którzy zdobyli co najmniej 250 goli w ekstralidze czechosłowackiej, czeskiej oraz w reprezentacji Czechosłowacji i Czech.

Vladimír Martinec w trakcie kariery sportowej zyskał pseudonim the Fox (pl. Lis), ze względu na nieprzewidywalność oraz manewry ofensywne.

Jako trener dwukrotnie prowadził Moellera Pardubice U-20, dwukrotnie był asystentem trenera Tesli Pardubice, czterokrotnie prowadził Moellera Pardubice (mistrzostwo Czech), ESV Kaufbeuren, był asystentem trenera reprezentacji Czech U-20, prowadził reprezentację Czech U-20, był asystentem trenera reprezentacji Czech, prowadził reprezentację Czech, dwukrotnie był menedżerem, a także konsultantem Moellera Pardubice.

Kariera

Vladimír Martinec karierę sportową rozpoczął w 1967 roku w Tesli Pardubice, w której grał do 1981 roku (z przerwą na wypożyczeniu w 1978 roku w Dukli Jihlava) oraz odnosił największe sukcesy w karierze sportowej: mistrzostwo Czechosłowacji w sezonie 1972/1973, dwukrotne wicemistrzostwo Czechosłowacji (1975, 1976), 3. miejsce w ekstralidze czechosłowackiej w sezonie 1973/1974, finał Pucharu Europy 1973/1974, w którym przegrał rywalizację (3:2, 1:6) z faworyzowanym, radzieckim CSKA Moskwa, był królem strzelców ekstraligi czechosłowackiej w sezonie 1978/1979 (42 gole)[1], oraz czterokrotnie zdobył Złotego Kija, nagrodę dla najlepszego czechosłowackiego zawodnika roku.

W 1981 roku zainteresowanie zawodnikiem wyraził klub ligi NHL, Hartford Whalers, jednak transfer nie doszedł do skutku, w związku z czym przeniósł się do występującego w Bundeslidze niemieckiej ESV Kaufbeuren, w którym po sezonie 1984/1985, po rozegraniu w fazie zasadniczej 163 meczów, zdobyciu 241 punktów (121 goli, 120 asyst) oraz spędzeniu 63 minut na ławce kar, w fazie play-off 12 meczów, zdobyciu 11 punktów (6 goli, 5 asyst) oraz spędzeniu 4 minut na ławce kar, zakończył karierę sportową.

Kariera reprezentacyjna

Vladimír Martinec z reprezentacją Czechosłowacji U-20 dwukrotnie uczestniczył na mistrzostwach Europy juniorów (1968mistrzostwo, 1969 – brązowy medal). W seniorskiej reprezentacji Czechosłowacji w latach 1969–1981 rozegrał 289 meczów, w których zdobył 155 goli. Debiut zaliczył 12 marca 1969 roku w Pardubicach w wygranym 6:1 meczu towarzyskim z reprezentacją Stanów Zjednoczonych, w którym również zdobył pierwsze dwa gole w reprezentacji Czechosłowacji (w 15. minucie na 1:1 oraz w 56. minucie na 6:1, ustalając tym samym wynik meczu). Trzykrotnie uczestniczył w zimowych igrzyskach olimpijskich: na zimowych igrzyskach olimpijskich: na turnieju olimpijskim 1972 w Sapporo zdobył brązowy medal, natomiast na turnieju olimpijskim 1976 w Innsbrucku zdobył wicemistrzostwo olimpijskie oraz na turnieju olimpijskim 1980 w Lake Placid[2], a także 11-krotnie w mistrzostwach świata (1970 – 3. miejsce, 1971wicemistrzostwo świata, 1972mistrzostwo świata, 1973 – 3. miejsce, 1974wicemistrzostwo świata, 1975wicemistrzostwo świata, 1976mistrzostwo świata, 1977mistrzostwo świata, 1978wicemistrzostwo świata, 1979wicemistrzostwo świata, 1981 – 3. miejsce). Na tych turniejach był również nagradzany indywidualnie: 4-krotnie najlepszy lewoskrzydłowy (1974, 1975, 1976, 1977), najlepszy napastnik (1976), najlepszy punktujący (1976 – 20 punktów (9 goli, 11 asyst)[3]), a także 4-krotnie wybierany do Drużyny Gwiazd (1974, 1975, 1976, 1977).

Zdobył także 2. miejsce w Canada Cup 1976 oraz dwukrotnie uczestniczył w Turnieju Izwiestii (1977 – triumf, 1979 – 2. miejsce, król strzelców (8 goli)[4]). Ostatni mecz w reprezentacji Czechosłowacji rozegrał 26 kwietnia 1981 roku na Scandinavium w Göteborgu w zremisowanym 1:1 meczu z reprezentacją ZSRR, ostatnim meczu mistrzostw świata 1981 w Czechosłowacji. Po turnieju zakończył karierę reprezentacyjną.

W 1973 roku reprezentował reprezentację Czechosłowacji B podczas Pucharu Spenglera 1973.

Kariera trenerska

Vladimír Martinec po zakończeniu kariery sportowej rozpoczął karierę trenerska. Dwukrotnie trenował Moellera Pardubice U-20 (1985–1988, 2003–2004), dwukrotnie był asystentem trenera Tesli Pardubice (1986–1988, 1990–1991), czterokrotnie trenował Moellera Pardubice (1988–1990, 2004 – mistrzostwo Czech w sezonie 2004/2005, 2005, 2007), niemiecki ESV Kaufbeuren (1991–1994), był asystentem trenera reprezentacji Czech U-20 (1995–1996), prowadził reprezentację Czech U-20 (1996–1999), był asystentem trenera reprezentacji Czech (1996–2002), prowadził reprezentację Czech na turnieju olimpijskim 2002 w Salt Lake City, na którym drużyna Czeskich lwów została sklasyfikowana na 7. miejscu, po przegranej 1:0 w ćwierćfinale z reprezentacją Rosji, rozegranym 20 lutego 2002 roku na Peaks Ice Arena w Provo, dwukrotnie był menedżerem (2004, 2006–2007), a także w latach 2016–2017 konsultantem Moellera Pardubice.

Sukcesy

Zawodnicze

Tesla Pardubice
Reprezentacja Czechosłowacji

Trenerskie

Moeller Pardubice

Indywidualne

Kariera polityczna

Vladimír Martinec próbował swoich sił również w polityce. Startował w wyborach do Senatu 2018 w 44. okręgu w powiecie Chrudim, jako kandydat bezpartyjny z ramienia SNK Europejskich Demokratów. Był również wspierany przez Partię Własnościową Republiki Czeskiej[5]. Zajął w wyborach 9. miejsce, z wynikiem 4,60% głosów[6].

Życie prywatne

Vladimír Martinec ma syna Tomáša (ur. 1976) oraz wnuka Philipa (ur. 1998), którzy również są hokeistami.

Przypisy

  1. Czechoslovakia 1978/1979. hokej.snt.cz. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-18)]. (ang.)
  2. Vladimír Martinec. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-03)]. w bazie Sports-reference.com
  3. A few World Championship statistics (ang.)
  4. Izvestia Tournament: 1970-1980 (ang.)
  5. O křeslo v Senátu zabojuje na Chrudimsku bývalý hokejista Martinec [data dostępu: 2018-04-15] (cz.)
  6. Volby do Senátu Parlamentu ČR konané dne 5.10. – 6.10.2018 (cz.)

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Ice hockey pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Vladimir Martinec Panini 1979.jpg
Vladimir Martinec Panini 1979